Morgenavond om 22.41 is onze kleine meid precies 12 weken oud. Het gaat allemaal zo snel! De dag van de bevalling staat nog vers in mijn geheugen gegrifd maar als ik naar de foto's kijk zie ik wel dat het toch wel alweer een tijdje geleden was. Goh, wat is ons meisje gegroeid! Ze zal nu rond de 5700 gram zijn verwacht ik, volgende week wordt ze weer gewogen als ze haar prikjes krijgt.
Langzaamaan worden die mooie donkere haartjes blond, het is nu net een coupe soleil. De haartjes worden langer en op het achterhoofdje vallen ze over het dunner worden plekje van het liggen. Elke dag staat er heeeel eigenwijs een soort antenne op het achterhoofdje, ik krijg die haartjes maar niet naar beneden maar nu vind ik het vooral heel schattig, dus laat ik het maar zo. Verder worden armpjes, beentjes en buikje, en dan vooral ook je kinnen en wangen steeds molliger, echt hollands glorie! De haartjes op oorschelpen, bovenbeentjes, voorhoofd en stuitjes zijn wel nog steeds aanwezig, ooit zullen ze wel verdwijnen hoop ik!
Heel langzaam gaat ons meisje meer drinken. Maar in de ochtend is er gewoon nog niet zo'n honger, dan krijg ik er met moeite 110 cc in, maar de loop van de dag wordt het beter en in de avond en nacht drink je de hele fles op van 170 cc. Maar doorslapen..... daar heeft ons meissie nog nooit van gehoord. Meestal komt ze rond 4 uur in de nacht maar ze gaat wel zonder morren of tranen direkt weer slapen na de fles. Daar heeft mama wel wat meer moeite mee. En nu je in de avond beter drinkt zullen we eens gaan proberen of je misschien nog een schepje extra wil, zodat je misschien wel gaat doorslapen.
Ondertussen kan ze vanalles: grijpen naar voorwerpen en dingen pakken en in de mond stoppen. Uiteraard volgen (totdat ze haar nek bijna verdraaid), bij mama op schoot zitten, met je handje je andere handje pakken en ontdekken (hier zitten nu allemaal kleine wondjes door je scherpe nageltjes), met je handje langs allemaal verschillende stofjes strijken (de bank is nu favoriet), tv kijken (nu al helemaal verslaafd!). En wat ze echt heel goed kan is duidelijk en wel HEEEL duidelijk aangeven wat ze wel en ook vooral niet wil. Vol buikje? de fles wordt weggeramd en als ik dan toch doorzet wordt de speen vakkundig met de tong naar buiten gewerkt. En als ik dan toch nog aanhoudt, nou dan komen de tranen hoor. Die tranen zet ze vervolgens de rest van de dag in op allerlei momenten. Gelukkig hebben we ondertussen door wanneer het 'ik ben moe' tranen zijn, of 'ik heb honger' of 'ik ben overprikkeld'. Maar toch is er rond 8 uur een huiluurtje waarbij we nog steeds niet begrijpen wat er dan is, waarschijnlijk wil ze gewoon even lekker huilen. Een tijd geleden duurde dit uurtje een paar uur, of eigenlijk van 5 tot 10. Maar langzaamaan begint het uurtje later en eindigt het eerder. Het enige wat helpt is uiteindelijk in slaap vallen, en wel het liefst bij mama. Maar zodra het hoofdje het bedje raakt beginnen we gewoon opnieuw...... Mijn vriend en ik eten dus al weken apart van elkaar...... want dit huilen is altijd precies onder etenstijd (misschien houdt ze niet van de geur van het eten??).
In het slapen heeft ze ook een heel schema ontwikkeld. In de ochtend wordt ze rond half 9 wakker, gewoon een gilletje van he mam, ik ben wakker. Als ik dan ga kijken wordt ik begroet door een ontzettend lieve big smile, oke, mijn dag kan daarna niet meer stuk! Meestal spelen we dan nog even en daarna wil ze eten. Tijdens het drinken begint ze vaak te persen en komt er kort daarna een heeeeeeeeeeeerlijke geur voorbij. En persen en drinken tegelijk gaat niet, dus meestal gaan we halverwege even een nieuwe luier aandoen en is het drinkmoment voorbij, want ze wil daarna echt geen fles meer. Rond half 11 wordt ze weer moe, zonder morren weer naar bed om rond 12 uur weer wakker te worden. De rest van de dag is wat rommeliger omdat we vaak gaan wandelen of boodschappen gaan doen. Maar meestal slaapt ze lekker in de wagen. In de avond wil ze helemaal niet slapen, alleen maar huilen. Als M in slaapt valt leggen we haar in bed maar ze wordt steevast wakker met vele tranen en helemaal overstuur, dus we accepteren nu maar dat ze in de avond op ons slaapt. Tegen 10-11 uur wil ze wel slapen, soms voorafgegaan met wat kleine traantjes. En dan slaapt ze door tot uurtje of 4 en daarna tot half 9. Vaak treffen we haar horizontaal in bed aan, of met haar hoofd tegen de spijlen, tja, het bedje staat scheef ivm reflux. Nadat mijn vriend haar volledig onder de dekens aan het voeteneind aantrof heeft ze nu een slaapzak aan, maar scheef liggen blijft favoriet....
Over 10 dagen komt er een einde aan mijn heerlijke tijd met mijn lieve kleine prinsesje. Ik moet weer werken. De eerste week alleen op donderdag en vrijdag met op donderdag meteen een vergadering tot 22.00. Daarna het normale schema waarbij ik op woensdag vrij ben, op dinsdag en donderdagavond vaak verplichtingen van mijn werk heb, en in het weekend minimaal 4-5 uur administratie moet doen. En dan nog de diensten....M zal op maandag, dinsdag en donderdag naar het kinderdagverblijf gaan, waarbij de eerste maand M naar opa en oma gaat op dinsdag. Ooooooo, wat zal ik dit nieuwe leven moeilijk gaan vinden! Wat zal ik veel gaan missen! Maar ja.... het zal toch moeten. Maar kan wel janken als ik eraan denk.
Het enige voordeel van werken is toch wel het geld. En het feit dat ik door de drukte misschien toch nog wat zal afvallen. Een week na de bevalling moest ik nog 5 kg, en dat moet ik nog steeds.... Ik moet echt meer bewegen en minder slapen, maar ik heb mijn hoop nu gezet op het werkende leven!
Verder ben ik gisteren ongesteld geworden, ik maakte me al zorgen dat het maar niet kwam! Nou, mijn fluxus is er niks bij. De hele bank zit al onder en ik moet ieder uur nieuw maandverband gebruiken...pff, hopelijk komt het weer in de oude proportie terug. Maar ik ben weer vruchtbaar, ook errug fijn, niet dat we al aan een nieuwe baby denken maar heeeel lange wilde ik toch niet wachten!!!!
Nou dames, iedereen is weer op de hoogte en ik heb het mooi allemaal weer vastgelegd voor M, als ze later groot is kan ze het leuk lezen.
reacties (0)