Wij weten het antwoord ook niet, maar eigenlijk doet het antwoord er ook niet toe. Ik merk dat deze vriendschap jou meer kost dan het oplevert. Het vertrouwen is weg en kan niet hersteld worden. Ook zal jouw invloed haar niet kunnen veranderen.
Ik zeg niet dat je deze vriendschap moet verbreken, want dat moet geheel jouw keuze zijn. maar ik heb ooit ook in een vriendschap gezeten waarbij het vertrouwen weg was en welke me enorm veel energie kostte. Deze heb ik verbroken. Ik vond het heel moeilijk en het verbreken van de band was niet makkelijk. Maar het was het beste voor mij, en ook voor haar. Vertrouwen is belangrijk in elke relatie, dat is ook bij vriendschap. En onze relatie was gewoon helemaal op
Ik heb een vriendin gehad waarbij uiteindelijk uitkwam dat ze verschrikkelijk veel had gelogen. Mijn omgeving zag het steeds meer maar ik was blind. Ik was gebroken door de leugens die ze vertelde. De dingen waren echt heel erg. Daarna kwam uit dat ze had gelogen en was ik gebroken door dat ze zo verschrikkelijk tegen mij had gelogen. Ik heb langzaam afstand van haar genomen. Dat was echt heel goed voor mij. Zeker toen later bleek dat ze weer enorme leugens ging vertellen. Ondanks dat we toen geen contact meer hadden raakte het me wel enorm weer. Het trok mijn beerput weer open. Ik ben blij dat ze uit mijn leven is nu.
Zijn er manieren hoe je dingen van controleren? Soms kun je aanwijzingen vinden via de exen of mensen in de buurt van de ex etc. Mogelijk haar ouders etc. Waar je dingen aan kan vragen of mogelijk via social media dingen kan vinden. Maar als het allemaal te veel werk is, contact verbreken of langzaam laten verwateren is ook gewoon goed als dit een persoon is die je alleen maar energie kost. Dat soort mensen hoef je niet in je leven te houden
Vind je het belangrijk om te weten wat er waar is en wat niet? Wat gaat dat veranderen aan jullie relatie? Wat als je probeert alles wat minder aan te trekken en van haar problemen (of het nou echte problemen of ingebeelde problemen zijn) niet jouw problemen te maken?
Begrijp me niet verkeerd, ik zou er zelf veel moeite mee hebben als iemand niet eerlijk is. Maar in jouw verhaal hierboven lees ik niet wat voor consequenties jij er zelf aan zou verbinden. vandaar dat het misshien het overwegen waard is om alles met een korrel zout te nemen en verder gewoon door te gaan met je eigen leven.
Ja, het is wel voor mij belangrijk dat iemand eerlijk is. In ieder geval eerlijk over de grote lijnen. Iedereen vertelt wel eens een klein leugentje. Bijvoorbeeld als de telefoon gaat en je hebt even geen zin in het gesprek dat je later zegt dat je de telefoon niet hebt gehoord of dat je op dat moment niet thuis was. Dat is wat anders dan liegen over verkrachting bijv.
Op dit moment probeer ik het wel naast me te leggen, maar het houdt me toch lichtelijk bezig. Vandaar deze blog. Zo krijg je soms ook reacties waardoor je er weer met andere ogen naar kijkt.
Dat doe ik liever dan dit te bespreken met een ander. Het is nogal privé namelijk.
Ja helemaal mee eens dat dat echt anders is. Je kan iemands leven echt kapot maken door over zoiets te liegen. Daarnaast zou ik me ook afvragen waar ze over liegt als jij er niet bij bent zeg maar.
Ik heb zo'n moeder gehad die werkelijk de grootste en gekste verhalen vertelde . Als klein meisje geloofde ik het allemaal maar hoe ouder ik werd hoe beter ik begon te begrijpen dat die dingen helemaal niet waar konden zijn. Daarnaast verlulde ze zichzelf vaak onbewust door dingen het tegenovergestelde te doen van wat ze altijd zei.
