Bijna 5 maanden update

Inmiddels ben ik alweer bijna 5 maanden. De tijd gaat hard! Nee hij vliegt zelfs!

Ik merk dat ik steeds meer angst krijg dingen niet af te krijgen op tijd voor de baby terwijl dat enigsinds onzin is, maar ik voel mij gewoon erg onrustig.

Op het moment ben ik moe en een emotioneel wrak. Een hoop stress thuis waar ik liever even niet verder over uitwijdt. Stress mbt het mantelzorgen voor mijn oma terwijl ik dat slechts 1 dag in de week voor mijn rekening neem en mijn werk waarvan ik nog 4,5 week te gaan heb tot mijn contract die niet verlengt gaat worden afloopt. Onze zoon die een moeilijke start had in groep 3 en nu gelukkig goed mee draait op school met enkele aanpassingen en zelfs een nieuw vriendje erbij heeft.

Ik slaap onrustig en wordt regelmatig wakker omdat ik naar de wc moet en blijf dan piekeren. Mijn maagzuur is al enkele weken regelmatig aan het opspelen en ik voel mij momenteel gewoon heel eenzaam in mijn gevoelens met alles.

Ik probeer extra te genieten van de kleine geluksmomentjes om mij heen al is dat gewoon even moeilijk.

De kleine voel ik steeds vaker duidelijk schoppen en bewegen en dat voelt echt zo geweldig!! Ik heb besloten door alles aan mij hoofd toch op mijn gevoel af te willen gaan om met de 20 weken echo toch het geslacht te willen vragen. Het leek mij heel mooi en romantisch om het een verrassing te houden. Maar ik wilde dit nu niet meer. Ik wilde niets liever als het gewoon weten en iets anders als geslachtsneutrale kleding te kopen.

Uiteindelijk een hele mooie echo gekregen. Alle organen en botten en wat voor onderdelen ze allemaal wel niet uit de wazigheid kon onderscheiden zag er goed uit. Ze verklapte ons ook dat de kleine lange benen heeft en op de vraag met wat het geslacht is antwoorde ze met een jongen!!! Ik vroeg weet je het zeker? Zo sterk als dat ik het gevoel had dat dit een meisje was. Maar ze had overduidelijk bewijs haha!! Nog een zoon erbij dat was echt omschakelen. Maar ik ben blij dat we er toch om gevraagd hebben. Ik merkte zelf dat het idee enorm wennen was en ook onze zoon had een voorkeur voor een zusje en vond dat eerst wel jammer maar is nu er ook aan gewend en zegt het tegen iedereen die hij tegen komt op straat of in de winkel.

Het is prachtig om hem bezig te zien en plannen te maken voor zijn broertje. Of dat hij naast mij zit en zijn hand op mijn buik legt in de hoop de baby te kunnen voelen. Alle lieve kusjes die hij regelmatig geeft laten alle zorgen even op de achtergrond verdwijnen en geven mij het gevoel dat ik goed bezig ben. Ik ben welliswaar niet perfect en mijn zoon mag dan wel de nodige problemen en zorgen geven. Toch heeft hij een hartje van goud. Is hij erg rechtvaardig, goedgemanierd, lief en zorgzaam. Ik mag trots zijn op wat voor geweldige jongen hij aan het worden is ondanks alle moeilijkheden die hij zelf ook tegenkomt op zijn pad en ik kan alleen maar hopen dat onze tweede zoon net zo'n goed hart van binnen mag hebben en ze beide later met plezier op hun jeugd terug kunnen kijken.

Meer als mijn best kan ik daarin niet doen, maar de liefde geeft mij kracht om niet op te geven als het moeilijk is. Uiteindelijk kom ik er ook wel.

Sorry dat mijn blog niet zo happy de peppy is. Ik voel mij gewoon een beetje down nu en heel moe ook, maar ik wilde toch even wat van mij laten horen.

Ik ga hier even verder met wat babykleertjes uitsorteren die ik bewaard had zodat ik weet wat ik nog bij mag kopen. Ik denk dat mij dat wel wat vrolijker maakt ;)

Iedereen een hele fijne avond (of dag). Hopelijk ben ik straks weer mijn positievere zelf ;)

Liefs Ingrid.