Geen derde kindje. Of toch wel? Grrr... mannen zijn wispelturig.

Mijn man en ik zeiden vanaf het begin steeds: 3 kinderen. Tijdens de zwangerschap van de tweede ging ik er ook nog vanuit dat er een derde zou komen. Mits dat wou lukken natuurlijk. We waren er wel over uit dat we niet de medische molen in zouden stappen voor een derde kindje. Maar na de geboorte van de tweede wou mijn man niet meer. Hij wist het niet goed. Hij zei dat hij het op dat moment wel genoeg vond. Dat een derde voor hem niet meer hoefde. Hij wist dat ik nog steeds een derde wilde. Het heeft mij toen ook veel verdriet gedaan. Hij hield echter de deur wel op een kiertje doordat hij het nog niet zeker wist. Misschien als de kinderen iets ouder waren. Ik kon niet meer tegen de besluiteloosheid en heb dat vorig jaar ook tegen hem gezegd. Serieus met hem geprobeerd te praten, maar hij kan kennelijk nooit echt serieus over serieuze onderwerpen praten. Lachte het steeds weg, maakt grapjes, geeft geen serieus antwoord. Ik heb hem echter wel echt duidelijk gemaakt dat ik er nu zelf wel wat klaar mee was. Dat een derde van mij nog wel mocht, maar niet meer per se hoefde. Dat hij tot afgelopen juni de tijd had om te beslissen of hij wel/niet nog een derde wou. Want als de kinderen beide op de basisschool zitten, wil ik niet meer. 


De deadline was dus verstreken. Ik heb hem meerdere keren er aan herinnerd. 


En nu komt hij gisteravond er ineens mee aanzetten dat het hem toch wel leuk lijkt om nog een derde kindje te krijgen. Wat moet ik DAAR nu weer mee? Ik heb al afscheid genomen van het idee van een derde kindje. Ik ben tenslotte ook niet meer de jongste. Ik kijk met smart uit naar de vrije tijd die ik krijg als beide kinderen naar school zijn. Zin om tijd te hebben om het boek waar ik mee ben begonnen te schrijven ook af te kunnen maken. Zin om tijd te hebben om de foto's een keer uit te zoeken en in een fotoboek te doen. Zin om tijd te hebben om te klussen in huis. Zin om tijd te hebben zonder kinderen die continu aan je broek hangen.


Maar ja... het idee om misschien toch een dochter te krijgen... Oh... nu begin ik zelf toch weer te twijfelen.

1580 x gelezen, 4

In Overig

reacties (0)


  • Mi-mus

    Ook al heeft hij er lang over na kunnen denken, Juni is nog niet heel lang geleden..

    en misschien doordat jij die maand als deadline aan had gegeven en dat nu is verstreken is nu pas het besef gekomen..

    Doen wat goed voelt. Het wil helaas ook niet zeggen dat als jullie er wel voor gaan je gelijk zwanger bent.

    Maar de andere kinderen zullen het vast leuk vinden.

    Succes met jullie keuze! 😘

  • DEEM16

    Hallo ik zat in dezelfde situatie. We hadden 2 kids. Ik wou een derde en mijn man niet. Na 2 jaar zagen heb ik het opgegeven en alles verkocht. Ik had er vrede mee. Vorig jaar met nieuwjaar vertelt man me dat hij zich bedacht had en toch nog een derde wou. Ik was super blij, liet direct mijn spiraal verwijderen en ik was snel zwanger. In november ben ik bevallen van onze derde meid. Ze is nu 9 maanden, de andere kids zijn 5 en 7 ook meisjes. We zien haar ongelooflijk graag en zijn allemaal gek op onze kleine meid. Ze is een super lief en aanhankelijk kind. Ik vind het wel echt zwaar met 3 kinderen. We hadden onze vrijheid al terug en zijn nu weer afhankelijk van dutjes en papjes. Het is een hele organisatie met 3 kinderen. Ik heb geen tijd voor mezelf en zal echt blij zijn als we terug wat verder in tijd zijn. Succes en maak de goede beslissing !

  • Lot87

    Lekker doen joh! Zo zie je maar. Hoe minder je met de kerels erover praat hoe meer ze vanzelf komen. Druk erop zetten werkt averechts! Bij mij ook zo gegaan. Liet mijn wens voor een tweede varen en toen kwam hij zelf ineens. Hopelijk gaat het ooit ook zo met trouwen 🤭

  • MadelieVv

    Ga eens een dagje op stap naar een winkel als prenatal, babydump etc. Kijk of je hartslag omhoog gaat als je echtparen met baby's ziet en wanneer je alle nieuwe babyspullen bekijkt..

  • Lehaison

    Je man heeft met vast ook niet bewust gedaan, maar wel een vervelende timing. Je verlangt er al zolang naar en nu jij het hoofdstuk wil afsluiten en of deels hebt afgesloten wil hij toch weer.

    Wij hebben nog een vierde gekregen nu alle kinderen op de basisschool zitten en ik zou haar niet willen missen, maar je begint weer helemaal overnieuw en vergt wel meer energie heb ik ervaren!

    Wil je weer overnieuw beginnen met de nachten, tandjes, en alles wat er bij komt kijken en weer een stukje vrijheid inleveren? En het kleine meisje zou ook een jongetje kunnen zijn ; )

  • ProudMommm

    Volg je eigen gevoel! Wil jij dit?

    Jij zegt: als de kinderen beide op de basisschool zitten, wil ik het niet meer.

    Als ik het zo lees komt het op mij over alsof je er goed over nagedacht hebt. Is er iets veranderd waardoor je van deze deadline af zou willen stappen? Succes met je keuze.

  • Klara85

    Bij ons gaf 1 vraag de doorslag: kun je nu alle babyspullen op marktplaats zetten en verder gaan?

  • seonsyain

    Hoe bedoel je? De maxi-cosi is bijv. ook reeds al verkocht in juni. De rest van de spullen zou ik verkopen, maar nog geen tijd gehad om op de foto te zetten. Ja, ik kan verder gaan. Het is niet een must meer om een derde te krijgen. Maar ik dacht de deur te hebben gesloten. Zet ik hem weer open?

  • Myrtheflower

    Ben je bereid weer helemaal op nieuw te beginnen, zwangerschap, slapeloze nachten, verschoningen etc :)?

  • Nog-even!

    Probeer een paar weken te denken aan zwanger zijn en nog een baby in je armen- ook een jongensbaby Dan voel je op een gegeven moment of je daar nog verlangen naar hebt of juist helemaal niet... Jullie nemen tzt vast de juiste beslissing!