KDV en CB

Vandaag was het een druk dagje.

Eerst moest M vanochtend weer wennen op het kinderdagverblijf. Dat ging dit keer veel beter, het ontvangst was wat vriendelijker en er was tenminste wat aandacht voor de kindertjes. Heb haar met een beter gevoel achtergelaten. In de 4 uurtjes dat ze er was ben ik naar de bekkenbodemfysio geweest. Weer wat oefeningen gekregen maar eigenlijk kom ik geen klap vooruit.....  Hopelijk dat de ring wel verbetering gaat brengen! Normaal gesproken verlies ik geen urine hoor, maar met sporten, stevig doorlopen en onverwacht niezen ed wel, en daar baal ik goed van!

In de resterende tijd gewerkt. Pfffffffff, het was weer goed inkomen, maar mijn poli voor donderdag en vrijdag zijn voorbereid.

Toen was het weer tijd om M op te halen. Ze lag heeeerlijk te slapen in een babyhangmatje, zo zielig dat ik haar wakker moest maken! Maar vrolijk dat ze was, heel de weg naar huis liggen lachen en kirren. Nou, dat geeft toch wel een goed gevoel hoor!

In de middag moesten we op controle naar het consultatieburo. Halverwege bedacht ik me ineens dat ik het boekje met de bonnen voor de prikjes vergeten was, terug dus, en daarna half rennend op pad. Nog net op tijd was ik er.

Eerst werd ze opgemeten: gewicht 5800 gram, lengte 59 cm en hoofdomtrek 39.8. Hiermee zit ze tav gewicht op de P55, tav lengte op de P47 en tav hoofdomtrek op de P 50. Helemaal gemiddeld dus. Natuurlijk moest M ook wat kunstjes doen zoals volgen..... tja, dan moet je wel met het juiste speeltje aankomen! Nogal kieskeurig hoor, maar uiteindelijk ging het goed. M was super moe dus haar hoofdje helemaal optillen terwijl ze op de buik lag ging wat minder maar ach, we weten dat ze het kan.

Toen werd ze nog even helemaal nagekeken, onder andere op heupdysplasie. Het zag er allemaal prachtig uit alleen waren de bilspelen niet helemaal symmetrisch. Echt superknap dat dat geconcludeerd kon worden want m lag enorm te kronkelen. Maar goed, we hadden weer een nieuwe verwijzing te pakken. Dit keer voor een echo van de heupjes, voor de zekerheid. Ach ja, we doen het maar weer braaf maar ergens vind ik het echt onzin..... Verder is het altijd lastig communiceren met iemand die zelf amper nederlands spreekt en alle vragen stelt als: nee, geen vragen meer???

En toen de prikjes..... Ze jaste er zo 2 in M's beentjes, pfffffffffffffffffffffff, krijsen. Zo zielig. Maar ze was ook snel weer stil en viel ze ineens in slaap op het aankleedkussen. Dacht nog: weten ze zeker dat het geen slaapmiddel was???? Uiteindelijk ook nog geslapen tijdens het boodschappen doen en in het kruidvat. Voor M een superleuk knuffeldoekje gekocht (had ze echt nodig, 6 is echt te weinig en ze was zoooo zielig) en omdat mama ook heel zielig was omdat ze het allemaal moest aanschouwen heb ik lekker drop geschept voor mezelf.

Ach, nog een dag vrij en dan begint het hard werkende leventje weer..... ooooooo wat zie ik er tegenop. Maar probeer het maar positief te benaderen.... de kilo's zullen er nu wel echt afvliegen hoop ik.