Goed nieuws!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Maar ik wil even wat goed nieuws met jullie delen. Het gaat goed met Lucas. Al durf ik dit woordje niet zo goed te gebruiken in combinatie met hem, maar de artsen waren best wel positief over hem.

Goed, hij is in gewicht en lengte een stuk kleiner dan zijn leeftijds genootjes. Maar Lucas zal als alles goed blijft gaan in augustus geopereerd gaan worden.

Hij MOET op dat moment 6,5 kilo of meer wegen. Hij weegt nu bijna 6,5 kilo, dus ik maak me niet zo'n zorgen daarom.

Ik vind het wel eng van die operatie. Hij is echt zwaar. En de tijd erna zal heel zwaar worden. Voor zowel Lucas als voor ons. (mama,  papa, en ik)

Lucas heeft nog nooit van de borst of fles gedronken. Hij krijgt vanaf dag 1 sondevoeding. Hij heeft een sonde direct in zijn maag. Die sonde zal hij de eerste tijd dus nog wel houden, na de operatie. Sondevoeding zal de eerste tijd zijn enige voeding nog altijd zijn. En we zullen speciaal therapie moeten volgen om hem dus gewend te maken aan iets in zijn mondje. Dat heeft hij nog nooit gehad.

Als jullie tips hebben voor mij om hem hierbij te helpen? Hoe hebben jullie jullie kindjes aan de fles gekregen?

Want er zullen toch ook wel moeders met kindjes zijn hier, die hun kindje een tijdje sondevoeding heeft gehad in de couveuze?

De artsen zeggen dat ik me niet druk moet maken, dat ik allemaal begeleiding krijg en alle hulp.

Maar ik krijg het benauwd als ik eraan denk dat het misschien allemaal niet gaat lukken. Zometeen moet hij altijd sondevoeding omdat hij het niet leert om uit een flesje te drinken.!!!!

Lucas is nu dus thuis. Maar we krijgen wel verpleging. Vanwege de sondevoeding.

Ik heb  het deze week voor het eerst aangedurft om de pegsonde door te spuiten. En hij moest vervangen worden, en ik durfde nu ook te kijken. Ik werd niet meer misselijk zoals eerder.

3x pw moeten we naar het z-huis. wordt hij gewogen. gesprek met de kinderarts, de psycholoog hoe het allemaal gaat. Ja, ik moet praten met een psycholoog omdat Lucas zo ziek is. Ik kon het op een geven moment niet meer aan. Lucas lag nog in het ziekenhuis.

Mijn dag zag er zo ongeveer uit: 6 uur opstaan - ontbijten - schoolboeken inpakken. - even snel voor school een kijkje nemen bij Lucas. het waren ten hoogste 5 minuten maar ik merkte dat ik dan wat rustiger was op school - daarna naar school. - in de pauzes belde ik altijd met het ziekenhuis - na schooltijd rechtstreeks naar het ziekenhuis - daar maakte ik mijn huiswerk - naar huis om te eten - 's avonds gingen mijn ouders dan naar Lucas, en ik ging soms mee, anders leerde ik - voor het slapen nog even bellen hoe het met Lucas was, en de volgende dag herhaalde zich het.

Ik woog op een moment nog maar 48 kilo. Dus werd ik naar de schoolpsych gestuurd, en nu moet ik 1x pw met de psycholoog van het ziekenhuis praten :(. Ik vind het best vervelend, en voel me alsof ik me aanstel. Lucas is verdorie ziek, niet ik!!! Maar het gaat wat beter nu dus met mij. Ik kan iemand gewoon vertellen hoe klote ik me voel of niet. Gewoon hoe het gaat. Ik kan met mijn ouders praten, maar niet over hoe slecht ik me voelde door alles, want hun maken zich ook zorgen om Lucas. Ik wilde niet dat ze zich om mij zorgen gingen maken.

