19 dpo and counting.
Allemachtig wat vind ik het spannend. Ik heb het gevoel dat het bloed door m’n aders bruist in plaats van stroomt en ik popel om aan de wereld mijn geheim te verklappen. Ik ben overweldigd door de euforie van een tweede streepje. Okee wel meer dan 1 tweede streepje, inmiddels zijn de aandelen cb en kv weer enorm gestegen.
4w5d…zo pril, maar zo echt. De euforie wordt alleen af en toe overschaduwd door een donkere wolk van angst. Angst dat het geen werkelijkheid, maar een droom blijkt te zijn. Ik knijp mezelf om te zien of ik wakker word. Ja echt letterlijk knijpen, maar dan in m’n (*)(*). Om te voelen of t pijn doet. En ik kan jullie verzekeren dat vanaf vanmiddag m’n (*)(*) strak (en dat is op mijn leeftijd echt een hele prestatie) en gevoelig zijn. Zelfs zonder er in te knijpen. Ook ben ik niet vooruit te branden en wordt ik zelfs van een kopje thee misselijk.
Ik ben ZWANGER!!!!! En tot ik het van de daken mag schreeuwen, fluister ik het hier wel.
reacties (0)