Vervolg bevalling

Nadat ze Bram op mijn buik hadden gelegd mocht Gerrit de navelstreng doorknippen. Na een tijdje ons indringend te hebben aangestaard ging Bram zelf op zoek naar de borst en heeft daar 5 min gedronken. Ondertussen werd ik gecontroleerd en mijn placenta werd uit mijn buik gemasseerd (ook niet fijn), ze kwamen erachter dat ik volledig uitgescheurd was, ondanks de knip, en besloten dat ik gehecht moest worden. Voordat we het wisten werd ik met bed en al naar de operatie kamer gereden. Heel verwarrend voor gj, want waar moest hij nu blijven; bij mij of bij Bram? Hij besloot mij te begeleiden naar de ok en vervolgens naar Bram terug te rennen. Bij Bram aangekomen was het wiegje verschoven (onder de warmtelamp) en controleerde gj toch nog voor de zekerheid maar even of dit wel ons zoontje was, en ze hem dus niet hadden verwisseld!

Op de operatiekamer aangekomen werd ik aan iedereen voorgesteld, en werden mijn gegevens met mij doorgesproken. Ik was namelijk als de dood dat ik wakker zou worden terwijl ze nog bezig waren, omdat ik dit al een keer heb gehad bij mijn maagcontrole. Maar ik werd helemaal gerustgesteld, ze zouden extra op me letten.  Iedereen zat al klaar met mondkapjes, handschoenen, voorschoten en haarkapjes op en ze waren allemaal heel aardig. Ik kreeg weer een infuus (ben zowat lek geprikt; 7 in totaal) en ik kreeg een mondkapje op en viel heerlijk in slaap.

Ik deed mijn ogen open, zover het lukte, en zag een hoop slangen, infuusen en een gordijn om me heen. Wat was het moeilijk om wakker te worden uit deze narcose zeg! Ik was echt bekaf! Een verpleegkundige kwam me controleren en ik kreeg nog een medicijn. Ze vertelde me dat ik nog veel bloed verloor en ik een hormoon toegedient kreeg om het wat te stoppen. Ze vroeg me of mijn partner mocht komen; natuurlijk!! En daar kwam gj; helemaal bleek van de schrik en bezorgdheid. Ik bleek namelijk ruim een 1,5 uur al weg te zijn , terwijl ze tegen hem hadden gezegt dat het een half uurtje zou duren, en niemand die hem op de hoogte had gehouden!

Ik werd naar mijn kamer gereden, gelukkig had ik een prive kamer. Bram lag in een plastic wiegje naast me. Mijn ouders kwamen binnen en Corine was er ook. Iedereen huilen en emotioneel. Omdat ik geopereerd was en mijn vliezen langer dan 24 uur gebroken waren moesten Bram en ik een nachtje in het ziekenhuis doorbrengen. Geriit kon niet blijven en moest dus met lood in zijn schoenen naar huis toe en ik bleef achter. Ik was helemaal kapot maar toch kon ik niet slapen. Ik bleef maar kijken naar Bram. Mijn kleine ventje! Wat wel vervelend was, was het feit dat het bloed bleef lopen, voor mijn gevoel stroomde het er gewoon uit, en de verpleegkundige kwamen om te controleren. Na ieder verschoning wogen ze de onderlegger. (Later hoorde ik dat ik ruim een liter bloed heb verloren, en ook dat de operatie zo lang duurde omdat ik moeilijk te stelpen was en dus daar ook bloed heb verloren). Ik heb Bram nog een aantal keren bortvoeding gegeven en om 4 uur kwam de verpleegster hem weghalen zodat ik wat kon slapen. (Helaas duurde het lang voordat de verpleeg kwam om me te helpen met borstvoeding, en vaak waren ze binnen 3 sec weg, daardoor had ik al kapotte tepels voordat ik thuis was!)

De volgende ochtend kreeg ik lekker otnbijt en gj was er om half 9. Hij ging Bram aangeven bij de gemeente en ik mocht ook nog even lekker douchen. Bram werd gecontroleerd en rond half 2 mochten we naar huis!

word vervolgd

.