Ik wil zo graag slapen....

Wat ben ik moe en wil ik graag slapen, maar verder dan dommelen kom ik niet. Ik kan wel janken, zo moe ben ik. Sinds dinsdag ben ik ziek. Zwaar de griep. De enige keer dat ik mij kan herinneren dat ik zo ziek ben geweest, is 30 jaar geleden toen ik 12 jaar was. Toen had ik een longontsteking, keelontsteking en nog een onbekend virus waardoor is een maand school heb moeten missen.
Gisteren ben ik uiteindelijk zelfs nog naar de huisarts gegaan, omdat ik de hele tijd een piepende ademhaling had en wat kortademig was. Van hem kreeg ik een antibioticakuur voorgeschreven.
Maar wat voel ik me ellendig! Nu heb ik nagenoeg geen koorts meer, maar het niet kunnen slapen vanwege de hoestbuien breekt me op. Ook al zit ik rechtop op de bank om toch nog een beetje te kunnen slapen. Ik ben kapot en dan moet de dag straks weer beginnen. Help! In de afgelopen dagen ook gemerkt hoe slecht het gezin zonder mij draait. Mijn man heeft een slecht humeur, omdat hij nu ineens veel meer moet doen. Zit vervolgens mij er nog van te beschuldigen dat ik de kinderen veel te veel heb verwend en ze niet zelfstandig genoeg zijn. De kinderen zijn boos op papa, omdat hij de hele tijd zo boos doet. En ik erger mij ook aan hem, omdat hij de hele tijd op zijn telefoon zit en ik hem constant moet herinneren aan wat hij moet doen. Zo vraagt hij me eerst hoe laat de spinazie op het vuur moet. Heb ik een tijd gezegd, vervolgens vergeet hij de tijd door dat stomme beeldschermpje, herinner ik hem er 5 minuten later aan. Zet hij wel de spinazie op, maar verder niks. Dus ik vraag of hij ook van plan is eieren er bij klaar te maken. Oja, dat doe ik straks wel. Dan zeg ik vervolgens dat het mij handiger lijkt om het nu te doen, want anders zijn ze pas klaar als het eten verder ook klaar is. Ik heb geen zin om mijn eitje te doppen terwijl het eten koud wordt. Toch is hij koppig en doet het later. Zo ook gedoe met het vlees wat hij alleen maar hoeft op te warmen in de jus. En ondertussen wel tijd hebben om op zijn telefoon te zitten. Bloedirritant.
En mijn man maar klagen over hoe zwaar hij het wel niet heeft... Werkelijk! Wat heeft hij gedaan? 2x de schooltas voor de jongste voorbereiden en hem 3 x naar school brengen, 1 x pizza's in de oven doen als avondeten, 1x aardappelen, vlees en groente opzetten en 1x een was in de wasmachine gedaan. Verder alleen maar afgewassen.

Nouja,dit was even een klaagblog... Na de zoveelste slechte nachtrust met veel hoesten. Ik zie nu dat er zelfs wat bloed tussen zit. Bah.

Ik hoop snel weer beter te zijn, want niemand wordt hier vrolijk van.

1353 x gelezen, 2

In Overig

reacties (13)


  • Manon3

    Pff, doet je man zo weinig dat dit voor een paar dagen zo lastig is. Zou sowieso wanneer je beter bent een goed gesprek hebben hierover want wat een gebrek aan zelfredzaamheid.

    Ik zou me er sowieso niet mee bemoeien als je ziek bent in de vorm van herinneringen. Dan maar wat later of kouder eten. Ik ben altijd van mening dat het beter is hulp te krijgen dan dat het op mijn manier gebeurd.

    Lekker veel in bed en op de bank blijven en dan zie je wel hoe het loopt.

    Dan komen je kinderen maar een keertje 5 minuten later op school, alles hoeft niet perfect.

    Maar hulp op dagelijkse basis is wel normaal, ook als je niet ziek bent. Dus daar zou ik toch iets mee doen.

  • 10048Female

    Probeer extra vitamine c te nemen. Een extra kussen onder je andere kussen zodat je wat rechterop ligt. Beterschap!

  • Rupsje1995

    Beterschap!

    Ik heb inmiddels geleerd mij er niet mee te bemoeien. In het kraambed of als ik wegging (nooit echt goed ziek geweest zoals jij nu) dan was ik geneigd alles voor te bereiden, alles 10x te herhalen en uiteindelijk gebeurde het nog niet zoals ik in gedachten had. Nu denk ik: als de kinderen eten krijgen, in bed komen en er geen gevaarlijke situaties ontstaan moet hij zelf maar zien hoe hij het regelt 😉 ik ben der niet 👋🏼

  • Amatullaah

    Ja zo ging het vroeger ook, als ik ziek ben lig ik op bed en mag hij alles overnemen, en ook op zijn manier, ik gebruik die energie om beter te worden, bovendien ben ik zn moeder niet.

