R14mnd

Lieve Ro,

De afgelopen maand heeft vooral in het teken gestaan van lopen. De eerste pasjes los zette je op je eerste verjaardag. Maar kruipen ging je nog zo ontzettend snel af, dat vond je wel makkelijk, dat je behalve aan de meubels, verder niet echt liep. Maar op de dag dat je 13 maanden werd, ging het lopen opeens veel harder en nu loop je eigenlijk alleen nog maar. Hele stukken loop je los. Buiten kies je nog wel eens voor de zekerheid van mijn hand, maar het is dan wel de bedoeling dat ik de kant op ga waar jij heen wilt. Trots stap je op je korte beentjes rond. En een ondeugende pretneus die jij er bij op kunt zetten!! Dikke boef!

Je kunt nu overal bij, schuift met stoelen om ergens op te klimmen, zit regelmatig op de tafel, in de vensterbank en op de trap. Doodeng vind ik het. Jij ziet nergens de gevaren van in. Zo heb je al een heerlijk (?) hapje genomen van een wc-blok toen je broer de wc open had laten staan en sloeg gisteren de angst me om het hart omdat jij het klepje van de afstandsbediening had los gepeuterd en ik maar één van de twee batterijen kon vinden.. Pfff.. Dit soort drakenstreken staan me met jou te wachten. Om je broer hadden/hebben we andere zorgen, maar met jou vraag ik me af hoe vaak we nog op de spoed zullen belanden omdat je weer wat uit hebt gevroten. Het is gewoon een feit dat ik niet constant mijn beide ogen op je gericht kan hebben. Je broer is er ook nog, en door onze L-vormige woonkamer kan ik je niet altijd zien. En dat weet je dondersgoed!

Afgelopen woensdag waren we weer bij het CB. Om te wegen en te meten en voor je prikken. Je bent nu 9,7 kilo en 77,5 cm. Je komt niet heel veel aan, maar je bent zo'n druk baasje. Het is prima zo. Terwijl Kyran lekker met het theeserviesje aan het spelen was vroeg de arts of je ook al kon lopen. Ja hoor dat kan je. Dus even een rondje gelopen, maar je wilde wel graag zien wat Kyran aan het doen was. Dus jij trekt je zo op aan de hoge tafel, zo met de voetjes los van de vloer. Je zou bijna achterover klappen, maar vangt je weer prima op. Net op dat moment had ik het er met de arts over dat je ons blijft verrassen. Ons huis is dan al wel kindproof omdat we Kyran al hebben, maar jij blijft ons verbazen en verrassen. Onvoorspelbaar ben je. De arts stelde voor om maar een extra consult te plannen als je 1,5 bent. Niet voor jou, want jij doet het heus wel goed, maar meer ter ondersteuning van papa en mama. Mochten we nog ergens mee zitten, of ondersteuning bij willen, dan kunnen we het vragen.

Verder gaat het gewoon prima met je. Je bent een lekkere eter. Dat gaat nog steeds erg goed. De flessen worden minder, maar ach. Das ook prima.
Je begint wat woordjes te brabbelen. Papa en mama zeg je al prachtig. Al is iedereen mama en ben ik papa. Die die dieeee!!! zeg je op alles. En Kyran is Kika. Kika, kika!! roep je dan als hij niet in beeld is. Ik zie dat je goed kijkt naar hoe we de woorden uitspreken, en steeds vaker komt er een echt woordje uit. Fysiek is je ontwikkeling belangrijker voor je, je redt jezelf prima, dus dat praten vind je verder nog niet echt belangrijk. Je bent wel erg gek op boekjes en lezen. Als je midden in de nacht wakker wordt kan je wijzen naar de kast, die die dieee!! roep je dan keihard, maar 's nachts slapen we hoor!

Je kijkt erg op tegen je broer, maar bent soms ook wel een beetje bang voor hem. Hij kan erg hardhandig zijn als er iets gebeurt wat hij niet ziet zitten. Maar je bent dan ook wel erg dol op zijn legobouwwerken...

Tot slot moet je nog iets beter leren slapen en dan zijn we helemaal blij! Je bent nog steeds erg vroeg wakker (5:00u) en kan een paar keer per nacht huilend wakker worden voor je speen. Komt vast ook allemaal wel weer goed!

Je bent een toppertje en ik hou heel veel van je!

Veel liefs,
mama