K37mnd

Lieve Dalton,

Deze maand flink wat later dan anders. Maar de afgelopen weken waren ook zo druk. Eigenlijk niet anders dan anders, maar druk met twee boefjes en een werkende papa en mama is het wel. Daarnaast zijn jullie wisselende slapers. Over het algemeen gaat het met jou redelijk goed, maar je broer... en daarom ben ik wel aardig moe.

Op dit moment gaat het erg goed met je. De zindelijkheid heb je al een tijd volledig onder de knie en ook bij de gastouder gaat het fantastisch. Je vindt het niet spannend meer om te zeggen dat je naar de wc moet, vraagt haar man of dochter om je te helpen als ze zelf even de handen vol hebt, maar ook bij haar ga je steeds vaker alleen op pad. De luier is echt al weken de deur uit, het kamertje van je broertje op geschoven. Want ook 's nachts ben je al een aantal weken zindelijk en heb je zelfs geen een ongelukje gehad. We maken je niet wakker als wij naar bed gaan om te plassen en je houdt het dan keurig op tot je 's ochtends om 7 uur weer wakker bent. Soms wordt je 's nachts wel huilend wakker omdat je moet plassen, maar je houdt het wel keurig op tot we bij de wc zijn. Het is zo rap gegaan. Echt knap!

Ook blijf je hollen wat betreft je spraak. Hele volledige gesprekken hebben we nu. Wat een verademing en wat een hoop frustratie scheelt dat zeg! Je bent zo'n wijs mannetje. Legt prachtige verbanden, trekt conclusies, ziet het geheel en denkt door. En doordat je al zoveel weet doe je ons regelmatig versteld staan. Ondanks dat je erg slim bent en alle ins en outs vaak wil weten, sta je nog niet echt open voor dingen die we je op een wat 'schoolse'wijze willen leren. Voor je verjaardag heb je boekjes van Bambinoloco gekregen. Dat vindt je een keer leuk om te doen en dan zeg je dat je er echt geen zin meer in hebt. Wij, en de gastouder, dachten dat je kleurenblind was. Je bent zo slim, dat je dingen zoals kleuren vast al moest kennen, maar tot voorkort bakte je er niets van. Je kon ons prima vertellen welke kleuren er allemaal waren, maar de juiste kleur bij het juiste voorwerp noemen, nee dat lukte nog niet. Maar dat gaat nu wel erg goed. Wil je het dan gewoon niet goed doen? Hebben we te hoge verwachtingen? Houd je ons voor de gek? Durf je niet te laten zien wat je kan? Soms weet ik bij jou niet zo goed wat dat nou is.

Afgelopen maand zijn we druk geweest met het uitzoeken van een geschikte school voor jou. Omdat je erg sensitief bent, ligt er een hele grote last bij papa en mama. We willen de juiste keuze voor je maken. Een omgeving kan je maken en breken. Dat hebben we nu al vaak genoeg gezien. Een plek waar rust is, maar ook uitdaging, waar ruimte is voor elk uniek kind, waar jij jij kunt zijn, is erg belangrijk. Ik vraag me echt af hoe jij je staande moet gaan houden in een klas van 30 kinderen. Maar gelukkig heb je nog een jaar om groter te groeien, wie weet gedij je er wel!
We hebben meerdere scholen bezocht: twee openbare (waarvan 1 met daltononderwijs, en de ander klasiek onderwijs geeft) en een christelijke school (jenaplan). Uiteindelijk hebben we voor de laatste school gekozen. Er was hier zoveel rust, ieder kind mag er zijn, ze hebben mogelijkheden voor hoogbegaafde kindjes, voor kindjes die gewoon al iets verder zijn, maar ook voor kindjes die juist wat meer begeleiding nodig hebben. De natuur, de omgeving en de samenleving met élkaar staan erg centraal. Ze hebben een tuin waarin gewerkt wordt, waar plantjes worden gekweekt. Thema's worden zorgvuldig verwerkt in het hele gebouw. Het is nieuw. Er is uitdaging voor je. Je leert hier wel plannen en eigen verantwoordelijkheden hebben. Tussen- en naschoolse opvang zitten in het gebouw. Jij wilde nog wel even spelen, en niet mee naar huis. Kortom; de juiste keuze, zo voelt het nu. Maar het zal in de praktijk nog uit moeten wijzen of dit echt de juiste keuze is.

Nu zitten we te dubben over de juiste voorbereiding voor jou op het naar school gaan. Nu gaan jullie naar de go, waar het rustig is, waar je kunt spelen met andere kindjes, maar waar minder uitdaging is, en waar de overstap naar school misschien wel erg groot is. Gaan we je nu toch weer naar het kdv doen? Als voorbereiding op school? Aan de ene kant lijkt het me goed om je te laten wennen aan de drukte, aan de andere kant heb ik het gevoel zo met je te sleuren. Er is geen kdv bij de school, dus dan zul je nu van go naar kdv gaan, om in augustus weer naar een andere school en naschoolse opvang te gaan (die laatste zit gelukkig wel bij school). Ik ben zo zoekende... Ik weet gewoon echt niet waar ik goed aan doe voor jou. Voor je broertje zou het wel goed zijn, die heeft daar wat meer de ruimte om op ontdekking uit te gaan en heeft minder last van prikkels en veranderingen dan jij.

En zo twijfel ik nog even verder. We gaan binnenkort eens kijken bij wat kdv en zullen je dan meenemen. Jij bent onze beste meter.

Wat ook nog wel een grote verandering was, is dat Christian weer voor een jaar in het buitenland zit. Je bent samen met hem twee handen op een buik. Gelukkig hebben we afgelopen weekend nog even goed afscheid van hem kunnen nemen. En wie weet zit het er wel in om eens naar hem toe te vliegen aankomend jaar. New Castle is immers niet het einde van de wereld!

Ik hou van je liefie, je bent prachtig in de complexheid die je hebt!

Dikke kus,

mama