2-1 = 23 maanden

Ja ja.. het begint nu op te schieten! Het is vandaag vrijdag de dertiende en over een maand ben je al weer 2 jaar oud! Gossie waar blijft die tijd toch. Ik blijf het zeggen, maar kan me echt nog zo goed herinneren dat je werd geboren! En nu vieren we al weer bijna je tweede verjaardag!

De voorbereidingen zijn al in volle gang ;-) papa en mama hebben een klein feestje voor je in petto in het Nijntje thema. Nijntje is je alles op moment, dus dat vonden we wel toepasselijk. Als het goed is wordt er een mooie Nijntje taart gemaakt, woensdag hebben we samen de Nijntje uitnodigingen geschreven en gekleurd, de Nijntje versiering is in huis  en als traktatie voor de creche hebben we een Nijntje zandbakvormpje waar we iets lekkers in doen met een Nijntje kaartje er aan.

Je cadeautje is niet met het zelfde thema, maar vast ook heel erg leuk! Je had van ons al een loopfietsje gekregen, en ik ben blij dat je die al hebt gehad, want het weer is op moment waardeloos, maar op je verjaardag krijg je nog een houten autobaan (Plan City) van ons. Van deze en genen heeft mama ook al vernomen dat er leuke auto's en andere uitbreidingen je kant op komen. En als ik zie hoe gek je bent op de brio trein bij de huisarts/verloskundige (die overigens op de autobaan is aan te sluiten, misschien leuk voor sinterklaas ;-) ) en je eigen duplo trein en auto's, hoop ik dat je het een geslaagd cadeau zult vinden.

Maar goed, zo ver zijn we nog lang niet. Eerst maar eens stil staan bij afgelopen maand, want ondanks deze heftige maand, sta jij absoluut niet stil met je ontwikkeling.

Zo klets je ons de oren van ons hoofd! Er ontstaan steeds meer gesprekjes en je kunt echt heel goed duidelijk maken wat je wel en niet wil. Nou was dat al geen probleem voor jou, en is dat ook nooit een probleem geweest. Alleen ging dat toen vooral gepaard met veel boze buien en gehuil en kan je het nu met woorden duidelijk maken. Dan wil het nog steeds niet zeggen dat je niet boos wordt als je je zin niet krijgt of als iets niet lukt, maar dat terzijde ;-)

Je woordenschat wordt echt met de dag groter, elke dag horen we wel weer nieuwe woordjes. Zo zeg je ook helikopter, ambulance en politieauto. Dat vindt mama erg knap! 

Ook de gesprekjes zijn leuk om te volgen, zoals vanmorgen:

Ik was even in de gang en ik hoorde jou binnen tegen je grote Nijntje knuffel praten: "Nijntje. Ijs? Ijs?". Ik kan je op dat moment niet zien, maar ik zie het helemaal voor me. Als jij namelijk iets wil, dan hou jij je hoofd schuin en vraag je met een heel hoog piepstemmetje naar dat gene waar jij je zinnen op hebt gezet. Zo hoorde ik je dat ook bij Nijntje doen. "Nijntje, ijs? Ja? Okee!" In spanning stond ik te wachten of je naar de bijkeuken zou lopen om een ijsje te halen. Want jij weet dondersgoed waar het ligt en hoe je er aan moet komen. Maar dat gebeurde niet. Toen ik om het hoekje keek, zat jij keurig met Nijntje samen op de bank, allebei hadden jullie een kopje van je theeserviesje met een lepeltje er in. Ik zag je roeren en van je kopje nippen. Echt zo leuk om te zien! En zo is het steeds minder stil bij ons in huis.

Die ijsjes eten dat is trouwens wel iets wat je op het moment graag doet. Je vraagt voordat jij je ontbijt 's ochtends op hebt al of je een ijsje mag. Heel vaak zegt mama nee, want ik vind dat echt niet nodig. Maar ik heb laatst ook gezien dat jij met de laatste vier kiezen bezig bent, waarvan er al twee door zijn. Je eet op dit moment echt amper wat, op dagen dat je thuis bent is het misschien 1 boterham als ik het ontbijt en de lunch bij elkaar op tel, een klein stukje vlees en een aardappeltje bij het avondeten. Maar ik heb het vermoeden dat je last hebt van die akelige kiezen en dat de kou van het ijsje je wel eens goed zou kunnen doen. Dus hooguit eens per dag zit jij nu aan een waterijsje te sabbelen.

Ondanks dat je bijna 2 bent, lijkt het op dit moment een beetje rustig met het ge-neee. Ik weet het, ik word afgestraft, als jij vanavond uit de creche komt zul je me wel eens even laten zien wat nee is, maar voor nu kan ik zeggen dat het redelijk goed gaat. Mama begrijpt je goed, papa ietsje minder, en zo vinden we onze weg samen wel. Wel kan je ontiegelijk boos worden als iets je niet lukt. Je bent dan erg gefrustreerd en dat uit zich vooral in jezelf pijn doen (bijten of op je hoofd slaan) of met je speelgoed gooien. Toch hoeven we je weinig te straffen. We kunnen heel veel bij je bereiken door tot drie te tellen en als je merkt dat we teleurgesteld zijn in je gedrag, dan vindt je dat eigenlijk ook wel heel erg vervelend.

Je bent een heerlijk (bijna) peutertje, wat graag helpt en nog geen tekenen van bezitterigheid laat zien. Je deelt graag en kan leuk samen met kindjes spelen. Papa kwam je van de week op de creche halen en heeft je even gade staan slaan en toen was je heel lief met de Little People boerderij aan het spelen, samen met Jasmijn. Hij had het zo aandoenlijk gevonden hoe jullie samen zaten te kletsen en de diertjes over en weer aan elkaar afstonden. Ook als mama je komt brengen staan er standaard een clubje jongens op je te wachten en wordt er al geroepen "Ha, daar is Kyran!".

Bij thuiskomst kan je ook al vertellen waar je mee gespeeld hebt of wat je hebt gedaan en horen wij geregeld nieuwe liedjes voorbij komen die je steeds beter en steeds vollediger kunt zingen. Wat dat betreft ben je net je oom, die liep ook de hele dag door te zingen en alles na te doen. Net als jij, dat je zelfs reclames probeert na/mee te zingen. Bij oma thuis is het eerste wat je doet op de piano afrennen (daarna vlieg je naar boven om met het playmobil poppenhuis te gaan spelen) en daar even op tokkelen. Ik hoop dat jij je passie voor muziek zult blijven houden, kleine!

Op dit moment is het vooral mama voor en mama na. Papa kan vaak geen goed bij je doen. Je wilt met mama spelen, met mama knuffelen, door mama getroost worden. Als papa in beeld komt, of uit zijn werk aan komt rijden dan is het "Nee papa! Papa weg!" en dan duw je hem de kamer uit. Ik ben erg benieuwd hoe dat zal gaan als je broertje er binnenkort is, dan zul je mama toch ook moeten gaan delen. Ik hoop dat dat ons allebei zal gaan lukken!

Een hele dikke kus,

van mama die ontzettend gek op je is!