Een mama ziet alles

Een kleine terugblik:  In december zakte Mickey voor de ogentest, in maart voor de tweede keer. De tweede keer merkten ze op dat hij met het ene oog slechter zag en dan vooral op 5 meter afstand. Ik had eigenlijk weinig zin in een doorverwijzing maar vond het natuurlijk wel belangrijk om het te laten onderzoeken.



Inmiddels hebben we de ogentest gehad. Hij heeft zich echt voorbeeldig gedragen! Hij werkte echt goed mee met de lampjes , alles opnoemen, zonder mopperen of omzeilen en prikkende toverdruppels die in zijn ogen moesten. Zo flink, echt een pluim waard! Voor Mickey maar ook de mevrouw in kwestie. Een onderzoek is nog nooit zo goed gegaan.



Die sufferds op het cb hadden opgeschreven dat hij het met het andere oog slechter zag. Dus dat kwam halverwege ter sprake. Ik was toen niet bij de test toen dus ik kon dat ook niet controleren/bevestigen. Gelukkig wordt het hier wel juist opgeschreven.



Maar de uitslag kwam ff hard binnen. Hij blijkt echt niet goed te kunnen zien. +7 en +9, dit is met de correctie meegenomen wat ook 1 dioptrie is. Ik zag mezelf al door een jampot heenkijken. Hoe ervaart mijn kleine man de wereld? Hoe kan dit?



Eerst zit ik nog in de ontkennende fase. Is het geen momentopname? Hoe kan dit? Hij struikelt nooit, kijkt niet scheel en ziet ook details. Als ik door een bril van +7/-7 kijk zie ik niks. Hij ziet het wel, hoe kan dit?



Het blijkt dat kinderen de bolling kunnen beïnvloeden, volgens haar(en ook google). Door erop te focussen kan hij dit manipuleren en dus toch hetgeen zien.  Mickey is dus heel de dag zich aan het focussen wat een hele inspanning moet zijn. Is hij niet vaak moe?, vroeg ze. Nee, eigenlijk niet, zei ik.



Maar er kunnen nu wel heel veel puzzelstukjes op zijn plaats gaan vallen. Hij heeft een korte spanningsboog, heel logisch als je niet heel de tijd scherp kan zien. Als je moe bent, wordt je makkelijker prikkelbaar en in ons ogen ‘vervelend’.  Ik moet zeggen dat dit gedrag de laatste maanden stukken minder is maar het hoort wel bij hem. Het besef dat een bril het hem nog fijner en aangenamer zal worden en een wereld van verschil zal gaan maken komt nog niet binnen bij me. Hij wordt waarschijnlijk een heel ander kindje.



Zo lief hij in het ziekenhuis was, zo was hij een  draakje bij de opticien waar ik gelijk naartoe wilde gaan. Iedereen was moe terwijl er een bril moest worden aangemeten, maar we hebben er 1 besteld gelukkig! (jeetje, wat zijn die dingen duur)



Nu zijn we in afwachting van wat er komen gaat. Volgende week mogen we de bril ophalen en over 6 weken weer terug naar het ziekenhuis.



Zelf zijn we nog in shock. Waarom is dit ons niet opgevallen, door niemand (psz, centrum jeugd en gezin, cb, ac, logopedie ,etc) maar vooral door mij: Een moeder ziet toch alles?



Wat heeft hij zijn eerste 3 jaar toch anders moeten ervaren. Hoeveel moeite heeft hij moeten doen om iets te moeten zien?
Ik kijk nu naar hem, nog zonder bril op zijn neus. Hoe krijgt hij het voor elkaar om met deze waardes zo goed te functioneren. Ik vind het knap maar hij weet niet beter natuurlijk. Ik sta nog steeds perplex. Ik ben benieuwd naar de nieuwe wereld die binnenkort voor hem openbaart en voor ons gewoon is.

130 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • mama-em

    Ik hoop dat de bril gaat brengen wat er voorgezegd is erover. Maar dat het niet is opgevallen geeft misschien alleen maar aan wat je nu nog meer zal gaan zien.

  • Nima~Boy~Girl~Boy

    Zolang je kind goed functioneert, wie bedenkt dan dat het aan z'n zucht kan liggen?! Is niemands fout meis... Ik hoop echt dat de kleine, grote man veel naar gaat hebben bij z'n bril en dat er letterlijk een wereld voor hem open gaat... En daarbij ook voor jullie!

