Het loslaten.....zwanger worden

Ik verbaas me nog steeds over het feit hoe ik zwanger ben geworden. Na al die jaren, na al die pogingen, juist nu.

De puregon zou heus wel geholpen hebben. Ook al was het de bedoeling dat er een dubbele eisprong zou komen, geloof ik dat het DIT eitje wel stevig heeft gemaakt. Een mooi eitje wat bevrucht kon worden. Ik moest over mijn eigen grenzen heen, het spuiten, waar ik erg tegenop zag. Ik heb het overwonnen en mijn wachten en doorzettingsvermogen werd beloond.

Het was de eerste volle cyclus waarin ik de maansteen droeg, EN het was het supermaan. Ook al ben ik nog steeds sceptisch over het feit van stenen etc. Ik heb me erin verdiept en erin geloofd. En werd zwanger…heeft de maansteen toch zijn werk gedaan?

Er zit precies 1 dag tussen de geboortedag van mijn opa en mijn inseminatie EN de sterftedag van mijn oma en mijn uitgerekende datum. Mijn opa en oma waren alles voor me en zeker het feit dat ik hun geen achterkleinkind heb kunnen schenken heeft mij erg veel verdriet gedaan. Het was ook een wens van mijn oma.

Ondanks alle verdriet en nog steeds het enorme gemis, ben ik blij dat ze zowel aan het begin als het eind van deze zwangerschap bij me staan. Ik weet dat ze over me waken en dat doet me heel goed. En ik heb ook een sterk gevoel dat het kind ik dag voor of na mijn oma’s verjaardag het levenslicht krijgt te zien, ook eind december. Ze zijn bij me, ik voel het.

Maar vooral het feit dat EN het mislukken van de rijping van 2 eicellen EN de slechte zaadkwaliteit (men zei eerst 700.000 maar het ligt eerder bij 650.000) toch een zwangerschap heeft gerealiseerd vind ik wonderbaarlijk. Theoretisch gezien geen kans van slagen maar toch geslaagd! We hadden de hoop voor deze ronde opgegeven…nou ja, niet helemaal, er is altijd hoop, maar zaten met onze gedachten bij de IVF/ ICSI. Nog 1 kansje IUI en dan zouden we eraan beginnen. We geloofden niet meer in de IUI, voor het eerst.

We hadden het druk met verjaardagen, een leuke bruiloft, en ik heb daar zeker wat gedronken en ook in de dagen dat er niets te vieren viel. Bijna elke dag een borrel…lekker ontspannen werd ik ervan. Niet dronken maar gewoon iets. De kans was toch zo klein… en als die er was, kon het nog geen kwaad, dat wist ik. Ik dronk normaal bijna niks, hooguit 1 wijntje bij een speciale gelegenheid. En ik was altijd de bob, dat vond ik niet erg. Ik was het zat. Ik was er klaar mee! Ff los en gaan met die banaan!

En dan val ik toch terug op de kreet ‘laat het los’, wat ik altijd verschrikkelijk vond. Ik weet het… je kan het niet, hoe KAN je het los laten…onmogelijk lijkt het…maar je kan het! Op een moment heb je dat punt bereikt en….hoor je zelf tot een van die verhalen.

Ik weet, uit ervaring, dat je een roker niet zo maar kan laten stoppen. Iedereen weet dat het slecht is, ook de roker zelf. Maar op een dag kom je tot het besef, ik kap ermee! En je blijft er vanaf! Het is niet makkelijk maar je kan het. Bij een eerder moment, wellicht gedwongen of onbezonnen, had je het besef nog niet en viel je terug in je oude gedrag. Maar nu leek het wel alsof er een knop om ging en bleef je van die kankerstok af!

Ik vind het ‘loslaten’ het meest op mijn rokersverhaal lijken. Ik heb, correctie, ik ben nog steeds weleens verbaasd over mijn rokerstijd. Waarom wilde ik het niet loslaten? Waarom kon ik niet stoppen met roken? Het voelde niet als het juiste moment. Maar opeens wist ik dat ik moest stoppen. Ik rookte de laatste sigaretten met besef op en bleef er van af. Eerlijk is eerlijk, de dagen daarna heb ik alle kasten afgezocht naar verdwaalde sigaretten, maar ik kocht ze niet! Ik werd trots dat ik van het roken af kon blijven en snap nu niet hoe ik ooit nog heb kunnen roken (alhoewel ik soms weleens naar de ontspannende factor van een sigaret snak, maar dat is een gedachtegang) Vieze stinkstokken!

Ik hoop dat jullie mijn blog bevatten. Het rokersverhaal zullen sommigen wel herkennen. Ik weet dat het ‘gedwongen of onbezonnen loslaten’ niet werkt, ik heb het vele malen geprobeerd. Geprobeerd om niet aan het zwanger worden te denken, maar achteraf was het niet het moment. Zo zijn ook vele stoppen met roken pogingen gefaald. Die knop, het moment, ik hoop dat jullie deze allemaal kunnen vinden, ik gun het jullie zo! Maar niemand kan het forceren…je weet het als het moment daar is.

En als je die knop eenmaal hebt gevonden, hoeft het nog niet altijd tot hetgeen te leiden. Dat weet ik ook, sommigen hebben ECHT die knop gevonden, het komt wanneer het komt….en toch komt er niks.

En sommigen vinden die knop nooit en worden simpelweg zwanger, onverwachts, ongewenst,na een paar maanden proberen of midden in een medisch traject.

Tja, daar gaat mijn gedachtegang. Het gaat niet voor iedereen op, herstel, voor velen niet. Toch wil ik dit schrijven want ik weet dat men niet voor niets zegt ‘laat het los’.

Het bestaat!

