NIET LULLEN MAAR POETSEN
Wat hangt het leven toch af en toe raar aan elkaar met verrassingen. Zo verkoop je alle babyinboedel op Markplaats en als alles is verkocht, op een campingbed na, moet je alles weer terug kopen. En zelfs dat lijkt me dan weer te lukken
. De maanden zijn voorbij gevlogen en als ik het voorzichtig mag brengen: 'we gaan al bijna weer aftellen' 
. In het vooronder wordt nog druk dwangmatig gearbeit, omdat op korte termijn toch echt de babykajuit moet worden opgeleverd. Het is en blijft een raar fenomeen, dat zwanger-zijn. Ik moet zeggen, dat ik best medelijden met mezelf heb. Ik heb het dubbel slecht namelijk. Naast een overmatig aanwezig zijnde nesteldrang, is het ook nog eens Lente... en Tja, elk nuchter nadenkend mens weet dan: 'Tijd voor de voorjaarsschoonmaak'.... Het zal niet veel van een mens zijn imaginatie vragen, om te bedenken dat de sopdoeken in dit huishouden wat harder slijten dan elders. 'Lang leve de Action', zeg ik. Zo langzamerhand komt er licht in de duisternis. Systematisch zijn alle kasten uitgemest en uitgesopt. Zo ondertussen lijkt er niet veel meer in dit huishouden te vinden te zijn, om weg te gooien. Vermoedelijk is de plaatstelijke vuilverbranding ook wel blij met deze constatering. Eindelijk kondigt zich de oplossing voor hun probleem zich aan: het overschot aan vuil in Noordwijkerhout zal eindelijk afnemen
. 'Een goede voorbereiding, is het halve werk', heb ik ooit ergens gelezen. En dat geldt natuurlijk ook voor de zwangere vrouw. Tijdens de zwangerschap van Q zijn manlief en ik naar haptonomie geweest. Het was een leuke ervaring, maar om het effectief te noemen in aktie?
De aardige dame gaf ons destijds het advies om tijdens de bevalling een 'rode loper' te visualiseren waarop het kind zou landen. Het klonk allemaal zo mooi...... 
Deze keer tijd voor variatie, dus heb ik me ingeschreven voor yoga. Leuke bijkomstigheid in deze is, dat mijn voormalige buuf een week na mij is uitgerekend en ook van de partij is. Wekelijks begeven we ons richting zwembad in Noordwijk om daar de ontspanning op te zoeken. Deze keer hoop ik toch echt het gouden ei te vinden, voor een 'soepele bevalling'
... Maar dan nog, wat is een dag op een mensenleven. En het uiteindelijke eindproduct doet een hoop vergeten, zo leert mijn ervaring inmiddels. De yogi-master vraagt ons tijdens de les wat ervaringen delen. Ik moet zeggen, dat het naast nuttig eveneens hylarisch is, zo'n yogales. Het mooie van zo'n yogales is eigenlijk ook, dat je als dikkertje niet opvalt. Het geeft mij een goed gevoel, dat er meer mensen nogal mollig zijn uitgevallen
. Ik voel me uiteraard gesteund 
. Tijdens het rondje ervaringen delen, zijn er toch wel twee opmerkelijke dingen, die me later van mijn autostoel af doen vallen van het lachen. Tegenwoordig hoef ik ook niet heel uitbundig te zijn, om te kunnen schuddebuiken, want dat gaat vanzelf met mijn buikformaat. Een aardige dame geeft een briljant advies: 'doe vooral voor je bevalling je make-up niet, want dat wordt een zooitje. Ik heb mijn man tijdens de weeen moeten vragen om de remover. Tja, ik wilde gewoon mooi op de foto na afloop'... In gedachten visualiseer ik de make-up koffer en opmaakspiegel en al en kan niet anders dan mn lachen inslikken. Het was nog niet in me gekomen. In de auto vertel ik mijn pufmaat mijn suggestie in deze. 'Joh Ol, van te voren maken we wat aardige kiekjes met make-up en die fotoshoppen we naderhand wel op de bevallingsfoto's. Dan is dat probleem ook weer gelost'.....
Een andere lieftallige mede-yogi had graag bij kaarslicht willen bevallen: 'de kaarsjes waren al in huis. Maar ja, ik kreeg plotseling alleen maar stormweeen, we zijn er jammer genoeg niet aan toegekomen....'.... Ondanks dat pufmaat en ik de romantische gedachten begrijpen, hebben we allebei zelf nog niet eerder het idee gehad, dat 'bevallen bij candlelight' een optie is. Vermoedelijk dat er toch sites zijn op internet, die deze mooie tip geven voor een fijne en vooral gemoedelijke bevalling.....
Als we gisteren na de les nog even de komende partnerles bespreken, doe ik toch nog even een korte conclusie. Ik haal aan dat manlief ook meegeweest is naar haptonomie en dat hij yoga ook wel zal overleven. Wel benadruk ik nog even aan onze lerares en een tweetal dames, dat 'rode lopers, kaarsjes en make-up' niet op mijn lijstje staan over een paar weekies... Simpelweg, gewoon omdat het te mooi is om waar te zijn.
Het zal gewoon weer ouderwets een kwestie worden van : NIET LULLEN MAAR POETSEN...., maar dat moet zeker gaan lukken!
reacties (0)