  • MamavanPrinsesjess

    Tja, hier was het heel duidelijk te merken aan het scheel kijken. Dat er in ieder geval iets mis was. Dat m'n dochter +6 zou hebben toen we in het ziekenhuis waren, had ik dus nooit verwacht. Maar wacht maar tot hij die bril heeft; dan vallen de puzzelstukjes op z'n plek. Dochter sliep de laatste maanden niet meer in de middag; nu met bril weer wel. Denk dat het juist meer rust geeft nu; waardoor ze beter kan ontspannen en dus ook slapen. Ze ziet ook veel meet diepte.. Voor de rest is een kinder lichaam een wonder.. Ik hoorde dat ze tot +7 alles zelf nog recht kunnen trekken.. Maar ja voor Hoelang? Ik voelde me niet rot toen we erachter kwamen, meer opgelucht dat we er nu achter zijn gekomen en haar kunnen helpen! (En ja, die brillen zijn echt heel duur, auw! Maar is voor het beste doel dat er is)

  • klaver-4

    Niet jou fout...!! Niemand zijn fout, hij heeft heel goed kunnen compenseren. Onze dochter was afgelopen jaar ook van +2 naar +6 gegaan niemand die dat wist, zelfs de opto schrok daar van... Maatja bij ons word het wel heel scherp in de gate gehouden. ik heb zelf een ernstige oogafwijking. Zie met bril 3 procent... ziet hij met bril wel 100 of lig aardig goed?

  • si78

    Ik sluit me aan bij Linda. Je mag wat soepeler voor jezelf zijn. Je kunt niet alles weten, voelen en zien. En je mannetje heeft zich altijd goed aangepast omdat hij inderdaad moet beter weet. Wij kijken al scheel met -1 maar dat komt omdat wij beter gewend zijn. Concentreer je op het feit dat hij dadelijk veel beter gaat zien en het inderdaad zomaar kan zijn dat je een andere kind gaat zien. Xxx

  • linda19091979

    Lieverd, ben niet zo hard voor jezelf! Ook jij kunt niet alles zien en als hij nooit ander gedrag heeft vertoond dan dat hij normaal doet is het toch logisch dat je het niet ziet... Wat goed van hem dat hij het zo goed gedaan heeft in het ziekenhuis! Daar mag je best trots op zijn :-)! xxx

  • seonsyain

    Voel je alstjeblieft niet schuldig. Een kind die niet beter weet, is er aan gewend en gaat er heel anders mee om. En nee, een moeder ziet niet alles. Soms ziet een moeder het nou juist niet, omdat ze het elke dag ziet of omdat veranderingen zo langzaam gaan dat het niet opgemerkt wordt. Wees blij dat er nieuwe technieken zijn. Mijn vader had bijv. vroeger echt hele zware glazen, omdat het nog echt van glas moest zijn. Bij een nieuwe bril had hij na een paar dagen een pleister op zijn neus, omdat de neus nog niet eraan gewend was dat de neusvleugeltjes net wat anders zaten. Er moest nog eelt op worden gekweekt zeg maar. Maar tegenwoordig zijn die brilletjes veel lichter en staat het vaak ook nog heel stoer. Ik hoop voor Mickey dat het voor hem een eye-opener zal zijn. Het ligt in ieder geval echt niet aan jou hoor!

  • Sweetdreams2004

    Wij hielden bij mijn dochtertje juist alles extra in de gaten, omdat mijn man een aangeboren oogafwijking heeft. Toen ze zes maanden was naar specialist geweest en die zag geen gekke dingen. Verder functioneerde ze ook heel goed. Zag alles liggen, zelfs hele kleine dingen op de grond. Dus wij maakten ons geen zorgen. Toch bleek ze bij de test van het cb niet alles goed te zien. En ja, zij had ook een klein beetje staar. Gelukkig wel in vele lichtere mate dan mijn man. Zo zie je, dat zelfs al ben je alert, dat moeders en vaders niet alles zien. Ligt echt niet aan jou, onze kids passen zich gewoon ontzettend aan aan hun situatie.

  • mamavan4zonenen1dochter

    maar als ik nu mijn lenzen uit haal ben ik stekeblind. haha. Mijn man heeft een oogziekte en gaat blind worden, de kinderen worden dus nauwlettend in de gaten gehouden worden door de oogarts.

  • mamavan4zonenen1dochter

    Meid, maak je geen zorgen. Hij heeft waarschijnlijk alles weg geaccommodeerd. Ik kreeg zelf op mijn 12e een bril. Ik kwam glansrijk door alle testen heen op het CB en ook bij de schoolarts. Toen bij de opticien bleek ik +7 te hebben en moest direct een bril. Ik zag in principe goed, ik had alleen een hekel aan lezen. De wereld ging voor me open. Ik was geplaatst op het VMBO maar kon door mijn bril door naar het VWO (niet gedaan maar dat had een andere oorzaak)