Week 11 deel 2 Einde 1e zwangerschap

Dit is waarschijnlijk voorlopig mijn laatste blog want ik hoop mij de komende tijd weer even op de andere dingen in het leven te kunnen richten. Ik hoop met deze blog het eerste hoofdstuk van mijn leven met zwangerschappen af te kunnen sluiten.

Na een pijnvol weekend door mijn lichamelijke miskraam, viel de pijn maandag erg mee. Ik was normaal aan het werk, maar toen ik naar de wc moest werd ik verrast. Tijdens het plassen voelde ik iets uit me ploppen. In de wc zag ik een bloederige prop liggen. Tot dat moment had ik ook wel steeds gekeken wat er uit me kwam, maar was het steeds een soort slijmerig bloed geweest. Dit leek een andere substantie en groter. Met mijn verstand op 0 heb ik het toen toch uit de wc gegrepen, in wc-papier gewikkeld en mee naar mijn werkplek genomen. Gelukkig zat ik alleen en had ik een plastic zakje met dit doel in mijn tas gestopt. Ik heb het zo dus mee naar huis genomen.

Thuis durfde ik er niet naar te kijken. Mijn vriend verklaarde me zelfs voor gek dat ik het uit de wc had gevist en wilde er al helemaal niet naar kijken. Uiteindelijk heb ik het toch in de koelkast (uit zicht) bewaard voor het geval de gyneacoloog het zou willen zien.

Dinsdagochtend naar de gyneacoloog met mijn plopje (zoals mijn vriend en ik het maar noemde). Na lang wachten en wat vragen kreeg ik opnieuw een echo. Het plaatje was nu heel anders dan bij de verloskundige. Er zat geen lichtere plek (vruchtzakje) meer. Volgens de gyneacoloog zag het er erg goed uit en zat er alleen nog wat baarmoederslijmvlies wat er uit zou moeten.

Omdat het zo duidelijk `leeg` was hoefde hij het plopje niet te zien. Wel gaf hij aan dat ik nu geen buik-rugpijn meer hoorde te hebben en dat mijn bloeding uiterlijk vrijdag zou moeten ophouden. Vanaf het moment dat je bloed helder rood is zou de miskraam namelijk 1 week horen te duren.

Ik hoef alleen volgende week woensdag nog een keer terug te komen voor een laatste controle of alles weg is. De gyneacoloog gaf aan dat er lichamelijk geen reden is om een nieuwe zwangerschap uit te stellen. Toch adviseerde hij om 1 menstruatie af te wachten omdat het dan makkelijker is om te berekenen wanneer je zwanger bent geworden. Hij legde uit dat je bij een zwangerschap zonder je cyclus te kennen vaak al 3 echo´s extra nodig hebt.

Dat is voor gyneacologen dus misschien een reden, maar ik ga echt niet met condoom vrijen om een zwangerschap te voorkomen terwijl ik juist zwanger wil worden! En extra echo´s juich ik alleen maar toe.. Hoe vaker ik kan zien dat alles volgende keer wel goed gaat, hoe beter! We gaan dus gewoon verder..

Verder gaf de gyneacoloog aan dat het niet duidelijk is wanneer mijn eerste menstruatie komt. Het is per vrouw verschillend, maar ook afhankelijk van hoe lang je zwanger bent geweest. Hoe langer je zwanger was, hoe langer je lijf nodig heeft om te ontzwangeren. Ik denk dat dat bij mij dus best mee zal vallen, maar de tijd zal het leren.

Onderweg naar huis kreeg ik alweer buik en rugpijn. Aangezien de G had aangegeven dat dat over hoorde te zijn, vond ik het wel vreemd. Voor mezelf besloot ik om vrijdag de G te bellen als ik nog steeds buik-rugpijn zou hebben en nog zou bloeden.

De buik-rugpijn bleef de hele dag. ´s Avonds laat zat ik op de wc en plotseling plopte er weer iets in de wc.. Ik heb het toch weer gepakt. Ik heb beide plopjes in een glas water gezet en me over mijn angst heen gezet en gekeken..

Het eerste plopje was circa 3x2 cm en het tweede 2x1. Ik zag er geen embryo in. Het leek meer op een stukje vlees (biefstuk ofzo..). Ik heb dus geen idee of het eigenlijk aan elkaar vast hoorde te zitten, of het mijn kindje was of een placenta of iets anders of twee kindjes.. Het doet er ook niet zoveel toe. Ik heb er foto´s van gemaakt en het toen snel door de wc gespoeld.

Mijn vriend vond het verschrikkelijk dat ik er naar had gekeken, dat ik er zelfs foto´s van had genomen en dat ik het door zijn prachtige wc had gespoeld.. Ik heb hem laten uitrazen en alleen aangegeven dat we het allebei op een andere manier verwerken en dat dit voor mij nodig was. Vooral voor ´t geval ik me er later nog iets over afvraag, wil ik de foto´s hebben.

Gek genoeg kwam hij een uurtje later met de camera in zijn handen naar me toe en zei `Waarom heb je dit afgestoten? Dit zou een prima kindje kunnen zijn geworden.. Best groot eigenlijk he..? Volgende keer lukt het ons wel..` Uiteindelijk was het voor hem dus ook best goed om gezien te hebben.

Na het tweede plopje is mijn buik- en rugpijn overigens niet meer teruggekomen dus ik heb er nu alle vertrouwen in dat alles eruit is.

Vanmorgen wilde ik kijken of een zwangerschaptest al negatief uit zou slaan maar terwijl ik aan het testen was, las ik al dat na een zwangerschap of miskraam de test nog ongeveer 9 weken (onterecht) positief uitslaat. Mijne was dus ook nog overduidelijk positief.

Ik weet nu in ieder geval dat ik nog minimaal 9 weken moet wachten met testen (tenzij ik al snel menstrueer). Ik kan me dus met totaal andere dingen gaan bezig houden, anders duurt het wachten veel te lang. Waarschijnlijk merk ik toch wel weer eerst aan mijn lichaam of ik zwanger ben, ipv aan een test. Mijn borsten zijn nu namelijk eindelijk weer normaal, dus als ze weer gevoelig en gezwollen zijn en blijven is het raak...

Voorlopig dus even geen nieuws meer van mij. Aan iedereen die zwanger is Geniet ervan! en aan iedereen die het wil worden Succes!

Liefs Jolanda