Wennen op het kinderdagverblijf

Precies over een week moet ik gaan werken..... MOET ik werken ja, heb er nog totaal geen zin in. Maar ja, M kan ik niet meenemen, en dus zal ze naar het kinderdagverblijf moeten. Daar hebben we bewust voor gekozen. Waarom ook alweer???? Oja, ze leert er te delen, met vriendjes te spelen, voor zichzelf opkomen. Ze wordt gestimuleerd in haar ontwikkeling en als er een leidster ziek is wordt er vanuit daar voor vervanging gezorgd en kunnen papa en mama doorwerken. Hmmm, toch hele goed argumenten. Hierin meegenomen dat ik geen goede band heb met mijn schoonouders en het helemaal niet zie zitten M daar achter te laten hadden we niet echt een achtere keus. oja, een gastouder. Maar ja, die kan ziek worden, wil op vakantie etc. Lastig dus. Tja, kinderdagverblijf dus, op het oog een goede keus.

Toen M nog geen cm groot was hebben we haar al ingeschreven. En zelfs nu is er op dinsdag nog geen opvang mogelijk. Nou, dan moet dit toch wel een heeeel populair verblijf zijn, dus goed?? Hmmm, de inschrijving ging al fout, er werd vermeld dat vanaf 4 juni M op alledrie de dagen kon komen, tja, dat klopt dus niet. En ze waren de verlengde opvang ook even vergeten.... oke, kan gebeuren, allemaal rechtgezet. Ik zou ik mei gebeld worden voor de intake.

En ik maar wachten.... toch maar zelf gebeld, leidsters met pauze, zou teruggebeld worden. Anderhalve later werd ik inderdaad teruggebeld. Intake voor eergisteren afgesproken.

En toen was het over met het goede gevoel....... M en ik werden heel onpersoonlijk ontvangen. De intake bestond eruit een formulier in te vullen met eet, slaapgewoonten en de bijzonderheden. Kreeg half rennend nog een kleine rondleiding. Moest zelf vragen naar de naam van de groep. Op mijn vraag hoeveel kindjes in welke leeftijden er waren kreeg ik geen antwoord: ja hoeveel kindjes er waren op de dag dat M er niet was.... lekker boeiend! En na een half uur stond ik buiten, met 2 afspraken voor wenochtenden.

En de eerste was vandaag al. Op tijd op, zelf gegeten en aangekleed. Toen M wakker gemaakt. Die lag nog diep in slaap en had minimaal 5 minuten nodig van strekken, wazig kijken en nogmeer uitrekken. Aankleden en flesje erin. Halverwege een poepsessie en verder drinken is dan onmogelijk. Nieuwe luier en... toen moesten we echt weg. Gewapend met nutriton (hebben ze niet op KDV), flesje (hebben geen S speen), en oude reserve kleertjes in 2 maten op weg naar het KDV.

Na binnenkomst werd ik daar het meerendeel van de leidsters genegeerd, maar oke, ik moest op de achterste groep zijn, deze vrouwen wisten vast niet wat ik kwam doen. Mezelf een weg door de kinderbende wanende kom ik dan op de plaats van bestemming. Er lag een kleed op de grond met een aantal babies, de oudste denk ik 6 maanden. De helft was aan het huilen, een had een snotneus. Er stonden 2 kleintjes te huilen in een soort hutje, en er lag er eentje in de box om zich heen te kijken en lief op zijn duim te zuigen. Hiertussen renden een aantal vrouwen waarbij ik nu wel opgemerkt werd maar verder werd er maar bar weinig aandacht aan ons besteed. Ik dacht nog: ik had toch 9 uur afgesproken??? Waar is die blonde die er elke dag zou zijn???

Nou, toen werd M overgenomen door een leidster van een andere groep zodat ik kon tekenen voor de sleutels. M begon meteen te huilen, was ook wel moe. Ik zei nog dat ze om 12.00 weer moest eten, dat ze nu moe was en ik wilde nog vanalles over de voorkeurshouding en de reflux vertellen maar daar was eignelijk geen aandacht voor. Gelukkig heb ik het nog in het boekje geschreven, hopelijk lezen ze het en niet pas als het 12.00 etenstijd is.... En toen moest ik gaan.... in mijn eentje, zonder wandelwagen naar huis. Komend in een leeg huis. Ik voel me incompleet en voel me een slechte moeder dat ik mijn lieve kleine M met haar mooie haartjes en lieve oogjes in die kinderbende heb achtergelaten......

Hopelijk is het snel 13.00.....

13.00 yes, ik kan mijn lieve kleine schatje weer ophalen. Toen ik binnenkwam hoorde ik niks huilen.... het was ook veel rustiger dan in de ochtend. M zat rustig op de arm bij de leidster. Aan haar gezichtje kon ik niet echt iets aflezen, ze zag er niet erg behuild uit, maar ze had het wel erg warm. Volgens die mevrouw heeft ze vanaf binnenkomst tot aan 11.45 geslapen, toen flesje waarvan een gedeelte verloren is gegaan omdat de dop er niet goed opzat en van de rest heeft ze 80 laten staan!!! GGGRRRR, het is wel bloedheet buiten, ze meot gewoon drinken! Zo zie je maar, niemand geeft zo goed de fles als wij doen. Toen ik haar in de wagen legde begon ze zelfs te lachen..... gelukkig geen trauma opgelopen, in de winkel werd het daarna schreeuwen om vervolgens weer uitgeput in slaap te vallen.... dat warme weer hakt er wel in hoor, hele dagen slapen.

Ik wilde vanmiddag nog even lekker gaan wandelen om zelf ook nog een kleurtje te krijgen maar ja.... beter van niet denk ik. Echt te warm nu.