3 maanden, een terugblik
Lieve kleine Anna,
Vandaag ben je drie maanden, DRIE MAANDEN!!!
Is het echt al drie maanden geleden dat papa en mama vol spanning naar de verloskamer wandelden?
Is het echt al drie maanden geleden dat er een piepklein meisje op mijn buik werd gelegd?
Ja lieve Anna, het is echt waar. Vandaag ben je al drie maanden bij ons, en wat is er veel gebeurt in die tijd.
Je start was erg moeizaam. Je was zó klein dat je opgenomen moest worden op de kinderafdeling. Daar lag je in een warmtebedje en werd er heel voorzichtig gestart met voeding, je kreeg 3 cc per keer, echt bijna niets maar je hield het niet binnen. Al snel kreeg je een voedingsinfuus in je handje.
De volgende dag wilde de kinderarts het voedingsinfuus door je naveltje maken, maar dat mislukte twee keer. Ondertussen kreeg je sondevoeding en een dag later is het gelukt om het infuus via je elleboog helemaal door je kleine armpje naar boven je lichaampje in te laten gaan.
Als je op je buik lag, bleef je beter op temperatuur, maar daarom moest je wel aan de monitor.
Papa en mama vonden het erg naar om jou zo te zien, zo'n piepklein mensje met allemaal draadjes en slangetjes aan je lijfje. Jijzelf had er nog het minste last van leek het wel.
Op oudejaarsdag ging je erg geel zien, voor de zoveelste keer werd er bloed afgenomen, er bleef weinig over van je hieltje. Je kwam voor 24 onder de blauwe lamp te liggen.
Jij lag op de kinderafdeling, mama op de kraamkamer en papa moest iedere avond naar huis. Wat was dat een zware tijd. Mama had voordat je geboren was ook al vier weken in het ziekenhuis gelegen en papa was ondertussen doodop van al het heen en weer rijden, werken, thuis de boel netjes houden enz.
Gelukkig was hij vanaf je geboorte vrij en dus zoveel mogelijk in het ziekenhuis.
Voor mama was het steeds een hele strijd. Ze was moe, voelde zich niet fit maar wilde ook niets liever dan bij jou zijn, en dus liep ze een aantal keren per dag naar de kinderafdeling.
De kraamtijd was niet echt een roze wolk. Bezoek mocht één voor één heel eventjes bij jou kijken, en behalve papa en mama mocht niemand je vasthouden of zelfs maar aanraken.
Ondertussen kreeg je gelukkig wel goed door hoe je uit een flesje moest drinken. De voeding ging omhoog van 3 cc naar 8 cc naar 15 cc en zo steeds meer. Je dronk het op en hield het binnen. Papa en mama waren ongelooflijk trots op jou!
Toen was het zondag 2 januari. Mama moest naar huis en jij mocht niet mee. Wat was dat verschrikkelijk lieve Anna! Mama heeft de hele reis naar huis gehuild. Na vijf weken niet thuis te zijn geweest was het voor mama heel erg wennen om weer thuis te zijn. Met een lege buik en zonder kindje thuiskomen was ontzettend zwaar.
Wel was het fijn dat mama weer samen met papa in haar eigen bed kon slapen, maar 's ochtends gingen we zo snel mogelijk weer naar jou toe.
Wat deed je het ontzettend goed, klein dapper ding! Je dronk alle flesjes leeg, soms wel 35 cc en de sonde mocht er uit!
Weer een dag later kon je jezelf goed op temperatuur houden en mocht je naar een gewoon wiegje met kruikjes. Omdat je zo goed bleef drinken mocht 's middags ook je infuus eruit.
Wat was het fijn dat we je eindelijk zonder draadjes en slangetjes konden knuffelen.
De kinderarts kwam al afscheid van ons nemen, ze was de rest van de week vrij en verwachtte ons niet meer te zien na het weekend. Papa en mama konden het bijna niet geloven. Wat waren we trots op jou!
En op de tiende dag, op donderdag 6 januari mocht je met ons mee naar huis. Wat een geweldige dag was dat, eindelijk als gezinnetje thuis. Jij eindelijk in je eigen wiegje, daar waar je hoort! 7 voedingen van 50 cc kreeg je, en al snel vond je dat veel te weinig!
Er kwam nog vier keer 3 uurtjes een kraamhulp om papa en mama nog het een en ander uit te leggen. Papa kon gelukkig nog langer vrij krijgen van zijn werk en zo konden we heerlijk van je genieten!
En dat lieve Anna, is allemaal gebeurt in de eerste twee weken van je leven. Wat heb jij al veel meegemaakt in die korte tijd en wat het je het allemaal goed gedaan!
Toen je thuis was begon het grote genieten, het écht papa en mama zijn, de hele dag voor je zorgen.
Wat heb je al veel geleerd en wat ben je gegroeid in de afgelopen drie maanden Anna. Maatje 44 en prematuur luiertjes passen al lang niet meer. Je kunt al bijna maatje 56 aan en luiers maatje 2! Vijf voedingen krijg je nu, en 165 cc heb je vaak binnen een kwartier al op.
Je kijkt al zo wijs en helder uit je oogjes. Als je op je buik ligt houdt je hoofd al zo goed rechtop. Je maakt allerlei geluidjes en je vind het geweldig om te spelen op je speelmat of in de box.
En je lach... je betovert papa en mama iedere dag met je geweldige glimlach!
Lieve Anna, je bent al drie maanden echt bij ons, en niet meer weg te denken uit ons leven. Je hoort er helemaal bij. Wat houden wij ontzettend veel van je!
Liefs,
papa en mama
reacties (0)