Lieve Ronin,
De afgelopen maand is weer voorbij gevlogen. We vierden je eerste verjaardag! Je bent goed verwend en hebt genoten van je eigen taart. Een echte dreumes ben je nu. En dat zullen we ook weten. De tijd gaat ook zo hard omdat je altijd in beweging bent, je zit nooit stil en je ontwikkeling staat ook niet stil. Je bent een geweldig mannetje met een sterk eigen karakter. Je weet wat je wil en daar ga je ook voor. Je ontdekt de hele wereld en doet daarbij ook geregeld dingen die niet mogen.
Met de onderzetters deuken in de tafel slaan, de vaasjes uit de vensterbank maaien, graven in de kattenbak, in het bloemperk gaan zitten, stenen in je mond stoppen, de trap op klimmen... Van de week heb ik zelfs voor het eerst de gifwijzer er op na moeten slaan.. Na een plas van Kyran had hij de wc niet dicht gedaan. Papa haalde je uit de gang weg en grapte nog dat je erg fris rook. Hij liet je aan mij ruiken en ik schrok, je rook naar wc eend. Eenmaal in de wc gekomen had jij blijkbaar het wcblok uit de pot gevist en een hap genomen. Er ontbrak inderdaad een stukje uit het blok en dat stukje lag op de grond. Gelukkig had je het uitgespuugd en heb je er verder niks aan over gehouden. Maar je hebt ons flink laten schrikken.
Ook klim je nu zelf op de salontafel, op de bank en op de stoel. Je klimt nog steeds uit de kinderstoel zo op de eettafel en daar zit je dan.. Trots te zitten. Je vist de afstandsbediening van de kast, peutert de klepjes er af en de batterijen er uit. Ik kan je eigenlijk niet uit het oog verliezen want het is levensgevaarlijk. Ik zie het al voor me dat jij een batterij in slikt... Brrr. Je staat ook al een lange tijd erg goed. Ook los. Je doet dan van alles. Klapt. Zwaait. Speelt met speelgoed. Staat op je tenen. Minuten lang. Doordat je zo goed staat en zo goed balans hebt. Kom je er bij veel dingen ook al bij. Dat maakt de wereld voor jou een stuk leuker maar ook een stuk gevaarlijker. Op de dag dat je dertien maanden werd, zette jij bewust de eerste stapjes los. Je liep al geruime tijd overal langs. Je kunt ook prima aan de hand lopen. Aan een hand zelfs. En ook een aardig stukje al. Maar al kruipend ben je echt zo ontzettend snel, daar kan lopen niet tegen op. Als je achter de loopwagen staat en die rolt weg, loop jij niet mee, dan laat je los. Want dat staan beheers je zo goed, je hebt heel goed de controle over je spiertjes en je evenwicht. En omdat kruipen dus zoveel sneller gaat, vond je lopen eerst helemaal niet zo interessant. Maar nu, een paar dagen nadat je dertien maanden werd, doe je steeds meer stapjes los. Twee, drie, vier.. Zelfs vijf stapjes los! Hoe lang nog voor je echt loopt?
We zijn ook bij het CB geweest. Dit was eigenlijk nog je 11 maanden consult maar door de vakantie en de verjaardagen werd het hem niet eerder. Je bent nu 9,5 kg en 77/78 cm. Prima dus. Je kreeg ook weer prikjes. Och wat was je zielig. Gelukkig zong je broer slaap kindje slaap. En toen was het zo over. In de loop van de dag kreeg je koorts en je eetlust verdween. Je slaapt veel, maar vervelend word je er niet van. Knappe vent! Bij het CB heb ik het ook nog gehad over het vroege wakker worden. Je blijft een vroeg vogeltje. Tussen 4:30 en 5:15 is de nacht echt voorbij. Een fles geven en weer terug naar bed zit er niet in. Je slaapt overdag 2 soms 1 keer. Gaat 's avonds tussen 19-19:30 naar bed. Wordt meestal niet meer wakker. Soms voor een speentje. Maar je komt dan wel weer erg vroeg. Je kamertje is al donker en om 4:30 is het buiten ook nog pikkedonker, dus daar kan je niet wakker van worden. Overlegd om je nog lekker opvolgmelk te blijven geven, en wat vollere producten overdag. Ook wat vaker een tussendoortje en het toetje na het eten naar 17u te verplaatsen, in de hoop dat je meer ruimte hebt voor je fles voor je gaat slapen, want die drink je gewoon amper nog. Maar tot op heden heeft het nog niet mogen baten. Komt vast ooit wel weer goed!
Ondanks dat en ondanks dat het calorieën verbranden is met achter jou aan vissen de hele dag, geniet ik echt met volle teugen van je. Je zingt liedjes op jou manier, klapt en danst, ontdekt en brabbelt. Je bent een heerlijk ventje met een heerlijke eetlust. Je eet echt alles. Je bent een levensgenieter. En je kan er nog echt van genieten als je bij me in de draagzak zit. Je komt me zo af en toe eens een knuffel geven en je houdt van grapjes. Je kan zo mijn bril van mijn neus jatten en papa in zijn oren prikken. De grootste lol heb je dan.
Ik hou van je kleine deugniet!!
Dikke kus, mama
reacties (0)