BLOEMEN VOOR MAMA
Het is zondag als ik mijn kindjes de auto inlaadt met als reden dat ik wil voorkomen dat daadwerkelijk bij mijn woonschuit een heuse Tsunami zal plaatsvinden, een aardverschuiving of iets vandien aard. Inhoudelijk zal ik niet te veel op de materie ingaan, maar laat ik het hier op houden, dat weer bewezen is, dat mannen werkelijk van een andere planeet komen dan vrouwen.
In een notendop; een kleine twee weken geleden is een poging gedaan om met mijn huisstofzuiger een bult met bagger uit de bijboot te zuigen. Dat resulteerde in een stofzuiger vol met oliedrap, volkomen niet meer bruikbaar voor mn huishouden. Ik bestelde vol goede moed een nieuwe, want dat was pure noodzaak. Als ik zondag mijn stofzuiger in de huiskamer zie staan, waar ik m niet had achtergelaten, vertelt mn lieve schat me, dat mijn 'grootste vriend' voor dezelfde klus is gebruikt als laatst...... Ik ontplof..... als ik met mijn vinger de dikke laag drap uit te slang weet te lepelen... Mannen 
..... In de auto vertelt mijn lieve kind me: 'mama, je moet niet meer zo boos worden hoor, voor alles is een oplossing. Ik weet zeker dat papa je spullen schoonmaakt'.... Ik pink niet zichtbaar een traantje weg, want ik word getroost door mn lieve schat van vier jaar.... Steeds meer kom ik tot de conclusie dat dit kind slechts een handicap heeft, zijn enthousiasme, sociaal gezien is er niks mis met hem.
De vruchten van mijn eigen opvoeding worden dankbaar aan mij teruggeworpen, want ja, hoe vaak ik niet roep dat voor alles een oplossing is.... (gniffel)... om het verdriet van kleine mensjes tot bedaren te brengen....Het kereltje, dat moeilijk leek te kunnen delen, is ontpopt tot een liefdevolle broer, die regelmatig kussen uitdeelt aan zijn broerlief en m daarbij liefkozend op zijn wangetje aait en troost daarnaast zijn lieve moeder in moeilijke dagen 
.... Zullen we het er maar ophouden, dat ik hormonaal gezien nog een tikkie uit balans ben, 'whatever'..... De dag verstrijkt en met mij mijn treurigheid.... Maandagmorgen vroeg melden de 'oudjes' zich voor een tripje dorp, er is toeristenmarkt. Opa neemt mn kleine vriend mee om eerst even Kees te onderwerpen aan zijn ochtendwandeling. Vol enthousiasme staat hij in de startblokken. Ik laat me dankbaar door mam bijstaan bij het aankleden van mn kleinste familieaanwinst. Deze minimens heeft zich de laatste week, conform zijn groei, ontpopt tot een heuse 'human sticker'. Dat wil zeggen, dat het mama momenteel bijna onmogelijk wordt gemaakt om gedurende de dag (lees: zelfs nacht
) als individu door het leven te gaan. Vanuit mijn aangenomen positieve houding vertaal ik deze beweging maar als een uiting van liefde van het kind voor zijn moeder 
, want positief blijven we. Als na verloop van tijd de poort opengaat, komt een klein kereltje de plaats op lopen. In zijn kleine handje houdt hij een bosje zelf geplukte bloemetjes vast. Als ik de voordeur open, zegt hij: 'hier mama, voor jou, voor alles wat je voor me doet'....
Ter plekke sterft mijn hart een kleine dood en ik kijk mam aan met betraande ogen.... Als mijn zoon mij een snik ziet wegslikken en vraagt waarom ik niet blij ben, leg ik hem uit dat mensen soms ook huilen van blijdschap. Wat verdwaasd kijkt hij me aan, huilen en blij zijn tegelijk
vermoedelijk is die emotie nog wat lastig voor hem te begrijpen.... 's Avonds stop ik hem in bed met onder zijn arm de mini-dvd-speler geklemd. Het apparaat is nog een erfenis uit mijn Achmeatijd, toen ik daar nog werkzaam was. De afgelopen maanden heeft zoonlief regelmatig onder mijn bed gelegen om zijn filmpjes te kijken. Het bed op 'poten' heeft lange tijd gediend als zijn eigenste tent. Maar vandaag, omdat het vakantie is, mag hij in zijn eigen bed nog een filmpje kijken. Feest is het voor hem! Eenmaal in bed zegt het mooie mensje: 'mam, ik mag zeker de dvd van jou, omdat ik jou bloemen heb gegeven he?'. Ik schiet in de lach en vertel hem: 'nee hoor schat, gewoon omdat ik van je houd, in het leven hoeft er niet altijd iets tegenover te staan'... Hij wurgt me zowat in zijn omhelsing en vertelt me dat hij van me houdt...
In de vroegochtend, zo rond half zes vanmorgen, zie ik in de twee minivaasje in de vensterbank de restanten van mijn bloemetjes staan (paardenbloemen gemixt met boterbloemen
)... Ook al zien ze er vandaag wat minder fleurig uit, ik laat ze mooi staan. Want zeg nou zelf, BLOEMEN VOOR MAMA........., dat is toch het mooiste geschenk dat een moeder zich kan bedenken.
reacties (0)