Bezigheidsterapie... en cupcakes...

Ik moet bezig blijven, en liefst zoveel mogelijk doen waar ik mijn hoofd moet bijhouden. Anders dwalen mijn gedachten weer af... naar het rot lijf dat ik heb. Dat me zooo in de ban heeft. Dat me zo doet lijden om er wat gewicht af te krijgen, dat me zo teleursteld, keer op keer, als ik wil zwanger worden... Dus ik ben officieel in oorlog met mijn lijf. Ik heb me deze namiddag in de keuken bezig gehouden met cupcakes bakken ( foto's staan in de kolom hiernaast!) En hoe fijn ik het vond toen ik eraan begon, des te sneller wou ik er weer mee klaar zijn. Ben blij met het resultaat, maar niet overdreven happy... Hadden mooier gekund, maar hopelijk komen de spuitmondjes snel met de post aan, zodat ik een nieuwe poging kan doen!! Ik kon er nergens vinden, dus heb ik er online besteld. En maar geklooid met die die ik thuis nog liggen had...
Daarstraks kon ik zelfs heel eventjes wegdromen... ik had mijn eigen cupcakezaakje en de cupcakes waren prachtig... Ja, toen kreeg ik mijn mormeltjes in het vizier en dacht: ja, je gaat toch nog wat moeten oefenen... Maar voor een eerste keer, valt het best mee...
maar nu zit ik dus weer stil en ik krijg het ervan. Ik kan niet slapen (gisteren was het ook half 3 voor ik in slaap viel...) en ik voel me gewoon kl*te. Waarom krijg ik de gedachte dat er geen tweede meer komt niet uit mijn hoofd?? Ik zit hier maar te piekeren en ik kan wel janken. Maar dan stel ik me aan. Dus verdruk ik het maar en ga verder.
Pff ik ga afsluiten, want het word me te depri... Denk dat ik eens een dansmuziekje in de mp4 steek en gewoon ga staan springen en dansen. Ik moet mijn energie toch ergens kwijt...