Onzekerheid

Vandaag was het dan zover, de eerste echo. Ik was na de berekening er vanuit gegaan dat ik 8 weken en 5 dagen zwanger was en dan moet er op de echo toch wel een redelijk beeld zijn van of alles goed is.
Ik had wel begrepen dat ik met een volle blaas moest komen maar een uur van te voren hield ik t echt niet meer vol en ben gaan plassen. Van de zenuwen en de haast van het werk naar de echopraktijk ook niets meer gedronken...
En toen mocht ik dus naar binnen en gaan liggen en die mevrouw zag eerst niks. Mijn baarmoeder ligt wat naar achteren gekanteld en dus diep en is slecht zichtbaar en door dat mijn blaas leeg was was het ook allemaal wat vaag. Na lang zoeken zagen we de vruchtzak en de dooierzak.
Waarschijnlijk ben ik korter zwanger, misschien pas een week of 7 en als dit het geval was dan zag het er voor 7 weken goed uit. Maar verder kon ze weinig zien en ze had geen zin om te raden zei ze dus ik moet over een week weer terug komen om te kijken of het dan beter te zien is. Ik moet om 7.15 s ochtends (!!??) en mag niet eerst plassen.
Mijn verloskundige zegt dat ik nog geen reden heb om me ongerust te maken en dat dit het risico is van een vroege echo maar ik heb er gewoon de balen van en nu ben ik toch bang dat er niks ontwikkeld en dat het mis gaat lopen. Ik ben gewoon het vertrouwen even kwijt. En wat kan een week lang duren, vooral als je niet weet wat je dan te wachten staat...
Ik wou dat ze op zijn minst een hartslag had gehoort of iets, een teken van leven!!! Maar dit schijnt toch zo mogelijk te zijn in zo n vroeg stadium. ik was er alleen echt van overtuigt dat ik bijna 9 weken zou zijn omdat ik
precies na de eisprong(die ik toen dacht te hebben) meteen een week misselijk en moe was.
Blijkbaar had dit toch niets met de zwangerschap te maken.
Ik moet het even van me proberen af te zetten tot volgende week maar dat word lastig.... nog 7 dagen te gaan.....