Paniek...
Hallo dames,
Ik moet even wat van me afschrijven.. De laatste paar dagen heb ik in een hele rare en vooral enge situatie gezeten.
Me ex had afgelopen zaterdag mijn dochter terug gebracht omdat het niet goed ging met hem,
en hij dat niet over wilde dragen op haar..
Prima.. Ik had net die dag mijn kater gekregen dus dat vond me meisje prachtig..
Sávonds een hele tijd met haar vader gepraat..
Die is uiteindelijk terug gereden naar huis..Maar ik zat me een dikke prop in me keel thuis..
Hij deed vreemd en vooral heel depri,
De dag erna zou hij hier komen omdat normaal de kleine bij hem is en ze hem echt wel miste..
Hij zou hier blijven eten, want ik maakte me ook diep zorgen om hem...
Zo gezegd zo gedaan.. Maar savonds ging toen me meisje in bed lag is het toch wel een beetje ver uit de hand gelopen..
We raakte steeds in discussies, zaten dan weer te grappen en opeens knapte er iets in hem..
Hij zag mij met me nieuwe vriend voor zich op ja jullie weten wel wat ik bedoel:(
Ik vond het vreselijk dat hij zo gek er van werd... Maar goed.. Rond tien uur ging hij hier weg,
zonder auto( want hij had de sleutels erin laten zitten en kregen de deur niet meer open)
Ik dacht hij gaat even een blokje om dat doet hij wel vaker als we zo aant praten waren..
Maar nadat ik hem belde werd ik vreselijk bang.. Hij praatte over de dood, over dat het op deze manier makkelijker was etc.. Tom die praatte nooit eerder zo.. Hij was kapot..Al dagen niet goed geslapen, niet goed gegeten en ontzettend verdrietig..
Ik kreeg een smsje met de wachtwoorden van zijn pc en dat ik maar de brieven moest laten lezen aan me dochter.. Hij wilde echt dood:'(
Ik daarop hem gebeld geprobeerd te achterhalen waar hij was.. Viel zijn telefoon uit..
Ik raakte in paniek.. Dat ik niet meer met hem ben betekend dat niet dat ik wil dat hij dood gaat.. Ik heb daarop gelijk de politie gebeld en ben 2 uur bezig geweest om contact te krijgen en de politie te sturen waar ik dacht dat hij was..
Ik heb vreselijk gehuild en raakte totaal in paniek.. Rond half een kwam de politie langs voor een foto en gingen ze nogmaals kijken of ze hem tegen kwamen of vonden..
Toen ze net de deur uit waren werd er geklopt.. Daar was tom..
Hij wilde me duidelijk maken dat dit echt het beste is.. Uit het leven stappen..
Dat hij alles al geprobeerd had maar het echt niet meer wist...
Wat ik ook probeerde niets hielp.. Niks hielp om hem uit die onzin te praten..
De hele nacht heb ik gehuild en snapte ik er niks meer van..
De volgende ochtend hebben we me meisje naar me ouders gebracht... ik wilde niet dat zij hier zou zijn als papa ind iets wilde doen en ze haar mama in elkaar zag zakken.. Dat kon ik niet aan..
Daarbij had ik niks geslapen en was ik kapot..
Die dag en nacht wederom lang gepraat.. En ook met mijn begeleider gesproken om hem te helpen maar nee niks helpt..
Dinsdag nogmaals met iemand gesproken..Maar hij is de draad helemaal kwijt.
Hij is er van overtuigd dat ik hem haat en dat dit beter is voor ons allemaal..
Hij geen pijn meer en gewoon rust.. En kayleigh en ik kunnen verder met haar nieuwe papa...
Ik snap zijn verdriet.. Echt.. Maar dit kan ik gewoon niet goed vinden,
Ik kan niet tegen hem zeggen.. Doe het dan...Want dat wil ik niet...
Ik heb niets meer met tom, maar hij wel met zijn dochter..
Ik vind het vreselijk hartverscheurend...
Het is niet mijn schuld dat weet ik..
Maar soms, dan denk ik wel.. Waarom moet het zo...
Zucht..
Ik zit met me handen in het haar..
Want hij blijft bij zijn besluit.. Ik vind het vreselijk, ben vreselijk bang voor de telefoon..
Dat ik straks echt een telefoontje krijg.. Deze meneer is gevonden daar en daar..
Kunt u langskomen?
Zucht.. Ik geef om hem, maar niet meer zoals ik deed.. Maar dit vind ik echt hartverscheurend..
Het is geen aandacht vragen, of misschien heeft het er ook mee te maken,
maar hij is er klaar mee.. Zo ziet hij er athans wel uit..
Zo praat hij ook..
Zucht.. Sorry voor me niet zo leuke blog
maar ik moest het echt even ergens kwijt:(
Liefs meek
reacties (0)