Eerste prik en de maffe groei

Vandaag hebben weer een bezoek aan het consultatiebureau gebracht. Omdat Taavi na de bevalling zo was afgevallen doordat de borstvoeding niet soepel liep, ben ik altijd erg benieuwd naar hoeveel hij is gegroeid in gewicht en lengte. ’s Avonds is Taavi altijd erg ontevreden met wat hij aan voeding krijgt, loopt dan heel erg te trekken en doen. Hierdoor ben ik weer bang dat ik te weinig geef en hij niet voldoende zal groeien. De laatste keer was hij wel in 12 dagen 540 gr aangekomen, bizar veel, dat gaf wel wat rust. Maar nu zaten er drie weken tussen en was ik wel heel benieuwd, vooral omdat hij de laatste tijd lastiger drinkt.

Maar niets om me zorgen over te maken hoor! Meneer was de afgelopen drie weken weer maar liefst 740 gr aangekomen en 3 cm gegroeid?! Echt bizar hoe snel hij groeit! Hij loopt nu zo’n 1,5 maand voor op het gemiddelde (zie onderstaande grafiekjes).

Verder kreeg Taavi vandaag ook zijn eerste prikjes. Hij was al wat moe en nukkig omdat het zijn slaaptijd was. Dus dat gefrunnik aan zijn lichaam vond hij maar niets, maar hij moest zelfs nog prikken krijgen! Ze was nog niet eens begonnen of ik had al pijn in m’n buik. Moest maar gaan zitten van haar, ze was geloof ik bang dat ik van m’n stokkie zou gaan. Toen Taavi eenmaal begon te krijsen van de pijn, draaide mijn maag alle kanten op. Zo zielig!!! En dan moest er nog eentje gedaan worden. Eenmaal weer bij mama, was hij gelukkig snel weer rustig. Na het bezoek aan cb maar meteen even baby paracetamol gehaald, hadden we nog niet in huis. Taaf sliep direct in de kinderwagen buiten, maar eenmaal weer thuis was hij klaar wakker en was er niets aan de hand. Helemaal vrolijk en blij hebben we nog gespeeld en toen was het ineens over. Ineens zette hij weer een keel op, non-stop krijsen. Dus maar paracetamol gegeven en bij me genomen. Eenmaal is slaap heeft hij 4 uur achter elkaar geslapen (zat zes uur tussen voeden?!? (wel gekolft, dus weer 110 cc in voorraad! Jeej!)). Toen weer krijsend wakker, maar dat was vanwege de honger. Eenmaal gegeten was alles weer helemaal goed. Tot nu toe, nu begint hij weer te druilen en huilen. Maar eens kijken of hij weer wil eten, want zo te horen krijgt papa hem niet stil…