ALSJEBLIEF, GRAAG GEDAAN EN DANKJEWEL

'Wat kan een mens toch moe zijn', schiet het door mijn vermoeide hoofd heen. Het werk dat ik tegenwoordig doe is in een woord geweldig. Daarentegen, is het wel zo enerverend en mentaal vermoeiend, dat ik geen andere optie zie vanavond dan met de voetjes omhoog op de tafel te belanden. Moet ook eerlijk toegeven dat het losbandige leven tijdens een 'stapavondje' bij Van der Geest het afgelopen weekend daar ook wel aan meewerkt. 'Ik word oud', zo trek ik de conclusie.

Morgen heerlijk een dagje vrij, eindelijk weer even 'mama-en-kindje-tijd'. Uitslapen zal er wel weer niet inzitten, maar dat nemen gewoon maar voor lief. Want als ik nou heel eerlijk ben, kan ik niet anders dan tot de conclusie komen, dat we een modelkind hebben. Gisteren als ik met schoonmoederlief even het logeerverblijf van dit weekend van onze kleine kruimel evalueer, kom ik niet meer bij. 'Wat denk je'?, zo vraagt ze me. Was ik Quinten het weekend kwijt (dat tijdens de logeerpartij bij opa en oma). 'Oh vertel', uiteraard zit ik in de startblokken voor meer anekdotes om hem later mee te plagen. 'Ik ging naar hem op zoek, want ik zag hem nergens', zo vertelt ze mij met een 'lachende stem'. Nieuwsgierig als ik ben, ben ik benieuwd naar wat volgt. 'Dus ik roep hem en na zijn ja-antwoord vind ik hem voor de kast'. Door mijn hoofd schiet nog; 'wat zal de kleine draak nou weer hebben uitgespookt'.

'Eindelijk vond ik hem dan in de huiskamer', zo vervolgt ze haar verhaal. 'Oh nou?' is mijn antwoord. 'Toen ik hem vroeg wat hij aan het doen was, was zijn antwoord; oma ik piepernoten pikken'. Aan de andere kant van de lijn komt een vrouw op middelbare leeftijd niet meer bij van het lachen. Ze vertelt dat onze telg op zijn knietjes zich tegoed deed aan de pepernoten en spekkies, die in die bewuste kast waren verstopt. Wat een heerlijk kind! 'Hij is in ieder geval wel eerlijk oma', is mijn antwoord op haar verhaal. Want uiteindelijk heeft hij gewoon zijn 'mea culpa' bekend aan oma en eerlijkheid siert de mens, zegt men zo vaak. Samen lachen we hartelijk om dit voorval.

Daar eindigt het niet bij, want we hebben een zeldzaam mensenkind op deze aarde gezet. Als vandaag vader en zoon in bad zitten en het tijd is om aan te kleden, moeten eerst de badspeeltjes nog worden opgeruimd. Papa geeft zijn kleine vent de 'go' voor deze opruimaktie. Als hij klaar is zegt manlief; 'dankjewel'. Kort daarna hoor ik een schaterlach, met het geluid van 100 decibel, dat houdt in van vaders. 'Wat is dr aan de hand schat', vraag ik hem. 'Wat denk je´?, vertelt mijn ega me.... 'Die kleine zegt net tegen mij GRAAG GEDAAN toen ik hem bedankte voor het opruimen'. Samen lachen we om deze ontzettende komische situatie.

Daar zit hij dan de kleine man, twee jaar oud, en vertelt zijn mama in een riedel ; 'alsjeblieft, graag gedaan en dankjewel'..... Ergens zullen we in de opvoeding toch wel iets heel erg goed hebben gedaan.

Geschreven: november 2009