Slecht nieuws


Maandag avond om 19 uur zijn we voor de 3e keer voor een echo geweest, deze keer inwendig want afgelopenj vrijdag was de uitwendige echo weer te vaag.
Helaas zag het er niet goed uit. In de vruchtzak zit wel een piepklein embryotje maar geen hartactie en het had al 4 keer zo groot moeten zijn. Het zag er uit als een week of 6 en ik had al 10 weken moeten zijn.
Onze nare droom kwam uit, hier was ik al sinds de eerste echo bang voor. Bij de 2e echo leek het zelfs of het gegroeit was maar dit zal wel gezichtsbedrog zijn geweest.
Ik kreeg de boodschap mee naar huis dat ik rekening moet houden dat ik deze week een miskraam kan gaan krijgen en anders moet ik het weg laten halen. Aanstaande maandag heb ik nog een echo maar ik weet niet of ik het zo lang kan volhouden. Ik heb het gevoel of ik met iets rondloop wat niet leeft en ik wil dat het eruit gaat, klinkt misschien hart maar zo voel ik het.
Sinds gisteravond heb ik een paar keer een heel klein beetje bloed verloren en wat last van hele vage buikpijn.
De verloskundige denkt dat nu ik me gerealiseerd heb dat het niet goed gaat mijn lichaam het vruchtje gaat loslaten. eerlijk gezegt, ik hoop het. Liever dat het vanzelf weggaat dan dat ik naar het ziekenhuis moet.
Ik hoop daarom dat het nu doorzet en anders ga ik misschien morgen maar bellen voor een afspraak met het ziekenhuis want dit is niet fijn. Ik ben gisteren naar mijn werk gegaan maar het ging niet, ik was te verdrietig en nu ben ik ook nog bang om de deur uit te gaan en dat ik dan ineens ergens een miskraam krijg. Dus ik heb mezelf maar thuis opgesloten in mijn jogingpak. Daarom kan ik misschien beter die beslissing om er mee te stoppen zelf maken dan nog bijna een week af te wachten. Ik wil het verwerken, achter me laten en snel opnieuw beginnen.
Maar wat realiseer ik me ineens hoeveel ik van mijn vriend hou, wat heb ik toch een schat. Hij is iedere keer met me mee geweest en ik zie aan zijn koppie hoe verdrietig hij is, maar hij is er voor mij.
En dan voel ik nog meer dan ooit dat hij het allerbelangrijkste in mijn leven is en dat we vast snel weer zwanger zijn van een gezond kindje, wat dat verdient hij. Hij gaat een wereld papa worden!

418 x gelezen, 0

reacties (0)



  • wendy s

    Sorry, lees nu pas wat er gebeurd is. Ik vind het heel spijtig voor jullie en ik kreeg er echt kippevel van . Ik kan me echt voorstellen hoe jij je voelt. Ik wil je nog veel sterkte wensen en neem je tijd ervoor om het te verwerken. veel liefs;Wendy