Van emmetje - Maandag, 15 Aug
idd

Van linda19091979 - Zondag, 14 Aug
Hey meis,

Ik snap het helemaal! Ik had dat precies hetzelfde met stoppen met roken. Alleen kon ik het zwanger worden niet loslaten. Maar goed...het is bij ons ook gelukt en dat is uiteindelijk waar het om gaat he? Het vertrouwen ben ik eigenlijk niet verloren, omdat ik na de miskraam wel wist dat ik zwanger kon worden. Bij mij zit er trouwens 1 dag tussen de geboortedag van Kayleigh en de geboortedag van mijn oma, grappig he? Verder sluit ik me bij Ben(t)mama aan.
Maar zie dat je alweer over de helft bent, wat gaat het snel zeg! Hoe voel je je?

xxx

Van Mama.van.een.boefje - Zaterdag, 13 Aug
meis ik snap je helemaal, lees een van mijn eerste blogs dit jaar.. en een maand later! ZWANGER! ongelooflijk... liefs xxx

Van Ben(t)mama - Zaterdag, 13 Aug
het is mij nooit gelukt om het los te laten........het is me wel gelukt om vertrouwen te hebben......
denk dat dat ook een deel is, heb geloof en vertrouwen in jezelf,je man, de wereld of wat dan ook.....

Van djenna - Zaterdag, 13 Aug
Mooi geschreven! Maar denk dat een hoop meiden dat niet kunnen het loslaten hetis ook iets moeilijks
De een ken dat beter dan de ander
Liefs

Van Miss-angellisch-mommy - Vrijdag, 12 Aug
Heel herkenbaar, toen ik het zwanger worden vorig jaar mei losliet werd ik zwanger. Ik dacht laat maar het hoeft niet meer we gaan lekker op vakantie en als we terug zijn mag ik zwanger worden, Toen was ik zwanger, Helaas werd dit een missed abortion. Daarna kon ik het zwanger worden niet meer loslaten, ik was er elke dag mee bezig. Tot de 1e IUI de kans dat de 1e IUI zou slagen was zo klein, ik had me al voorbereid dat het nooit bij de 1e keer al raak kon zijn dus ik liet het LOS. Zelfs de verpleegkundige die de inseminatie uitvoerde zei je moet er vanuit gaan dat het niet meteen de 1e x raak is. NOU MW DE VERPLEEGKUNDIGE het was wel raak hihi. Maar tot dat punt komen om het los te laten is heel moeilijk omdat je het graag wil.

Van si78 - Donderdag, 11 Aug
Mooi blog meid en natuurlijk waar. Maar het loslaten van zwanger worden gaat me niet meer lukken. Daarvoor zit ik er te diep in met de iui. Ik hoop gewoon nu echt heel snel zwanger te worden en dan kan ik dat stukje loslaten om me weer druk te gaan maken of alles goed is whahaha. Fijn weekend meid,
liefs Si

Van m.o.e.k.e - Donderdag, 11 Aug
Het is gewoon helemaal waar wat je schrijft! Curieus hé?! Enne... wat die stenen betreft... Ik heb mijn eerste steen gekocht (bergkristal) omdat ik hem mooi vond. Toen heb ik me er wat in verdiept en ben ik stenen gaan kopen voor mijn kwaaltjes en ik kan er niet omheen. Het werkt. Is het de steen zelf of omdat ik geloof dat het werkt? Geen idee, maar het resultaat is er wel!

Van de aanhouder wint - Donderdag, 11 Aug
Mooi geschreven deze blog lieverd! Ik begrijp heel goed wat je bedoeld! Nu we even niet met IVF bezig zijn, kan ik het ook veel beter loslaten. Maar nu mijn NOD datum er aan komt, ben ik er toch weer stiekem erg mee bezig. Als het echt waar zou zijn dat als ik er niet aan zou denken ik zwanger zou worden, dan zou ik dat kunnen! Gewoon m'n gedachten op nul, maar is er iemand die mij die garantie kan geven??? NEE, dus helaas ben ik er daarom wel mee bezig.

 

Van juffrouw piertje - Vrijdag, 15 Feb
Wauw! Ik besloot even je hele blog te lezen. Wat een ontzettende mooi blog, waar ik vaak aan zal denken. Het los laten wat zo moeilijk is en wanneer anderen het soms harop zeggen het zo makkelijk klinkt maar waardoor ik af en toe zo boos kan worden maar nu is het anders. Je hebt het zo mooi verwoord en ik weet dat jij al die vrouwen begrijpt en door jou ervaring te delen hoop ik dat andere vrouwen op wat voor manier dan ook moeten los laten het kunnen en begrijpen wat er werkelijk word bedoelt met los laten zonder je wens of je droom op te geven. Ik ga me nog meer verdiepen in de maansteen en hopelijk als die binnenkort ter hoogte van mijn eierstok hangt veranderd het voor mij, mijn hele leven net als bij jou.

Van Elss - Donderdag, 31 mei
mooi geschreven zeg!! Kippevel en erg herkbenbaar inderdaad

Van linda19091979 - Maandag, 28 mei
Het is mij nooit gelukt om het los te laten, het is zo makkelijk gezegd van iedereen: probeer het los te laten dan komt het wel goed... Nou...ik weet als geen ander dat als je in de mm zit het loslaatverhaal totaal niet werkt. 3-4 keer per week naar het zh, zie het dan maar eens los te laten no way dat mij dat lukt! Met het stoppen met roken was het gelukkig een ander verhaal, dat kon ik prima loslaten, maar er werd ook min of meer van me geëist door het zh dat ik voor de IVF zou stoppen met roken. Ik wist waar ik het voor deed, dus daar heb ik eigenlijk geen moeite mee gehad...