Opnieuw onzeker
Vandaag 9+2 weken zwanger. Soms kruipt de tijd en soms vliegt hij.
De afgelopen week heb ik echt enorm genoten van alles. We hebben het grote nieuws de wereld ingeschreeuwd en iedereen die wij kennen weten het nu wel zo'n beetje. We worden overladen met felicitaties, kadootjes en iedereen is blij voor ons!
Vrijdag de tweede echo, en dat is echt nodig.
De afgelopen dagen heb ik toch weer bruine afscheiding, dat had ik al voor de eerste echo en toen was alles goed. En daarna kreeg ik grote pijnlijk borsten, was ik een beetje misselijk en moe, gewoon echt zwanger, die afscheiding hoort er gewoon bij.
Maar sinds gisteren niet meer misselijk geweest, niet meer moe, geen gevoelige borsten meer en nog steeds die bruine afscheiding die alleen maar meer lijkt te worden! Niks roods, geen buikpijn..... Ik weet dat het kan, op bb zijn er meer meiden waarbij de klachten nu afnemen, ik weet dat bruine afscheiding erbij hoort maar ik heb zo de bevestiging nodig dat het allemaal goed is.
Daarbij zit ik ook nog in de situatie dat ik nog geen verloskundige heb omdat we over 4 weken gaan verhuizen en dat pas dit weekend echt definitief werd. Dus vandaag heb ik pas een afspraak kunnen maken. Dat moet perse op woensdag omdat ik dan altijd vrij ben. Maar de meeste praktijken in mijn nieuwe omgeving hebben alleen spreekuur op dinsdag en donderdag.... dus na een heel gezoek heb ik nu een prakijk iets verderop gezocht die volgens mij wel op woensdag open is, maar die belt pas morgen voor een afspraak. Tot dan ben ik nog bij de gyn onder controle. De echo vrijdag heb ik al vervroegd omdat mijn vriend later die dag niet kon. En ik voel toch een soort drempel om nu weer te bellen voor een echo vandaag of morgen. Daarbij kan mijn vriend er dan niet bij zijn en gaat de echo vrijdag dan misschien niet door en ziet hij zijn kruimeltje niet meer tot de 20 weken echo! En als het mis is, wil ik ook niet alleen zijn, dan moet hij er ook bij zijn! Tja, en als het fout is, dan kan er toch niks aan gedaan worden.... dan is het een kwestie van afwachten. Dus dan nog maar in de waan tot vrijdag dat alles goed is...
Maar jee, wat heb ik behoefte aan duidelijkheid. Kon ik maar naar binnen kijken! Of kon ik hem maar voelen! Had ik maar ergens bevestiging dat het allemaal dik in orde is daarbinnen!
Ik troost me maar met de gedachte dat hij nu minimaal 11.8 mm (laatste echo bij ruim 7 wkn) en waarschijnlijk wel groter en dat ik hem dus niet ongemerkt kan verliezen. Ik zal er iets ontsluiting voor moeten krijgen dat doet pijn dus ik merk het echt wel als ie naar buiten wil......
pppppppppppppppppppppppppp, wordt gek van mezelf!
reacties (0)