Week 32

Deze week gewoon aan het werk geweest, in het weekend had ik al mijn verjaardag gevierd. Een hoop leuke cadeau's gehad waaronder een hoop voor de baby; een mandje met handige dingetjes waaronder een bijtring, melkpoederdoosje, leuke rompertjes en een speelkleed. Het was erg gezellig maar ik was blij dat iedereen weg was want ik was kapot. Ik was die dag nog samen met mijn schoonmoeder naar de Intratuin geweest om te shoppen, en ookal had ik nog wat geslapen tussendoor, ik was toch erg moe. Zondag lekker geluierd op de bank. Voor de rest was het een rustige week, maar mijn buik is niet rustig. Er word momenteel flink op en neer bewogen waarbij mijn hele buik beweegt. Ook voel ik voetjes bij mijn ribben en in mijn maag. Soms is mijn buik helemaal scheef, de baby heeft een duidelijke voorkeur om aan mijn rechterkant te gaan zitten. Je voelt dan het ruggetje helemaal, erg leuk. Dit is ook leuker voor gj want hij ziet en voelt nu steeds meer. Zijn gezicht is dan zo trots en blij als hij zijn hand op mijn buik heeft en hij voelt de baby bewegen, ik kan wel huilen als ik naar zijn blije gezicht kijk! De bevalling komt steeds dichterbij en ik ben de werkdagen al aan het aftellen, heel raar gevoel. Nog een paar weken en dan is de kleine er al! Een raar idee dat we dit jaar de kerst nog met z'n tween vieren en volgend jaar is de baby dan al bijna 1 jaar! We kijken erg uit naar de baby's komst maar het is een raar en onwerkelijk gevoel.

Vrijdag avond hadden we partner bijeenkomst bij de yoga. Gj is niet zo van de 'zweverige'dingen dus ik maaktje me een beetje zorgen dat het te zweverig zou zijn. We begonnen met wat ontspannings oefeningen (ik hoorde hem ondertussen schuiven, hij zat duidelijk niet lekker) en daarna werd er een aantal dingen uitgelegd over de bevalling en hoe gj daarin kon ondersteunen. Hoewel ik merkte dat gj het soms wazig vond deed hij erg zijn best. Gelukkig was hij niet de enige man die er een beetje melig van werd toen we dingen moesten doen zoals de weeen-dans (samen wiegen om de weeen op te vangen) en het opvangen van de persween terwijl hij achter mij zat. Ondanks alles hebben we toch een aantal handvaten gekregen maar ik ben benieuwd of we het gaan toepassen omdat ik namelijk niet zo aardig ben als ik pijn heb en dan meestal liever alleen wil zijn. We gaan het meemaken! Het komt allemaal erg dichtbij. Momenteel ben ik niet zo bang voor de pijn, ik kijk er steeds meer naar uit eigenlijk. Ik kijk erg uit naar het moment dat ik de baby kan vasthouden en dat alles goed is gegaan en dat ons kleine kindje gezond en wel is. Dat is momenteel mijn grootste angst, dat het niet goed gaat met onze lieve baby. Ik moet er niet teveel over na denken, ik kan er momenteel niks aan doen.

Vandaag (7dec) en gister ben ik ziek. Het begon eigenlijk al dit weekend. Ik had erge spierpijn in mijn rug en had het benauwd, last van een opgeblazen gevoel (alsof ik veeel te veel gegeten heb, beetje half misselijk) en buikpijn. Zondag middag werd ik helemaal niet lekker , en zondag nacht heb ik koorts, hoofdpijn, keelpijn en oorpijn. Dus ik meld me weer ziek op het werk. Ik voel me daar erg rot onder omdat ik de laatste tijd wel wat vaker ziek ben geweest en ik heb nog maar 1,5 week nu om wat werk te verzetten voordat ik er een paar maanden tussenuit ben. Dus voel ik me schuldig. Maar ja, ziek is ziek. Omdat ik toch ook een beetje trillerig en duizelig ben, en niet weet welke medicijnen ik wel en niet mag nemen, voor de zekerheid ff naar de dokter geweest. Ik heb een luchtweginfectie (lees; flink verkouden, tegen griepje aan) en moet dus thuis zitten en rusig aan doen. Dus nu zit ik weer thuis...zucht...  Met asperines, neusspray en tijmsiroop en keeltabletten gaat het gelukkig iets beter, en ik heb vanacht heel diep geslapen dus gelukkig voel ik me iets beter.

We hebben er een nichtje bij! Mijn nicht miranda is vandaag bevallen van een meisje ; JENNA, 6 pond, 5 weken te vroeg. Ze lag al 2 weken met weeenremmers en het kon niet langer worden uitgesteld. Gelukkig is ze gezond!