Hoi lief kolkje van mama,
De afgelopen week had ik elke dag flink last van harde buiken, of een soort menstruatieachtige kramp in mijn onder rug. Elke dag smste ik oma, dat ze haar telefoon in de gaten moest blijven houden, want misschien dat het vandaag wel eens kon gebeuren. En elke dag werd het na wat rust, ook weer rustig in mijn buik. Elke ochtend als ik wakker word, denk ik weer, mmm m'n bed is nog droog. Ik ben nog niet wakker geworden van weeen. Wanneer zou het beginnen? Zou ik het gelijk herkennen? Zal het 's nachts zijn, of overdag? Is Kyran thuis, is papa er, of ben ik alleen? Zal het wederom weer beginnen met rugweeen? Of nies ik een keer en ben jij daar dan opeens? Zal ik de afspraken die ik nog heb staan wel na kunnen komen?
We hebben alle drie wel het gevoel dat het erg dichtbij komt. Kyran is ook op zijn manier er erg mee bezig. Wel erg mooi om te zien hoe je broer een extra dimensie weet te geven aan alles. Hij maakt de zwangerschap wel weer anders dan toen ik in verwachting was van hem. Hij is op het moment erg bezig met buiken. Hij zoekt zijn eigen buik, kijkt dan naar die bolle van mij, en naar die van papa, die op het moment de diepste navel heeft. Als ik hem ook vraag wat er in mijn buik zit, dan zegt hij niet beebie (deedie is inmiddels beebie geworden), maar navel. Ja daar heeft hij wel gelijk in.
Van het weekend hebben we de box in elkaar gezet en hij weet dat het voor de beebie is. Ook in jouw ledikantje wil hij af en toe nog wel eens liggen, maar het is een niet opgemaakt bedje, omdat je daar de eerste tijd toch niet in zult liggen, en hij kan daar niet zelf uit komen. Hij begrijpt dat het bedje niet voor grote jongens is. Wel gapt hij alle knuffels die eigenlijk op jou liggen te wachten uit het ledikant en uit de box. Daar moeten jullie straks toch wel om gaan vechten denk ik. Want zijn knuffels zijn op dit moment alles voor hem. In alle kasten, hoeken en gaten weet hij ze te vinden en overal gaan ze mee naar toe. Hij zorgt erg goed voor ze, moeten keurig aan tafel zitten en eten, moeten ook ingestopt worden als ze naar bed gaan, dus ik hoop dat dit ook jouw voorland is: een zeer zorgzame broer.
Samen met de buurvrouw heb ik ook het kraambed in de woonkamer geplaatst en zo zijn bijna alle (voor Kyran zichtbare) voorbereidingen getroffen. En tot nu toe vindt hij het geweldig. Prachtig dat je vanuit het bed zo goed de straat in kan kijken en alle bussen en auto's kunt bewonderen. Heerlijk dat mama je dan lekker in stopt als je er even in wilt liggen. En nog leuker om er even op te springen als mama je goed vast houdt. Hij ziet er de voordelen wel van in.
Daarnaast hebben papa en mama ook de geboortetens binnen gekregen, die we tijdens de bevalling willen gaan gebruiken. En zijn de enveloppen geschreven, en de geboortezegels in huis. Ook is het 'grote-broer' cadeau ingepakt en hebben we wat extra makkelijke maaltijden en voorraden in huis, voor als jij je opeens aan gaat dienen. En dan zul je zien dat we dat de aankomende 4 weken aan kunnen blijven vullen, omdat jij nog helemaal niet komt. We zullen zien!
Vandaag stond er in ieder geval weer een check-up bij de verloskundige op de planning. Kyran en papa gingen mee. Het is voor Kyran helemaal geen straf om mee te gaan, hij is elke keer meer ontspannen en zit al te stuiteren achterin de auto als we aankomen. Ook het meten van mijn bloeddruk vond hij nu voor het eerst niet meer eng. Mijn bloeddruk was keurig (137/66). Ook uit de kweek van mijn urine is niets gekomen, geen blaasontsteking en geen streptokok b aanwezig. Daarna was het tijd voor jou. Lotte ging kijken hoe je lag en hoe je hartje het deed. En na die weeen of wat het ook waren, had ik gehoopt dat je misschien was ingedaald. Maar helaas was niets minder waar. Je had in tijden niet zo hoog gezeten en ze kon met haar handen je met gemak mijn buik door bewegen. Dus nog steeds het advies gelijk te bellen bij het breken van de vliezen en door naar het ziekenhuis als je dan niet indaalt.
Jouw hartje vinden blijft toch een probleem. Je hebt blijkbaar nog steeds zoveel ruimte, dat je maar in mijn buik blijft draaien. Komt Lotte er aan met de doptone, jij draait lekker je ruggetje er voor, of gaat aan de andere kant liggen, gooit je benen vooruit en bent dan helemaal niet meer te vinden. Hoe ze je ook tegen houdt met haar ene hand en met de andere snel probeert je hartslag te vangen, elke week eindigen we weer bij het echoapparaat en weet ze zo je harttonen de ruimte in te brengen. Ook dat klinkt prima en zo zit de controle er al weer op.
Ze is zo begaan en heeft zo geen haast tijdens de controles, dat we nog lekker even hebben zitten kletsen. Over Kyran, over haar twee jongens, over de andere verloskundige die vandaag is getrouwd. Ze geeft ons zo'n goed gevoel. Ik zal er echt van balen als jij niet indaalt en we dus worden overgedragen aan het ziekenhuis tijdens de bevalling. Maar laten we niet op de feiten vooruit lopen... Vanavond en morgen is ze vrij in verband met de bruiloft en volgens mij ook het weekend. Na het weekend draait ze veel diensten, dus kom maar lekker dan, anders krijgen we de vervanger. Papa zet in op morgen; vrijdag de 13e. Net als je broer, die kwam ook vrijdag de 13e. Het lijkt mij te toevallig. Maar we zullen zien. Kom maar gewoon wanneer jij je er klaar voor voelt!
We wachten op je!
Een hele dikke kus van mama
reacties (0)