Gisteren is dan eindelijk het kindje van mijn tweelingzusje geboren. Ik was erbij!
In het ziekenhuis moest ze bevallen de gyn. Die haar op de wereld hielp was dezelfde die bij mij mijn bbz heeft weggehaald 8 wk geleden.
Maar ik dacht verstand op nul en ik ben hier voor mijn zusje ik moet sterk blijven!
Wel honderd keer heb ik mijn tranen moeten wegslikken maar in mijn achterhoofd hoopte ik ook dit weekend een positieve test in mijn handen te houden want ik was al 2 dagen overtijd!!!
Tijdens de bevalling kwam de buikpijn al opzetten en toen ik daarna na de wc ging kwam de volgende klap! BAM de duivels zijn er weer!
Wat had me dat veel meer kracht gegeven als die waren weggebleven waarom nu weer het zag er zo goed uit!
Gisteren dus de hele dag mijn tranen weg moeten slikken en na een vermoeiende lange dag kwam ik gebroken thuis. Gelukkig was mijn vriend er om me op te vangen want toen kon ik mijn tranen niet meer tegenhouden.
Tja de een komt en de ander gaat zullen we maar zeggen!
Bij mijn zusje hou ik me sterkt want ze ligt helaas nog in het ziekenhuis en ik moet er nu voor haar zijn.
Maar ow wat is dat soms moeilijk!
reacties (0)