NET ALS IN DE FILM.....
Daar gaan we dan.... mama en een enthousiast kind, met onder zijn arm 'Knorrie'
stevig vastgeklemd. Nou kan ik niet zo goed plaatsen of het nou de zwangerschapshormonen zijn of gewoon mijn sentimentele kant van nature, die me van binnen toch wel wat week doen worden. En ik weet zeker, dat vele moeders onder ons ook wel eens tegen zichzelf gezegd zullen hebben: 'wat wordt hij groot' (of zij natuurlijk)..... In het kader van zijn laatste weken enigst kind zijn, heb ik me voorgenomen om hem nog wat extra te verwennen. Het wordt de bioscoop vandaag. We hebben oma geronseld om ons te vergezellen en er een gratis buurmeisje bij kado gekregen 
. Hoe meer zielen hoe meer vreugd. Naast het feit dat ik het gezellig vind dat oma meegaat, is er ook een praktische kant: mijn 'buitensporige ontwateringsdrang', met andere woorden ik moet nogal veel piesen de laatste tijd 
. En om opgroeiend spul nou alleen achter te laten bij een film van Winnie de Poeh, tja, gewetenskwestie.... Bij het vroege ochtendgloren word ik natuurlijk al aan mijn belofte herinnerd, want het schalt zo rond half zeven al door de schuit heen: 'mama, gaan we al naar de bioscoop'? Ik probeer de kruimel nog uit te leggen, dat ze daar niet al bij het krieken van de dageraad al aanwezig zijn, maar of ik tot zoonlief doordring? Vermoedelijk niet...
Daar zitten we dan een paar uur later. Het kereltje en grietje rennen nog even door de zaal heen, gewoon simpelweg, omdat dat kan bij kinderfilms. De bezetting is matig, dus ruimte zat om nog even te ravotten. Het podium onder het scherm is al snel gebombardeerd tot speelobject. En ik, ik ben blij dat ik zit
. Ik aanschouw het geheel met een warm gevoel van binnen. Die eerste nieuwe indrukken moeten vast een grote impact maken op een kinderkoppie. Dan is het tijd voor de film. Aan de ene kant hangt een grietje aan mn arm en aan de andere zijde kruipt zoonlief gemoedelijk tegen me aan. Daar op een megagrote tv, zoals mijn zoon het noemt, spreiden Winnie en vrienden hun avonturen ten toon. Het is geweldig. De vergulde gezichtjes zijn goud waard! Toch merk ik dat ze nog wel een tikkie aan de kleine kant zijn, want na verloop van tijd is het tijd om van plek te wisselen. Stil zitten lijkt nog erg moeilijk. In een vlaag van 'doe maar even je ding', geef ik de kruimels toestemming om aan de zijkant van de stoelenrijen hun kijktocht te vervolgen. Winnie maakt er een potje van en besluit op het eind een serieuze 'nieuwjaarduik' in een pot honing te nemen. Hetgeen een hoop schaterlachende kindertjes oplevert
. Ik lach mee, niet zo zeer om de inhoud van deze 'brute film' 
, maar meer om de toegift die zoonlief nog even geeft bij de aftiteling. Daar staat hij op het podium, in volle verwondering kijkend naar het scherm, uitbundig te dansen. 'Wat een vent', denk ik bij mezelf en ik geniet van hem en zijn dingetje. Het was een heerlijke middag. Ik hoop dat in zijn herinnering dit evenement ook gegrift staat voor later, als hij terugkijkt op zijn jonge leventje. Het feit dat er een kindje bijkomt, maakt ongemerkt een grote indruk op het kereltje. Ik merk dat hij wat vermoeid is, wat zoekt naar zijn draai in spannende tijden. Het is een onwerkelijk gevoel, dat straks de wereld er weer anders uit zal zien, dan dat we hem nu ervaren. Tegen de tijd dat we thuis komen, vallen mn luiken zowat dicht. Ik probeer mezelf op te krikken, maar moet eerlijk zeggen, dat alles me de laatste dagen best moeite kost. Maar ja, 'de laatste loodjes wegen zwaar' en ik moet zeggen, ik ben geen uitzondering op de regel, ik doe er gewoon heerlijk aan mee.
Als we 's avonds napraten, vertelt onze zoon ons, dat we de grote tv uit de bioscoop gaan ophalen. Ik vraag hem nog om suggesties waar we een dergelijk apparaat kunnen ophangen, aangezien ik vrees, dat onze woonruimte wat 'vierkante meters' te kort komt in deze. In een kinderhoofdje blijkt dat geen probleem te zijn, want er volgen wat onhaalbare suggesties van zijn kant, waar we met zn allen hartelijk om moeten lachen.....
Groter worden, dat doet hij. En ervan genieten, dat doen wij!
reacties (0)