Kloteduivels!!!
Ik voel me zooooo klote!!!! Vandaag ongi geworden, heel onverwachts.
Ik moest eigenlijk vrijdag pas ongi worden. Als ik t toch moest worden dan liever eerder. Dat is dan ook het enige positieve aan dit hele gedoe.
Sorry meiden, ik ben gewoon zo emotioneel. Alles wordt me te veel op dit moment.
Ik probeer zo me best te doen om te accepteren dat zwanger worden iets is geworden wat niet gewoon vanzelf gaat.
Ik heb moeite om mijn gevoelens met mijn man te delen omdat de arts ons heeft verteld dat dat grotendeels aan hem ligt.
Hij wil net zo graag een kindje en dit doet hem ook pijn, en nu helemaal sinds we weten waarom. God wat is dit moeilijk zeg.
Ik had niet verwacht dat ik tijdens deze ronde zo verdrietig en boos zou worden, omdat we sinds kort weten hoe t een beetje zit, ik had verwacht dat het eigenlijk voorspelbaar zou zijn dat ik niet zwanger zou raken.
De arts kan ons in maart pas helpen met een ivf of icsi.
In de tussentijd moesten we maar proberen om spontaan zwanger te worden.Tja de kans is misschien heeel klein maar hij is er wel. En zoals iedereen hier, is de hoop zooo sterk en altijd aanwezig!
Manlief is vanochtend naar het ziekenhuis gegaan om een echo te maken, de arme schat is zelfs gestopt met roken sinds de arts heeft verteld dat je de vruchtbaarheid daarmee kan vergroten. Dat geeft me toch een fijn gevoel als ik zie dat hij er net zo mee zit en alles wil doen om ons gezinnetje uit te breiden.
Terwijl ik dit schrijf ebt mijn verdriet en boosheid weg. Ik ben blij dat ik dit met jullie kan delen en dat ik dit van me af kan schrijven. Thanks meiden, weltrusten.
Liefs, Roosje
reacties (0)