En daar zit ik dan weer. Op het wachtbankje, 2e week, de make-or-break-week. Licht gebruind na een heerlijke vakantie in Turkije. Wachtbankje nummertje 13 (maar eigenlijk nummer 11 door 2 kansloze rondes), maar ook nummertje 3 na 2 gestreepte rondes. Ook is dit de eerste ronde met thyrax. Maandag ff de ha bellen om bloed te prikken om TSH weer te controleren. Hopelijk heeft t zijn werk gedaan en is de waarde mooi gedaald. Het was deze keer een zongebakken eitje en ik ben er redelijk relaxt onder. Nou ja, voor zover ik dat kan zijn. Nog even snel naar de kv gerend na thuiskomst en de gebruikelijke test voorraad gehaald. Zondag ben ik 4 dagen voor nod. Dan wil ik kunnen testen als ik me niet kan beheersen en het geduld niet op kan brengen tot maandag of dinsdag. Dan is de spanning er tenminste ook af. Symptomen...alle zelfde als alle andere rondes...kortom zinloos om op te letten, maar ik doe het toch.... De afgelopen nachten gruwelijk nachtmerries gehad over de kinderen die ik in het water vind...echt ik werd er helemaal naar van wakker. De gebruikelijke steekjes, veel afscheiding...maar ik weet nou nog steeds niet of dat wel of geen goed teken is en kriebelige tepels...kortom: 't kan vriezen, t kan dooien. Misschien heeft de Turkse zon wel geholpen en is de dooi goed ingetreden.....
reacties (0)