Laatste maandje als enigskind

Met het voetbal op de achtergrond schrijf ik dan toch maar even dit bloggie.
Vandaag is het weer de 7^e van de maand wat betekent dat Dena weer een maandje ouder is geworden.

Afgelopen maand was het weer vaderdag en hoewel manlief er altijd maar weinig aan doet, kan ik het toch niet laten iets leuks met Dena voor hem te maken. Bij de Xenos had ik porselein verf gekocht en een mooie witte mok. Dena heeft deze mooi beschilderd en papa mag hem nu iedere dag mee naar zijn werk nemen.

Dena wil de laatste tijd steeds meer helpen. Met alles. Eigenlijk heel erg lief.
Zo heeft ze de laatste tijd regelmatig papa’s brood gesmeerd. Papa is allang blij aangezien zijn vrouw (Ik dus) altijd gezegd heb nooit zijn brood te smeren. (Lang verhaal, maar geloof me het heeft niet met luiigheid te maken en alles met eigenwijzigheid…)

Nu eet hij toch dubbele liefde zoals hij dat zo mooi noemt….

Omdat ik steeds lomper, groter en sneller moe word, heb ik Mike tegenwoordig de opdracht gegeven niet alleen de honden maar ook onze dochter uit te laten. Vooral als ze een hele dag alleen thuis is geweest merk je gewoon aan haar dat ze even “wild“ moet doen. Papa kan dan mooi even met haar gaan fietsen, naar het paardje lopen of gewoon even ouderwets ravotten.

Ik moet eerlijk toegeven dat ik daar ook wel jaloers op ben. Door de bekkeninstabiliteit heb ik al zolang niet echt wat leuks met haar kunnen doen en ik ben altijd zo actief… Maar goed er komen weer andere tijden en ik ben heel druk bezig met haar toekomstige plaag/ speelkameraadje…

Dena heeft zich deze maand lelijk gebrand aan de barbeque. Dat was op zich nog niet echt een probleem. Snel behandeld en het zag er redelijk uit. De volgende dag was ze echter naar het kinderdagverblijf en daar is ze flink gevallen waarbij ze natuurlijk net die zwakke huid kapotviel.
Het is ruim een week steeds opnieuw kapot gegaan. Nu begint het eindelijk een beetje dicht te trekken. Met een beetje mazzel heeft ze in ieder geval nu wel haar lesje geleerd en blijft ze uit de buurt van de barbecue.

Het is deze maand natuurlijk ook de maand van het voetbal. Dena doet daar leuk aan mee. Ze kan inmiddels het hele “Hup Holland” lied zingen en die verkleedpartijen elke keer vindt ze echt helemaal super.

Al met al is ook deze maand weer voorbij gevlogen. We hebben nog een bezoekje aan onze vrienden van het consultatie bureau gebracht en Dena was natuurlijk te zwaar…..
Ze weegt immers met haar 94,5 cm al 14,8 kilo!!!
Ik hou het erop dat spieren zwaarder zijn dan vet. Dena is namelijk voor haar leeftijd soms knap sterk.

Op naar de volgende maand.
De maand van de grote zus!
Hoe zou ze dat vinden?