17 weken en contract niet verlengt

Vandaag was mijn laatste werkdag van de week voordat de praktijk een paar weken gesloten zou zijn. Nu keek ik daar al enorm naar uit vooral omdat ik het zo moeilijk vond dat ik zelf gewoon door moest werken tijdens mijn kleine zijn schoolvakantie en hij dus maar veel uit logeren is gegaan.

En gisteren liet mijn leidinggevende even vlug tussen neus en lippen door vallen dat hij vandaag een gesprek met mij wilde een half uur voor het einde van mijn werkdag en ook dat er een klacht over mij zou zijn.

Door het tijdstip en ook voorgevoel wat ik al had vermoede ik al dat het een slecht nieuws gesprek zou zijn en dat bleek het dus helaas ook. De klacht bleek niet iets heel ergs te zijn. Achteraf was het advies wat ik gegeven had aan de desbetreffende patient niet eens verkeerd (had alles volgens richtlijnen gedaan en genoteerd en het ging over iets simpels en ongevaarlijks), maar had ik het niet door de huisarts laten controleren en aangezien de patient het niet eens was met het gegeven advies vond mijn baas dit erg kwalijk.

Maar puntje bij paaltje vond hij mij niet geschikt voor in de praktijk. Ik was het niet helemaal met zijn redenen eens, maar gezien de sfeer en hoe ik er steeds onzekerder werd is het niet eens zo verkeerd.

En ook al had ik mij er op voorbereid, toch was het zo aan tafel best een klap. Ik heb zo mijn best gedaan en het leek telkens of alles wat ik deed verkeerd was ook al deed ik precies hetzelfde als de rest of wat ze aangaven. Dit heeft voor een hoop stress bij mij gezorgd en daarmee ook indirect effect op mijn gezin gehad waar we al genoeg aan ons hoofd hebben.

Nu heb ik mij dus voorgenomen na de vakantie nog zo goed als ik kan te blijven werken tot mijn contract afloopt eind oktober. Dan ben ik inmiddels ook 6 maanden in verwachting. Tsja nog 1,5 maand tot mijn zwangerschapsverlof. Weet je wat; ik ga eens niet vliegen en haasten met solliciteren om maar iets te hebben. Ik ga even mij met mijn gezin en zwangerschap bezig houden. Ik had verleden zwangerschap en kraamtijd al meer als genoeg stress waar mijn zoontje erg onder te lijden heeft gehad. Nu wil ik rust aan mijn hoofd. Na mijn zwangerschapsverlof ga ik wel verder solliciteren. Nu gun ik mijzelf even die extra tijd. Tijd die mijn zoon ook wel verdiend heeft.

Ben er gewoon even helemaal klaar mee en vooral ook kwaad omdat heel veel als onrecht voelt van wat er gezegd is en het na al mijn inzet en enthousiasme als stank voor dank voelt.

Pfff....... Even stoom af blazen. Morgen ook al een volle dag met verschillende afspraken en gesprekken betreffende mijn zoontje. Hopelijk vind ik ergens tussen het gehaast in nog tijd om te genieten van het zonnetje.

Sorry voor mijn klaagblog. Hopelijk straks weer iets positievers.

Lies Ingrid