Zo mocht ze bijvoorbeeld nooit cola drinken want dan zou ze in een coma raken ( ja echt )...en wanneer ze eens echt dorst had dronk ze toch cola. Wij destijds als kleine kinderen kregen het spaansbenauwd want onze moeder zou spoedig overlijden dachten we..maar nee er was nooit iets aan de hand.
Toen we ouder werden zeiden we haar :' je mag toch geen cola ? Dan raak je in een coma ' en dan zei ze. Ja ik probeer het gewoon ik heb zo'n dorst ..🤦♀️ dan weet je gewoon het klopt niet. En zo had ze nog veeeel meer verhalen( en echt erge dingen hoor) .allemaal om medeleven te krijgen van anderen,terwijl er nooit wat van klopte .
Ik heb toen ik wat ouder was de ' ene oor in andere oor uit' manier toegepast. Ik luisterde er gewoon niet meer naar. Zo ontzettend veel leugens altijd, je wist nooit wanneer ze de waarheid sprak. Hierdoor heb ik tot weken voor haar overlijden ook niet geloofd dat ze kanker had .puur omdat ze al vele malen vaker had verteld dat ze dat had.
Jouw vriendin haar verhalen kunnen natuurlijk wel waar zijn. Als ik hier alles vertel wat ik toch mee heb gemaakt in mijn hele leven dan zul je ook denken :' rot op hoor !!'
Weet je wat het is...de gezegde luidt niet voor niets :' al is de leugen nog zo snel , de waarheid achterhaalt zich wel ' .
Hou je daar aan vast. Tot die tijd.. wees er voor je vriendin, kan maar zo dat ze wel de waarheid spreekt en heeft ze je keihard nodig
Best kans dat je onderbuikgevoel klopt. Interessant is om te snappen waarom mensen dit doen. Soms is het bijvoorbeeld een vermijding, zodat het niet hoeft te gaan over waar het eigenlijk om draait: bijv over de dingen die haar zelf niet goed lukken, want dat doet pijn. Bijvoorbeeld als je huwelijk mislukt, en je verzint iets vreselijks wat de ander gedaan heeft, goed afleiden van je eigen pijn en onzekerheid over hoe je dingen hebt aangepakt. Je hoeft daar dan niet aan te denken, niet te voelen en anderen stellen er ook geen vragen over. Het werkt als een soort schild.
Best kans dat je onderbuikgevoel klopt. Interessant is om te snappen waarom mensen dit doen. Soms is het bijvoorbeeld een vermijding, zodat het niet hoeft te gaan over waar het eigenlijk om draait: bijv over de dingen die haar zelf niet goed lukken, want dat doet pijn. Bijvoorbeeld als je huwelijk mislukt, en je verzint iets vreselijks wat de ander gedaan heeft, goed afleiden van je eigen pijn en onzekerheid over hoe je dingen hebt aangepakt. Je hoeft daar dan niet aan te denken, niet te voelen en anderen stellen er ook geen vragen over. Het werkt als een soort schild.
Inmiddels kan ik je vertellen dat je het beste op jouw gevoel / onderbuikgevoel kan afgaan. Als dit gevoel te lang blijft en steeds terugkeert als een boemerang, dan is dat iets om niet te negeren.
Is zij er ook voor jou of draait het alleen maar om haar (en haar problemen)?
Sterkte!
Ze was er meestal ook wel voor mij als er iets was, maar ik moet wel toegeven dat het 90% haar is en 10% mij. Mijn problemen vallen ook in het niet bij die van haar. En het hoeft ook niet 50/50 te zijn vind ik. Zolang het maar oprecht is.
Weeg af wat je geeft en wat het je oplevert. Als zij alleen af en toe haar hart wil luchten, en jij kan dat er prima bij hebben, dan kun je er gewoon voor haar zijn. Doet ze dagelijks beroep op je en vraagt ze je van alles te doen, en kun je dat er niet bij hebben, dan grenzen stellen. Het aanspreken op mogelijke leugens is ingewikkeld. Als ze liegt, doet ze dat ook door een reden. Je kunt wel doorvragen op dingen en door laten schemeren dat je het ongeloofwaardig vindt, maar wat schieten jullie er mee op? Als zij echt zulke dingen verzint, dan heeft ze professionele hulp nodig is dat ga jij niet voor elkaar krijgen. En als het echt waar is, wil je haar niet afstoten met ongeloof.
