Nog niet ongesteld...pfff

Even een samenvatting...
Nadat begin oktober is vastgesteld dat mijn zwangerschap niet goed ging (het vruchtje was gestopt met groeien) ben ik uiteindelijk via mijn verloskundige naar het ziekenhuis gegaan. Ik kon kiezen tussen afwachten, pillen om weeen op te wekken of een curretage. Ik koos voor de pillen omdat ik dan het snelst terecht kon. Uiteindelijk heb ik thuis een miskraam (vruchtje er niet uit...) pillen én een curretage gehad eer alles eruit was.
Toen ik het ziekenhuis uitkwam dacht ik dat het prima met me ging maar ik had al het advies gekregen een week thuis te blijven want mijn lichaam maar ook mijn hoofd hadden tijd nodig om alles te verwerken.
Het leek allemaal goed te gaan maar ik heb nog behoorlijk met mezelf in de knoop gezeten. Niet meteen maar na een week of 2. Ineens leek iedereen om me heen zwanger, vooral in onze vriendenkring. Ik deed of ik blij voor ze was maar van binnen had ik t best zwaar. Ook voelde ik me rot omdat mijn buik al wat gegroeit was van de zwangerschap en het heeft echt bijna 5 weken geduurt voor die weer normaal was en ik weer mijn spijkerbroek aankon.Ook heb ik flink wat huilbuien gehad en nog voel ik me af en toe doodongelukkig.
Maar het meest irritante vind ik nu dat ik na 6 1/2 week nog steeds niet ongesteld ben. Volgens de arts in het zh zou het 4 tot 6 weken duren. Ik ben het wachten zat. Eerst na het hele gebeuren wilde ik niet aan zwanger zijn denken maar nu kan ik niet wachten en ik mag niet beginnen tot ik mijn menstruatie heb gehad!
Gelukkig moet ik a.s. vrijdag voor controle naar het ziekenhuis, dan kan ik daar vragen wat ik moet doen want ik hoor van alle kanten tips zoals een paar weken de pil slikken maar ik wil toch van de arts horen wat ik moet doen. Maar mijn geduld begint behoorlijk op te raken want mijn humeur word er niet beter van.
Iedereen om me heen is lekker zwanger en is aan het shoppen en ik denk alleen maar van..nu zou ik zoveel weken zwanger zijn en ook aan het shoppen zijn voor mijn baby.
Pffff ik hoop dat alles snel weer op gang komt want ik wil ook zo graag weer zwanger worden, ik wist niet dat dat zo n hevig gevoel kon zijn.
Maar goed, ik moet geduld hebben, niet mijn beste kwaliteit.......

425 x gelezen, 0

reacties (0)


  • wendy s

    Ik begrijp je gevoel: toen ik mijn miskraam heb gekregen was ik samen met een collega uitgerekend. Wat het voor mij moeilijk maakte was de evolutie te horen en zien bij haar en iedereen hoorde je vragen stellen waardoor je altijd herinnerd werd aan anders had ik dit.... ook. Zelfs nu ze bevallen is en ik terug zwanger ben denk ik allez anders was ik nu bevallen of toch bijna.Het is heel moeilijk om andere zwangeren te zien. Je gunt hun dat geluk wel maar jou geluk dat je voelde is wel ontnomen. Het kan inderdaad helemaal ontregeld zijn die menstruatie na de miskraam en je denkt wanneer komt het nu. Bij mij was de eerste keer erna redelijk normaal van tijd maar de 2 keren erna helemaal ontregeld. Ik weet je wil het zo vlug mogelijk terug in orde maar je kan de natuur niet forceren denk ik. Ik had de miskraam in april en in augustus had ik terug mijn positieve test dus zo lang heeft het toch niet geduurd. Het komt allemaal wel in orde en probeer je er nog niet te veel op te forceren want dan is de telleurstelling eens zo groot. Natuurlijk hoop ik dat je snel terug zwanger mag zijn. Heb je de vorige zwangerschap lang moeten proberen? groetjes en laat nog iets weten