Dit weekend zou ik in week 11 terecht zijn gekomen. Maar nu staat dit weekend in het teken van mijn lichamelijke miskraam. Dinsdag begon de bloeding. Ik had wat buikpijn en op de wc zag ik het eerste bloed in maanden. Maar 's avonds en 's nachts hield het op. Woensdagmiddag begon het weer, opnieuw gepaard met buikpijn. Zo bleef het doorgaan. Deze week viel het mij op dat hoe meer pijn ik had, hoe meer bloed ik verloor. Vannacht bleef de hele nacht de pijn en dus ook het bloed. Vandaag ook heel de dag. Ik heb meer buik en rugpijn, in een soort golven, dan ooit tijdens een ongesteldheid.
Ookal heb ik de hele dag bijna niks kunnen doen, behalve heel veel eten/snoepen en luieren, ben ik best blij met de pijn en het bloed. Ik denk maar zo: Alles wordt nu op natuurlijke wijze uit mijn lijf verwijderd. Hoe meer pijn, hoe meer bloed, hoe meer kans dat alles goed wordt opgeruimd en ik geen curretage nodig heb. Ik ben alleen bang dat ik morgen evenveel of nog meer pijn heb, terwijl ik morgenmiddag bij mensen op visite moet..
Nou ja, komt tijd, komt raad. Ik laat het nu maar over me heen komen en kijk uit naar de afleiding van mijn vakantie, over drie weekjes. En daarna maar zoveel mogelijk in het huis en tuin aan het werk, zodat we volgende keer al wat meer af hebben in ons huis. Nu is de tuin nog niet helemaal af, de slaapkamer pas half af, de inloopkast moet nog helemaal, de zolder moet nog helemaal (waaronder een kinderkamer..).. Genoeg te doen nog, dus nu maar gebruik maken van de extra tijd die we hebben. En hopelijk krijgt alles snel weer haast, omdat we ook op het andere vlak productief hebben geklust ;)
reacties (0)