Je kunt het gesprek over hulp wel openen. Gewoon vanuit de insteek dat het allemaal waar is, want dat is genoeg aanleiding om wat hulp te krijgen. Neem het in elk geval niet allemaal op je eigen schouders.
Ik heb een vriendin gehad die veel loog. Heel in het kort had zij problemen met verlatingsangst door haar jeugd, en kon ze vriendschappen maar moeilijk aan. Fases van aanklampen tot volledige radiostilte wisselden elkaar af. Ze verzon verhalen om zielig te zijn, dat was haar manier om aandacht te krijgen en mensen aan haar te binden. Maar kwam de leugen (bijna) uit, dan was ze gevlogen. Ik heb voor mezelf bepaald: ik accepteer wie en hoe je bent. Het is eenrichtingsverkeer, jammer, maar het is wat het is. Maar, je bent al zolang in mn leven, ik geef om je en ik weet welke waarde ik heb voor jou. Dus ik ben er voor je als je me nodig hebt. Het zal alleen nooit ten koste van mezelf of gezin gaan en ik ga niet mee in leugens. Dus ik draaf niet bij elk telefoontje direct op en spreek je gewoon aan als ik je niet geloof. Het was geen gelijkwaardige vriendschap, maar toch een dierbare band. Lastig uitleggen merk ik. Ze leeft helaas niet meer, maar het heeft jaren prima gewerkt zo.
Respect. En knap dat je een weg in hebt gevonden
Ik wist bij haar heel goed waar het vandaan kwam (dat 'heel in het kort' doet haar geen recht hoor, ze heeft veel meegemaakt) en ik kende haar al van kleins af aan. Dat maakte dat ze meer als familie voelde, ze hoorde er bij in mijn leven gewoon. Ik denk dat je dan milder naar iemand kunt zijn dan bij een vriendin die je bij wijze van een paar jaar kent, waar je die diepte nog niet mee hebt, waar je de achtergrond niet door en door van kent etc.
Knap hoor. Maar ik snap wel wat je bedoelt denk ik.
Ik weet niet goed hoe ik er voor haar moet zijn. En de laatste tijd heb ik zelf ook even geen contact gezocht. Aan de ene kant voel ik me schuldig dat ik zo'n slechte vriendin was die niet even heeft gevraagd hoe het met haar gaat. Aan de andere kant, zij heeft ook geen contact met mij gezocht.
Daarnaast kon ik het er de laatste paar maand even niet bij hebben. Ik had mijn handen (of eigenlijk mijn hoofd) vol aan mijn oudste zoon waar we midden in een hulptraject zijn gekomen. Hij blijkt een lichte vorm van autisme te hebben. Daarnaast zitten we midden in een verbouwing. Dus alles ligt overhoop en is stoffig. Daar heb ik letterlijk mijn handen vol aan om het hier enigszins leefbaar te houden.
En toch zitten haar problemen mij ook in de weg. Positieve energie krijg ik al lang niet meer van haar. Maar een vriendschap verbreken, omdat de ander veel problemen heeft is ook niet sociaal. Als we dat allemaal zouden doen, dan is de wereld een eenzame plek op een gegeven moment. Voor zover ik weet is er hulp vanuit verschillende instanties, maar sommige van deze hulp ervaart zij niet als hulp, maar als aanval. Ze heeft o.a. te maken met politie, veilig thuis, psycholoog voor ptss, advocaat, rechtbank, diverse scholen en arbo-arts. Het is zoveel dat ik het niet meer kan volgen.
Soms hebben mensen grote psychische problemen waardoor ze nogal creatief met de werkelijkheid omgaan... Als de verhalen idd niet kloppen, betekent dat dat netzo goed dat ze grote problemen heeft...
Je hebt dit onderbuikgevoel niet voor niks... Wijsheid en sterkte gewenst
Vertrouw je onderbuikgevoel en als de vriendschap hier niet fijn door voelt, mag je die heus verbreken..
reacties (18)