Story of my life... alweer negatief getest...

Verdrietig, kwaad, teleurgesteld, ik voel me alles behalve happy. Dit had een leuke dag moeten worden. Maar nee, zo gaat het hier nu eens altijd. Ik doe vol goede moed een test en enkele minuten erna ga ik kijken en ik kan die tweede streep er wel bijstaren maar ze komt niet. En onnozel als ik ben, zeg ik dan ook nog tegen de test: waar blijft die tweede streep nu? Waar is mijn goed gevoel nu? WTF??? Ik kon wel janken. Mijne vent was al werken, dus die kon mijn verdrietige gezicht niet zien. Ik heb er eens met koud water doorgegaan en mijn happy-face opgezet, zodat mijn meisje het niet zou merken. Dan op school ook mijn happy-face voor al de mama's die daar ook staan. En ik was blij dat ik in de auto zat. Dan op het werk ook mijn happy-face en af en toe naar het toilet omdat de tranen toch af en toe leken tevoorschijn te komen. Maar het is me aardig gelukt en nu ben ik thuis en kan ik er niet meer om janken. Ik ben kwaad, op mijn lijf. Dat het nu eens nooit makkelijk kan gaan. het moet altijd moeilijk zijn. En hoe langer ik er aan denk, des te meer ben ik er van overtuigd dat mijn dochtertje, waar we ook bijna 3 jaar op gewacht hebben, een ongelukje van hierboven was. Want het lijkt me niet gegund. En ik weet dat ik gelukkig moet zijn met haar, want ik heb tenminste 1 kindje en zovelen willen er eentje en krijgen er nooit 1, maar toch zou ik zo graag een brusje schenken aan mijn meisje. Zo was ze er gisteren nog over bezig:

-Mama, wanneer krijg ik een zusje of een broertje? Of het mag ook eentje van elk zijn hoor! 
-Liefje, dat beslist mama niet hoor, dan moet er een klein zaadje in mijn buik willen groeien.
-Mama, dan moet je daar zaadjes leggen, en dan groeit er misschien wel eentje, dat zou ik heel erg leuk vinden.
-Ja, dat weet ik dat je dat leuk zou vinden. Papa en ik zouden dat ook heel fijn vinden en we doen ons best, maar er is nog geen goed zaadje langsgekomen om te groeien. Ik heb ook heel lang op jouw zaadje gewacht hoor, en kijk eens wat een mooie meid je nu bent!!
-Waarom moet je daar dan zo lang op wachten mama, je bent toch niet ziek?
-Natuurlijk niet, maar bij sommige mama's duurt het nu eenmaal langer...
-ok, mama, dan wacht ik ook wel, want ik wil een heel mooi broertje of zusje... of misschien wel eentje van elk!!!

En daar sta je dan, als vrouw, helemaal verslagen...
Stom lijf!! En ik weet wel dat ze zeggen, geen bloed geeft moed, maar in mijn geval betekent dat dat mijn cyclus weer stil ligt en dat er geen ei geweest is...

Ach ik kijk het nog enkele dagen aan en dan bel ik de gyne voor een afspraak. Zien wat hij ervan zegt...