Verplichte buikfoto!

Oke, ik heb totaal geen zin om nog een blog te schrijven, maar aangezien ik anders niet van het “gezeik” van Nathalie afkom….

As. vrijdag zijn we alweer 37 weken. Volgende week ben ik net zo ver als toen Dena geboren werd…. Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook niet verwacht de geplande keizersnee datum te gaan halen, maar je weet nooit.

Vandaag toch eindelijk maar eens “DE TAS” gepakt. Ik moest zelfs de kleren nog wassen dus dat heb ik ook maar even gedaan (of in ieder geval een deel hahah)
echt waar, met sommige dingen ben ik dit keer schandalig laat.

Mijn lijst is nu grotendeels af. Donderdag gaat Mike de box op wielen in de kamer zetten (heeft hij belooft, maar ik moet het eerst nog zien..)
En verder moet ik eigenlijk alleen nog de fotoalbums van Dena afronden.
Afgelopen week heb ik namelijk ook de enveloppen voor de kaarten geadresseerd. Ik was van plan alles netjes te gaan schrijven, maar heb toch maar besloten lekker makkelijk te gaan labels plakken.

Gisteren zijn we ook nog even bij de gyn en de anesthesist geweest. Alles was goed! De baby ligt nog steeds in een stuit en is inmiddels ook muurvast ingedaald.
Nog even is besproken wat er ging gebeuren als op de dag van de keizersnede de kleine toch gedraaid was. Normaliter blazen ze dan alsnog de keizersnede af, maar ik mag zelf kiezen.
Alles is dan geregeld en ik heb nu ook zoiets van laat het dan maar doorgaan. Ik moet er niet aan denken dan weer naar huis te moeten om vervolgens opnieuw te wachten tot er wat gebeurd.
Mijn bloeddruk was wel met 10 punten gestegen, maar de gyn maakte zich tot nu toe nog geen zorgen. Ik moet nu gewoon regelmatig langskomen om die te laten meten. Mocht hij volgende week weer omhoog zijn dan gaan we weer met de pilletjes beginnen die ik bij Dena ook had.

Bij Dena was de stijging achteraf een aankondiging en ook dat gebeurde in deze week.
Ik krijg dus iets wat een gevoel van herkenning.

Speciaal voor Nathalie hier komt die dan:
Mijn buik met 36+5 weken