Mandarijnen en smeerleverworst

Nee, geen mandarijnen met smeerleverworst. Ik ben dan wel zwanger, maar zulke gekke trekjes heb ik (nog) niet ontwikkeld. Mandarijnen en smeerleverworst, de hoofdbestanddelen van de lunches en tussendoortjes van mijn collega's als ik mijn neus moet geloven.

Wie mijn eerdere blogs heeft gelezen had er misschien al wat van mee gekregen, maar mandarijnen kan ik echt niet meer uitstaan. Toen ik ziek was heb ik een mandarijn in bed gegeten en vervolgens heb ik 24 uur lang alleen maar mandarijnen geroken. Vooral 's nachts was het erg, kwam het me bijna letterlijk de neus uit. Tegen de morgen kon ik maar met moeite mijn kokhalsneigingen onderdrukken. Meteen het raam open gezet en het beddengoed in de was gedaan, schoon beddengoed erop en verder gaan met ziek zijn, maar dan wel zonder mandarijnengeur!

En nu blijkt dat toch zeker de helft van mijn collega's op kantoor mandarijnen als favoriete gezonde tussendoortje heeft, sommigen om 11 uur, anderen om 3 uur en weer anderen bij de lunch! Het liefst zou ik ze vragen geen mandarijnen meer mee naar het werk te nemen, maar dat vind ik toch net een stap te ver gaan. Anderen hoeven er natuurlijk niet onder te lijden dat ik zwanger ben. En toch als ik die geur ruik...

Maar dan de smeerleverworst. Oh dat ruikt zo lekker! Ik krijg dan meteen zin een boterham met dat spul te gaan smeren, maar ja, dat kan niet als ik op mijn werk ben. Ik wist dat het afgeraden wordt om smeerleverworst te eten als je zwanger bent, maar wist niet precies waarom. Heb het dus maar even opgezocht. Nu blijkt dat smeerleverworst veel vitamine A bevat, wat je dus niet teveel binnen mag krijgen als zwangere. Maar een beetje vitamine A is niet erg! Je moet niet dagelijks 4 boterhammen met dat spul eten, maar zo nu en dan een neetje leverproducten blijkt helemaal geen probleem te zijn. Mooi. Ik weet al wat ik morgen als lunch ga nemen. Verheug me er nu al op!