GELUK

Ik zit boven op mijn berg
de berg van mijn leven
en kijk naar beneden
naar 't pad naar hier
zie hen die achter zijn gebleven
de prachtige uitzichten 
vele gevaarlijke klimpartijen
die af en toe zo pittig waren.

De oases van rust onderweg 
wisselden zich met brute heuvels
het onheilspellende onweer 
de schitterende regenbogen
natte spetters van de regen
warmte van de eerste zon
de storm, de tegenwind
of juist die ene in mijn rug.

Herinneringen liggen op dat pad
en sommigen draag ik bij me
in de rugzak van het leven 
koester deze dierbaar in 't hart
sommigen heb ik daar gelaten
omdat ze simpelweg
te zwaar en 'donker' waren
om mee te dragen. 

Ik zit hier boven op mijn berg
en de zon schijnt helend 
niet alleen om mij heen
maar ook in mijn tere hart
rust, blijheid, dankbaarheid
dat voel ik van binnen
is dat nu de ervaring
met de naam gewoon Geluk?

Om mij heen zitten zij
die ik mijn familie noem
mijn dierbaarste vrienden
mijn trouwe harde kern
samen hebben wij geklommen
samen bereikten wij de top
nu hang ik heerlijk achterover
genietend van innerlijke rust.

Ja, GELUK, dat is wat ik voel
laten we het maar
in alle eenvoud
gewoon GELUK noemen.

 

Geschreven : maart 2010