Zit ik net (zoals elke nacht) BB weer lekker door te spitten, zie ik een wazig vlekje voor mijn ooghoek.
Paar keer geknipperd, weer dapper doorgelezen op BB.... en verrek, dat vlekje bleef maar.
Ik dus mijn haren weggeveegd, en jawel, het vlekje was weg. Voor 5 hele seconden. Zucht. Ik dus wat achteruit bewogen omdat ik dacht dat ik iets in mijn ogen zou krijgen (het was wellicht een rond dwarrelend stofje?) en wat zie ik?
EEN SPIN. AAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ik ben (héél zacht uitgedrukt) fobisch voor spinnen! Pff, het moge een wonder heten dat mijn vliezen niet spontaan gebroken zijn!
Maar goed....
Inmiddels is het officieel 19 maart (hoewel het dat voor mij pas wordt als ik geslapen heb). Dat betekent één kopzorg minder: mijn kleine is niét geboren op dezelfde datum als de (h)ex van mijn man. YES!
Verder kwakkelen we gewoon door. De kleine was vandaag érg beweeglijk. Zo extreem heb ik hem al een poos niet meer gevoeld. Pijnlijk. Misschien is hij het ook wel zat en schopt hij zich een weg naar buiten.
Morgen (voor de lezers: vandaag) is het dus al vrijdag. Manlief gaat nog een dag ver weg, en dan is het weer weekend. Altijd weer een 'mijlpaal'. Op de één of andere manier geeft het thuis zijn van mijn man me rust.
En dan, als het weekend stil blijft, alweer naar week 38. Toch gaat het wel snel, ondanks al mijn geklaag.
Ik denk aan de eeuwenoude weeen-mantra, en mompel zachtjes...
'Deze dag komt nooit meer terug'. Gelukkig maar.
reacties (0)