Week 10 deel 2 VK en bloed

Zo.. Net terug van de VK. Het was weer een verwarrend bezoekje. Na wat vragen hebben we voor de zekerheid nog een keer een echo gedaan. Je houdt een stille hoop dat er toch iets levends zit, al zou het pas een paar weekjes oud zijn. Natuurlijk weet je realistisch gezien wel dat het niet kan (we hadden 27 april al positief getest dus het zou minimaal 9 weken zijn).

De echo liet mijn hoop alleen niet verdwijnen. Je zag de kleine nu beter dan vorige keer. Je ziet niet echt een embryo maar meer dan het stipje van vorige keer. De VK zelf vond het ook wel wat apart dat het leek of mijn baarmoeder verder was gegroeid. Ik vind het zelf nog al onnauwkeurige metingen. Vorige keer waren er meerdere gedaan die varieerden tussen 6,5 week tot 8 weken. Nu varieerden ze van 6,5 week tot 9 weken. Voor mij is het dus niet duidelijk of mijn baarmoeder groter of kleiner is geworden. Omdat de VK ook nog wat twijfels had, heb ik ook weer een inwendige echo gehad. Je durft niet te hopen, en we hebben zeker geen kloppend hartje gezien, maar toch.. Het was nu in ieder geval duidelijk dat er wel iets heeft gezeten.

Ik heb de VK wel 3x laten bevestigen dat ik inderdaad zwanger ben geweest en dat het dus betekent dat ik opnieuw zwanger kan worden.

Daarna nog even gepraat over wel/niet curetteren. Mijn vriend is er geen voorstander van ("natuur weet t zelf het beste") maar vind dat ik moet bepalen aangezien ik er mee rond loop. We hadden dus besloten om nog 2 weken af te wachten en het anders wel weg te laten halen. Meteen werd de afspraak met t ziekenhuis gemaakt om te gaan kijken. Eerst moet ik namelijk een keer langs om opnieuw mijn "missed abortion"vast te stellen en dan kan er vaak voor de week erna een curetteer-afspraak worden gemaakt. Ik moet dus dinsdagochtend de 17e naar de polikliniek.

Thuis aangekomen bleven mijn vriend en ik discussieren over de echo. Mijn vriend snapte er niks van en was nog steeds niet overtuigd dat 't echt niet leefde. Je wil zo graag hoop houden.. We hadden deze keer de "foute foto" van de echo wel mee gevraagd zodat we er toch nog naar kunnen kijken als we twijfelen.

Ik was al meteen na terugkomst naar de wc geweest en zag weer dat er geen bloed was. Maar 'n half uurtje erna ging ik weer en nu opeens wel wat slijmerig bloed! In de pot zag ik ook een klein stukje weefsel. Na twee dagen zeurderige buik- en rugpijn dus toch eindelijk..

Ik ben wel opgelucht en blij dat het nu zijn natuurlijke weg naar buiten lijkt te vinden. En op een goed moment, want nu hoeft onze hoop niet verder op te laaien, hebben we wel een echofoto mee kunnen nemen en hoef ik morgen niet te werken dus kan ik het rustig over me heen laten komen.

Vervelend maar wel opgelucht dat ik het op natuurlijke wijze kan afsluiten.

Ik heb trouwens ook aan de VK gevraagd hoe het zit en na een miskraam of curettage hoef je NIET op je eerste menstruatie te wachten en hoef je al helemaal niet tussendoor aan de pil! Dus als het bloeden is gestopt kunnen we weer onbezorgd seks en hoop hebben.