    Ga naar bed en app hem als je honger of dorst hebt, hij leest het meteen haha

    Beterschap

  • Iboi

    Beterschap! Ga naar bed en laat je man het op zijn manier doen. Ze overleven het wel en zo leert hij er zelf van. En dan weet hij een volgende keer waar hij aan moet denken.

    En ja, ik weet hoe moeilijk het loslaten is. Ik heb een keer een week in het ziekenhuis gelegen. Je hebt even geen keuze, dan het aan je man overlaten. Of vraag iemand even te komen helpen, een familielid bijv.

  • MontBlanc

    Dat van die man herken ik wel een beetje... Ik ga daarom bij ziekte altijd op bed liggen, dan merk ik er tenminste niets van.

    Heb je al codeïne geprobeerd voor de hoestbuien? Is voor mijn man het enige wat echt werkt. Gewoon bij het Kruidvat te koop.

  • Jvb

    Laat het los. Jij bent ziek, jij bent er even niet. Dan maar een keer geen spinazie op tafel, dan is de was maar niet bijgewerkt. En als jij in bed ligt, zie je ook niet hoeveel hij op zijn telefoon zit. Hij hoeft het niet te doen zoals jij het normaal doet.

    En je man mag chagrijnig zijn, want het is ook niet leuk als je vrouw ziek is en je ineens alles wat zij normaal doet ook er bij krijgt. Jij ben chagrijnig omdat je ziek en moe bent en het niet los kan laten. Hij zal ook moe zijn, en als je allebei zo bent, daar worden de discussies over het algemeen niet gezelliger van nee. Lekker laten mopperen dus, maar niet bij jou. Dan belt ie z'n moeder maar even.

    En de kinderen overleven het heus wel een paar dagen met papa. Ook als ie moppert of op z'n telefoon zit. Probeer niet vanuit je bed nog dingen te regelen, dat scheelt aan beide kanten frustratie.

    Jij moet uitzieken, dus deur dicht, alle benodigde spulletjes op je nachtkastje, Netflix aan, oordoppen in. Mama is er even niet.

    Beterschap!

  • Nog-even!

    Beterschap meid!!!😘

  • Charliecharlie

    Ugh, wat vervelend. Ik ben ook ziek, laatste keer zo’n griep gehad toen ik 11 was, maar nu al dagenlang 39+ koorts en tot niks in staat. Maar wat scheelt het veel om een fijne begripvolle partner te hebben. Voel me er al heel schuldig over om het aan hem over te laten, ik zou het niet goed kunnen hebben als dat schuldgevoel nog eens gevoed zou worden. Wat kinderachtig trouwens ook dat hij zegt dat jij de kinderen teveel hebt verwend en ze niet zelfstandig genoeg zijn. Hij is er toch zelf ook bij? Ik zou er eens goed over spreken met hem als je beter bent, zou er niet over willen denken hoe dit zou lopen als jij (wat niemand natuurlijk hoopt) echt een keer iets overkomt…

  • Druif89

    Heel veel beterschap! En vervelend dat je je niet gesteund voelt. Laat je man maar zuchten en kreunen hoor! Dat hij deze keer maar eens voor jou zorgt.

  • Manou1987

    Oowh die mannen af en toe toch he. Ze vinden zichzelf owh zo stoer en zelfstandig maar als het erop aan komt dan moet je ze onderhand net zoveel sturen als je kinderen. En hebben ze het ook nog eens heel zwaar. Watjes zijn het.

  • Mammavandrie3

    Haha vaak wel zo ja

  • Moederbeer

    Beterschap!

    Mobieltjes zijn vreselijk. Vrijwel iedereen is eraan verslaafd en mannen schijnen er nog meer moeite mee te hebben om ze aan de kant te leggen. Mijn man kan ook heel geïrriteerd zijn wanneer 'ik hem stoor' wanneer hij op zijn mobiel zet. Een glas water pakken omdat ik blijf hoesten terwijl ik de jongste aan het voeden ben is dan al teveel gevraagd. Terwijl hij dit uit zichzelf doet wanneer hij zijn mobiel niet vast heeft.

    Vervelend dat je je zo ellendig voelt en de sfeer in huis ook niet prettig is. Succes de komende dagen!