Lieve Ronin,
Inmiddels ben je al weer een week 15 maanden oud. Ik realiseerde me dat twee jaar geleden, bijna op de dag af, toen Kyran net zo oud was als jij nu, ik pas net in verwachting was van jou. Ik deed een test en die vertelde me dat er een wondertje in mijn buik groeide. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat er nu weer een mensje in mij zou groeien. Je bent er voor mijn gevoel pas net. En lijkt het of je nu veel korter bij ons bent, dan Kyran destijds. Dat komt misschien ook wel doordat we nu niet constant 1 op 1 aandacht hebben en we de tijd over jullie moeten verdelen. Helemaal nu Kyran ziek is en veel verzorging en aandacht nodig heeft schiet jij er soms echt bij in. Maar behalve dat heb ik ook het idee dat jij gewoon kleiner en jonger bent. Mijn baby'tje bent, maar als ik naar je kijk (maar ook als ik de blog van Kyran van destijds lees), moet ik toch echt concluderen dat je een heerlijke grote dreumes bent!
Je bent een heerlijke dreumes! Je loopt al een tijd los, maar je rent nu ook. Op de ukkepukkenmeeting kon ik geen tel met de andere mama's kletsen, want jij was al weer ergens heen gerend. Ja gerend. Dat kan je ook al. Het liefst klom jij het trapje op naar een podium waar een soort disco was. En daar stond je dan te dansen. Ook zocht je graag de trampolines op, vooral de trampolines waar al andere kindjes sprongen, dan kwam jij tenminste ook de lucht in. Je vond het eerst wel wennen, zo zonder je broer en klampte je echt aan me vast. Maar al snel kwam je los en rolde je over de kussens en gebruikte je die als glijbaan. En lekker dat je er hebt zitten bikkelen! Appeltaart met slagroom, poffertjes, appelsap, en een deel van de tosti van elin. Bofkont ;) Het was best wel fijn even wat aandacht samen. Zeker ook omdat de weken die we sindsdien hebben gehad, heel raar en druk waren.
Je broer heeft de ziekte van Lyme en dat heeft niet alleen op hem, maar ook op jou een grote impact. Je gaat nu alleen naar de Gastouder toe, zonder je broer. Toen wij een paar keer onverwachts naar het ziekenhuis moesten met Kyran, bleef jij opeens bij de buurvrouw. Ook kwam ze je halen toen wij in het ziekenhuis moesten blijven en heeft ze je eten gegeven en naar bed gebracht. S ochtends werd je wakker met alleen papa. Kyran was er niet. Mama was er niet... Gelukkig kwam je ons nog wel in het ziekenhuis opzoeken, maar ook dat was gek en druk. Met veel andere mensen, veel wachten, zachtjes moeten doen en maar hangen... Toen we dan weer eindelijk compleet thuis waren, hadden we daar ook elke dag weer een andere mevrouw bij, elke dag op een ander tijdstip. Kyran kan niks hebben, hij pakt je alles af, je mag nergens aan komen of zelfs maar naar kijken. En tot overmaat van ramp is er bij de gastouder ook een ouder kindje wat je op moment alles afpakt, maar die je ook om duwt, tegen je aan stoot, je brood weg duwt, en op je gaat zitten. Je bent helemaal uit je ritme en uit je doen. Ook van jou vraagt deze tijd veel en we zijn er ook nog niet.
Ondanks dat alles blijf jij je wel ontwikkelen en kan ik ontiegelijk van je genieten. Nu je motorisch het lopen onder de knie hebt, lijk je je aandacht te schenken aan het praten. Je begrijpt veel en probeert echt al te praten. Boekjes lees je graag. Je bent constant aan het lezen. Vooral van woezel en Pip. We hebben ook een boekje van Dick Bruna met grote platen er in, om woordjes te leren. Dat pakken we er nu maar bij, nu we zien dat je steeds meer interesse hebt in het leren van woorden. Sommige hoef je maar een keer te horen of je kunt ze al na zeggen. Je zei al papa, mama, tita (Kyran), klaar, okee, ja, nee, appoe (appel), hi, daag, tillen en laak (draak). Nu we met het boekje oefenen zeg je ook bal, auto (hoewel ik even niet meer weet hoe je dat precies zegt en beh (schaap).
Je leert echt vlot en bent in voor grapjes. Je weet wat een high five is en kunt die ook geven. Je speelt ook graag verstoppertje. Of je verstopt je zelf, achter je draak, om een hoekje, achter het gordijn, en dan horen we ineens: kiekeboe!! Of: koekoek!! Zo schattig. Ook vindt je het geweldig als ik heel hard weg ren en me verstop. Soms schrik je dan maar je ligt toch in een deuk. Net als dat ik je vast hou en doe alsof ik je laat vallen. Het kan je allemaal niet gek genoeg zijn.
Het gaat gewoon erg goed met je. Je tandjes en kiezen blijven komen. Je eet en drinkt goed. Je slaapt steeds beter. Bent gek op bouwen met de duplo en spelen met auto's. tatutatu, zeg je dan. Je bent een heerlijk ventje en ik ben onwijs dol op je. Ga vooral zo verder lieverd! Je bent een pienter en wijs ventje. Eentje waar ik ontiegelijk dol op ben!!
Liefs mama
reacties (0)