Maar Lucas is dus thuis, en daardoor gaat het dus wat beter.

Ik had alleen afgelopen week een down punt. Wilde alleen maar in bed blijven. Kwam door de vrouw van de verzorging van Lucas.

Zij is in Januari met 36 weken bevallen. Maar haar dochter is 65 cm en 7,5 kilo al. En dan zie je Lucas. een klein jochie die net nog geen 6,5 kilo is. Dat is klote :(

Maar nu gaat het wel weer. En ik wil hier ook wat meer op neer gaan zetten, want dat lucht ook wel op.

Vond het alleen wel bijzonder. Het was haar eerste, en binnen de 6 uur was zij bevallen. Ik ben bijna 24 uur bezig geweest mét keizersnede. Nou ja, eigenlijk een week, als je de voorbarige weeën een week eerder bijna meerekend. Is dat echt normaal zo snel? Je 1ste kindje duurt toch harstikke lang? Dat is wat ik hoorde van de gyn die mij behandelde. Nou ja, het zal wel aan mij liggen. Ik kon Lucas niet uitpoepen. haha. :) Ach, ik vind het niet erg. Dat litteken bind me voor altijd aan Lucas. Maar je vraagt je wel af met zoiets wat je verkeerd doet.

Ander goed nieuws: Ik ga gewoon over naar 5VWO =)

Ik d8 dat ik misschien zou blijven zitten, omdat ik wel veel gemist heb. Ik heb natuurlijk wel hard gewerkt om alles bij te werken maar toch.... maar ik heb het dus gehaald.

Ik moet alleen wel zeggen dat ik me niet zo fijn voel op school. Een paar meiden zijn nu wel ineens geïnteresseerd in mij als persoon sinds Lucas er is. Een paar zijn laatst bij me thuis geweest. Best vreemd. Ik zie hun eerder met een baby dan mij eigenlijk. En dat na 7 maanden dat ik toch een kindje heb.

Ik bedoel meer... het past beter bij hun leeftijd. Ik ben de jongste in mijn jaar met 15. Iedereen is 17/18 jaar. Enkele zijn 16 maar die schelen bijna een jaar met mij dus :/

Sinds de 1ste klas ben ik al een uitzondering omdat ik 1 jaar heb overgeslagen op de basisschool. Dus toen was mijn uitzondering alleen maar mijn leeftijd (en mijn hoge cijfers :( ) Nu is de grootste oorzaak van dat ze mij weird vinden omdat ik een baby heb.

En ik voel me niet meer thuis op school omdat ik 15 ben en me ouder voel mentaal dan dat zij zijn. Vreemd hé?

En het andere goede nieuws... daar moet ik even over nadenken of ik het wel wil kan en durf.

Mijn zus en haar man hebben me uitgenodigd om eens naar hun toe te komen. Zij wonen in Noorwegen op het moment. Ze verhuizen vaak. Ik zou dan deze zomer moeten gaan, dat zou het makkelijkste zijn omdat ik dan niets met school enzo hoef te regelen, maar ik wil Lucas niet alleen laten. En ik kan hem niet meenemen, daar is hij echt te ziek voor. En ik kan hem wel bij mijn ouders laten, maar toch... ik twijfel.

Zeker omdat de operatie toch zo dichtbij is. Misschien dat ik volgend jaar ga. Dan kan ik Lucas misschien wel meenemen, als met hem alles goed gaat dan.

Ik moet daar eigenlijk wel vanuit gaan, maar ik ben wel bang voor hoe het volgend jaar zal gaan. Hoe zal hij na de operatie zijn, hoe gaat het allemaal erna met eten etc.

zijn er mensen hier die te maken hebben gehad met een Oesophagus atresie zonder fister (Long-Gap) ik zou graag willen weten hoe het verging met jullie kindje na de operatie. Want ik vind het echt eng, en maak me zorgen over hoe Lucas gaat leren drinken en dat soort dingen.