Vervolg.. (paniek)
Hallo lieve vriendinnetjes,
Ik dacht ik laat toch maar even weten hoe het de afgelopen week verlopen is..
Het was voor mij een vreselijk zware week.. Vanaf vorige week zondag bijna tot niks geslapen, en veel gepraat, gebeld, en enorm veel stress gehad..
Maar goed, Zoals jullie wisten ging het vorige week niet
zo best met mijn ex..
Ik had van alles geprobeerd om hem te helpen, en hem uit die
gedachten te praten..
Niets leek te helpen..
De kleine is een aantal dagen bij mijn ouders gebleven,
omdat ik het fysiek totaal niet aan kon..
Ik was dood op.. kapot, en helemaal zelf de weg kwijt..
Mijn ex heeft een aantal dagen hier op de bank geslapen,
omdat ik hem van de hulplijnen en ook de politie onder geen enkel excuus alleen meer
mocht laten..
Ik vond het vreemd, maar t was wel beter zo.. Maar hierdoor sliep
ook ik amper.. Elke keer als ik wat hoorde dacht ik..
Ooh nee nu pakt hij een mes of wat dan ook..
Terwijl er niks aan de hand was..
Hij is vreselijk verdrietig en zag het allemaal niet meer zitten..
Maar is zelf vreselijk geschrokken van zijn actie van vorige week zondag..
Hij gaf aan dat hij nooit verwacht had dat ik zo in paniek zou raken,
dat ik de politie gebeld had en dat ik al bijna een vermissing had door gegeven..
Ik was totaal in paniek..En toen stond hij er opeens weer..
Om mij te overtuigen dat deze weg, de beste weg was voor ons allemaal..
Het was hartverscheurend, dat vond ik het in ieder geval..
Nachten gepraat en opgebleven of maar een paar uur geslapen..
Elke dag leek het iets beter te gaan maar de volgende dag ging het weer
van voor af aan..
Toen heb ik uit eindelijk gebeld met een hulplijn, dat ik het niet meer wist
en me ongelofelijk veel zorgen maakte om hem..
Hun gaven me aan, toch echt ook even langs de huisarts te gaan..
Ik wilde wel, maar nu Tom nog..
Na een aantal keren zeuren, zijn we dan toch donderdag middag bij de huisarts langs gegaan en konden we binnen 30 min terecht..Perfect, geen tijd om zich te bedenken dus..
Daar aangekomen, gepraat met de huisarts..verwijten over en weer gegaan..Maar
toch het advies gekregen om beiden de volgende dag een spoed afspraak te maken bij het maatschappelijk werk in Heerlen ( hier woont tom) Ik mocht hem die avond niet alleen laten, want het ging alles behalve goed met hem..
Boos is hij weggegaan bij de huisarts, onbegrepen voelde hij zich.. Alweer...
Weer een hele dag bezig geweest.. En tot slot de volgende dag smiddags een bij het maatschappelijk werk langs gegaan..
Zijn verhaal aangehoord, mijn verhaal aangehoord.. En ik heb hem aangevuld waar hij het zelf niet kon of niet meer wist...
Het was heel vermoeiend, en vooral ook emotioneel zwaar...
Maar nu heeft hij morgen al een volgende afspraak, en hebben we geregeld dat hij zowieso nu elke week een aanspreekpunt heeft daar..
Zo dat ook hij mij een beetje leert los te laten..
Ik ben kapot.. Heel erg moe en vooral opgelucht dat het niet gebeurd is..
Nu genieten van me mooie dochter, en alles wat het met zich mee brengt..
Bedankt dames, voor jullie reacties.. Ik moest het gewoon even kwijt..
Want ik zit hier ook maar alleen natuurlijk;)
Super bedankt!!
Liefs een hele opgeluchte meek
reacties (0)