14.5 maand

We zijn weer ruim een maand verder na de vorige blog. Ik las dat ik me soms een beetje ongelukkig voelde, dat is nu weer helemaal verdwenen. We hebben wel wat pittige weekjes achter de rug. Ten eerste hebben we geinvesteerd in het leren inslapen in eigen bedje. pffff, de eerste nacht 1 uur krijsen, staan, braken. Maar de dagen hierna begon het te snappen en nu kost het ons 5-15 minuten om haar te slapen in haar bedje. We blijven er nog wel bijstaan, want als je ook maar dreigt door de deur te lopen dan is ze weer helemaal wakker en begint het gehuil. We hebben onze avonden weer terug, we hadden dit veel eerder moeten doen!

Tja, en als je dan denkt dat het slapen weer is zoals het hoort..... dan komt er weer een tand. Tenminste dat denk ik: kwijlen, vinger in de mond, iets rode billen, maar.... ik zie nog niks in de mond. Het heeft in ieder geval 6 nachten achterelkaar van ellende opgeleverd, 1 uur huilen, 3 uur huilen, en vaak daarna niet meer willen slapen. Mijn vriend en ik liepen overdag zwaar geirriteerd en met trillende oogleden rond, op de overlevingsstand. Maar het lijkt er op dat de tand het even heeft opgegeven, we slapen alweer 3 nachten vrij goed en zijn weer min of meer uitgerust.

Had ik al ooit gezegd dat ik mega verliefd ben op ons meisje??? hahhaha. Ik sta soms echt versteld hoe prachtig ze is, zowel innerlijk als uiterlijk. Hoe hebben wij zo'n creatie kunnen maken. Blijkbaar zijn al onze goede eigenschappen boven komen drijven toen zij gecreeerd werd! Ik kan enorm genieten van haar lach, of als ze ondeugend kijkt terwijl ze brood op de grond gooit, of hoe ze verlegen maar erg nieuwsgierig langs mij heen kijkt, naar die rare man die achter mij staat, of als ze zwaait naar een voorbijgaande jongen die vervolgens helemaal verlegen wordt, of als ze een tweede plakje worst bij de slager weet los te peuteren, of.... tja, eigenlijk ben ik de hele dag enorm trots!

We gaan tegenwoordig vaak naar de kinderboerderij (M is bang voor alles wat op een dier lijkt, incl cavia, konijn), de speeltuin (heerlijk van de glijbaan, kijken naar andere kindjes). En we proberen zoveel mogelijk alles op de fiets te doen. M is doel op buiten zijn. Ze komt vaak met schoenen en jas aanlopen en gaat dan voor de deur staan. Pfff, ik vind het zo zielig dat we nog geen tuin voor haar hebben.

Volgend jaar wel hoop ik, we hebben de keus gemaakt, we gaan een huis bouwen. Dus het komende jaar is druk met ons meisje, mijn werk, EN de bouw van ons nieuwe huis. Het staat nog in de beginschoenen, het moet nog helemaal ontworpen worden etc maar de keus voor de grond is gevallen en eigenlijk ook al voor de bouwer. Tja, en vanaf volgende maand wil ik eigenlijk ook weer proberen zwanger te worden, dan is de verjaardag van m achter de rug als volgende kindje komt (tenminste als het binnen 11 maanden lukt, en dat is natuurlijk nog maar afwachten aangezien m er 26 pogingen over deed).

Al met al is het super druk en draaien de radertjes in mijn hoofd overuren. Soms weet ik gewoon niet wat ik als eerste moet doen. Net zoals vandaag, ik vond dat ik keuken ideen moest op doen, maar tegelijker tijd ook ons weekendje weg voor volgende week boeken, en nog wat dingen voor mijn werk. En er voor m zijn. Uiteindelijk heb ik alles voor de helft gedaan..... en heeft het niks overgeleverd. Misschien dat m en ik maar eens een ijsje moesten gaan eten......