De eerste acht weken & foto`s

Hoe is het nu verder..? Nu eindelijk maar weer eens even een verhaaltje weg tikken over hoe het ons nu allemaal vergaat.

Inmiddels is Taavi 8 weken oud en wordt hij woensdag alweer twee maanden?! Het gaat echt veel te snel allemaal! Over drie weken ben ik alweer officieel een werkende moeder?! Wil er nog even niet aan denken!

Maar hoe is het nu eigenlijk gegaan met ons? Nou best goed kan ik zeggen! Na de bevalling ging het eten even niet zo goed. Taavi kreeg te weinig binnen en was al snel 10% van zijn gewicht kwijt. Hierdoor kwam hij ook steeds binnen de 2 uur, wat voor mij inhield dat ik ongeveer een half uurtje de tijd had om zelf even bij te komen en te slapen (in het begin ging het allemaal nog niet zo snel en was ik ongeveer 1 tot 1,5 uur bezig met voeden en verschonen). Dit was niet vol te houden (ging ’s nachts zo door) en daarom besloot de vk om niet meer te voeden op verzoek, maar naar de 3 uur te trekken en dan kolven en bijvoeden. Dat hield in: Rekken tot drie uur met speentje, dan aan beide borsten leggen, dan direct kolven en opbrengst met fles geven en daarna eventueel het tekort nog aanvullen met kunstvoeding. Gelukkig hoefde ik ’s nachts dan niet te kolven, want een hele opgave was dit zeker!! Heeeeel vermoeiend! Maar, het resultaat mocht er zijn! Binnen een week zat Taavi gelukkig weer op zijn geboortegewicht en was de borstvoeding goed op gang gekomen! Toen iemand van het consultatiebureau langs kwam (Taavi was toen 2 weken), was hij zoveel aangekomen dat ze er bijna van schrok. Moest ook direct afbouwen met de kunstvoeding. Dus gedaan en sindsdien doen we het met alleen borstvoeding. Behalve voor het slapen gaan, dan geef ik nog wel een laatste flesje als hij dat wil. Merk dat hij ’s avonds wat meer loopt te trekken en hij voor zijn gevoel te weinig krijgt, dus voor een goede nachtrust voor ons beide geef ik nog een flesje kv. Niet dat dat nodig is hoor, want de laatste keer dat we controle op cb hadden was meneer in 12 dagen 640 gram aangekomen?! Hij was 5,5 week en woog al 5540 gram en was 58,5 cm lang! Vandaag moeten we weer naar het cb, dus ben héél benieuwd wat het nu is! Hij krijgt nu zelfs al echte babyvetjes?! Vandaag krijgt hij ook zijn eerste prik, zo zielig!

Een echt ritme hebben we eigenlijk nog niet. Over het algemeen komt Taavi overdag om de 4 uur en ’s avonds halen we met mazzel de 3 uur, dan is hij hongeriger (of ik geef dan veel minder). Probeer steeds wel een ritme vast te pakken, maar ben zelf nooit echt consequent dus is het best lastig. Maar afgelopen week gaat het redelijk goed. Hebben nu echt een volgorde van slapen, eten, verschonen, eten, spelen in de box en schommel en dan weer slapen. Overdag is Taavi vaak twee uur wakker om vervolgens weer twee uur te slapen in zijn kamertje. Alleen ’s avonds is het nog wat rommeliger. Ook zit ik met het in bad doen, ben er nou nog niet echt uit wanneer dit het beste kan. Denk dat we er langzaam aan wel komen, maar voor iemand als ik die zo chaotisch en geen planner is, is ritme best lastig voor elkaar te krijgen.

Kwaaltjes zijn er natuurlijk ook. Taavi heeft heel veel last van buikkrampjes. Eerst gebruikten we Infacol. Dat vond hij erg lekker, maar hielp voor geen meter. Daarna vertelde iemand over Cinababy van VSM (ook nog eens homeopatisch). Wat een wondermiddel! Hij vindt het niet alleen lekker, is er ook direct stil door?! Tuurlijk had ie nog wel last, maar met dit middeltje lijkt het een stuk verdraagzamer.
Vanaf de geboorte heeft Taavi last van Milia (van die witte kleine bultjes), niets ernstigs, gaat vanzelf weer over (komt door hormonen). Na een week of drie kreeg hij ook last van allemaal rode pukkels. Volgens het cb ‘babyacné’, gaat ook vanzelf weer over. Maar de laatste tijd lijkt hij ook nog eens een soort van allergie of eczeem te hebben. Huid lijkt een soort van kippenvel en is soms vurig. Ook schurkt hij veel met zijn hoofdje langs m’n trui als ik ‘m tegen me aan houd. Lijkt er dus op dat hij jeuk heeft. Gelukkig krabt hij niet aan z’n gezichtje. Één keer heeft hij zich wel een keer ’s nachts gekrabd aan zijn neus, dus slapen doet hij nu ook altijd in een Puckababy. Ook omdat hij nogal bewegelijk is en zich goed wakker kan houden met z’n armen.

Als het goed is starten we ook vrijdag bij het kdv. Alleen heb ik daar nog helemaal niets van gehoord, dus ben ik net zelf maar eens gaan bellen. Er zouden namelijk voor de start ook wendagen zijn… Als het goed is word ik straks terug gebeld en hoor ik meer. Ook iets wat ik echt niet leuk vind, maar het moet nou eenmaal. We hebben helaas niet de luxe dat ik thuis kan blijven. En al zou ik dat wel kunnen, weet dat het voor ons allemaal beter. Voor Taavi is het goed voor z’n sociale ontwikkeling en ook voor die voor mij trouwens. Ik zie er wel tegenop hoor. Best heftig om die kleine en werk te combineren. Helemaal omdat ik in een nieuwe functie terug kom en alles intern is gewijzigd. De nieuwe functie gaat ook nog eens gepaard met een persoonlijk ontwikkelplan en daarbij behorende opleidingen (van die fijne confronterende). Zo lekker perfectionistisch als ik ben, zal het een zware periode zijn. Ik wil natuurlijk de best mama zijn, maar ook op werk en trainingen de beste willen zijn. In mijn beleving moet ik mezelf altijd en overal bewijzen. Ik weet dat dat nergens voor nodig is en ik mezelf alleen maar gek maak, alleen doe ik het toch… Hoop maar dat die trainingen later starten en ik eerst kan wennen aan het mama zijn in combinatie met werken en de nieuwe functie.

Nou, het kdv belt niet echt snel terug, dus ik ga de kleine en mezelf maar eens klaarmaken voor het cb. Ben benieuwd of we al die sneeuw gaan doorstaan met de kinderwagen. Sinds het auto-ongeluk tijdens m’n zwangerschap heb ik nog geen andere auto, dus moet nu alles te voet met kinderwagen doen. Dan is sneeuw geen pretje, dus maar op tijd vertrekken.

Hier trouwens nog wat fotootjes van de afgelopen acht weken: