Nekplooimeting of niet?

Wat raar ...in België word nekplooimeting automatisch gedaan . Ik zou het laten doen als ik jou was , heb je nog eens de kans om je baby'tje te zien ook :))

heey kheb precies dezelfde reden als talahassy.. je moet aan jezelf vragen ; verandert er iets als het wel zo is... succes meid

Het is natuurlijk ieder voor zich. Voor ons was de keuze eigenlijk heel makkelijk!
Wij hebben het niet zozeer gedaan om erachter te komen of het kindje het down-syndroom zou hebben, want dat zou voor ons ook geen reden zijn om het weg te laten halen..
Wat we wel graag wilden weten was of het kindje geen ernstige lichamelijke of geestelijke afwijkingen had. Een verdikte nekplooi duidt niet alleen op down, maar kan ook duiden op hartproblemen ed.
Als eruit was gebleken dat het kindje ernstige afwijkingen had gehad,was het moeilijker geweest.
We stonden allebei achter het besluit om het kindje niet te laten lijden, omdat wij er zo graag een wouden. De kwaliteit van leven moet bovenaan staan!!!!
Maar helaas kan niets zekerheid geven. Het blijft altijd afwachten de kleine geboren wordt en zelf dan kan er nog zoveel gebeuren...
Succes! Liefs van ons

Het is iets heel persoonlijks. Wij gaan wel voor de combinatietest ook al is het een kansberekening en als de uitslag niet goed is voor een vruchtwaterpunctie. Zo hebben we het de vorige keer ook gedaan, ook omdat de spanning als de uitslag goed is er dan een beetje af is en ik zo toch nog een redelijk leuke zwangerschap heb gehad. Vorige keer was de nekplooi prima maar de bloeduitslagen niet en kregen wij een uitslag van 1:200. Dat was ontzettend schrikken. Wij mochten afgelopen vrijdag voor de nekplooi, maar onze frummel lag heel stil te slapen en er was geen beweging in te krijgen zodat er niet gemeten kon worden. Nu moeten we vrijdag terugkomen en hopen dat het dan wel gaat lukken. Als het dan weer niet lukt wil ik sowieso een vruchtwaterpunctie voor toch enige mate van zekerheid.

moeilijk meid, je moet doen wat je gevoel je zegt. ik denk dat het heel persoonlijk is, ik zal het wel laten doen, maar een ander vind het geen toegevoegde waarde. succes! liefs

Als je er echt uitbent dat abortus geen optie is voor jullie dan lijkt mij het beter om het te laten, onderzoek kan meer verwarring en ook onterechte stress of geruststelling geven, naast de risico's op vervelende gevolgen. Ik ben even oud als jij en helaas niet meer zwanger maar zou het waarschijnlijk niet laten doen. Syndroom van Down op zich zou voor mij geen reden van abortus zijn, wel grote lichamelijke afwijkingen die hiermee kunnen maar niet hoeven samengaan, bijvoorbeeld het hartje, maar volgens mij is dit ook op een echo in een later stadium vast te stellen. Kinderen met syndroom van Down kunnen een prima levenskwaliteit hebben mits ze niet te ernstig lichamelijk gehandicap zijnt, daar zou ik meer moeite mee hebben. Succes in ieder geval met je afwegingen!

Ik zou die nekplooimeting altijd laten doen meid. En ook de combinatietest (misschien is dit hetzelfde, weet ik niet zeker). Het is een bepaalde geruststelling die het je geeft dat je het toch hebt laten nakijken. 9 van de 10 keer is de uitslag goed maar als die niet goed is kun je weer verdere stappen ondernemen mochten jullie dat willen. Ik zou het zeker doen want waarom niet?
Liefs

Wij hebben wel nekplooimeting laten doen. Wij komen hier niet goed uit waardoor wij een vruchtwaterpunctie hebben laten doen. Omdat het zwanger worden zo moeilijk ging wilde wij overal zeker van zijn, nou kan er altijd nog iets mis gaan. De punctie was gelukkig goed..... Onze nekplooimeting had niks met onze leeftijd te maken.. Onze score was ook niet zo heel slecht maar wel onder de grens van 1:200. Succes met jullie keuze!! liefs

Wij hebben het wel gedaan bij beide zs en bij deze 2e keer hebben we zowiezo een vwpunctie laten doen omdat wij niet wilden dat ons zoontje de 'druk' zou krijgen van een gehandicapt broertje of zusje. We zijn niet al te jong meer (ik ben 40 jaar) dus de kans dat wij overlijden en dat hij dan voor zijn broertje/zusje moet gaan zorgen is redelijk groot. En dat vonden we niet eerlijk tegenover hem. Voor jou is het natuurlijk de eerste dus dan is dit niet van belang, maar wij zijn heel eerlijk (en ik hoop dat ik hier geen negatieve reacties op krijg) geen mensen die goed voor een gehandicapt kindje zouden kunnen zorgen. En dan maken wij graag gebruik van de wetenschap. Als je zeker weet dat je het kindje zowiezo wil houden, tja, dan is het misschien verstandiger om geen meting te doen, maar aan de andere kant zou je je wel een beetje kunnen voorbereiden... Succes met deze moeilijke keuze!

Hai meissie,

Volgens mij weet je diep in je hart al dat die meting van jou niet hoeft... Dit kindje is zowieso meer dan welkom bij jullie... Het is inderdaad een kansberekening, dus zekerheid kan die meting toch niet geven en een punctie is voor jullie zowieso al uitgesloten...

Ik kan natuurlijk niet zeggen wat jullie moeten doen, maar als ik jou gewoon zo hoor, denk ik dat die meting voor jullie weinig tot geen meerwaarde zal hebben.

Ik ben heel benieuwd wat jullie uiteindelijk besluiten te doen... Volg jullie hart!

Dikke kus en veel liefs,
Marielle

Het is moeilijk als je er zo over twijfelt. Maar wij zijn zo van als het zo is willen we het graag weten dan zijn we er op voorbereid. Je weet nooit 100% zeker of je kindje gezond is. En je ziet ook je kleintje nog een keertje. Al gaat die echo daar niet om natuurlijk. Ik heb je al in een berichtje uitgelegd wat ik er van vind :) Maar het is jullie keuze meid! Denk er goed over na.. Alleen ik zie geen kwaad in wel die echo laten maken. Maar dat is ieder voor zich. Succes

Ik heb t niet gedaan. Ik wilde mezelf niet voor keuzes zetten die ik niet wil maken. Ik zou nooit kiezen voor abortus. En als je het weet levert het allen op dat je niet meer onbezorgd zwanger zult zijn. Tot slot is het syndroom van down niet het einde van de wereld. Er zijn veel ergere syndromen, die ze niet kunnen meten. Maar goed, dat is mijn mening! Ieder moet het zelf bepalen!

ik heb het ook niet gedaan.Het is in mijn ogen namelijk iets waar mee valt te leven.Lastig zou het zeker zijn vooral in het begin maar je leert hoe je met je kindje om moet gaan.Voor mij was een 'abortus' voor die reden ook geen optie.

Ik zou de zwangerschap alleen laten eindigen als er écht redenen toe waren ernstige aangeboren afwijkingen dus.Achteraf nu ik 31 weken zwanger ben vraag ik me ook ook af of ik niet beter een nekplooimeting had kunnen doen.Dan was ik tenminste voorbereid.

Mij lijkt als je al beslist hebt dat je je kindje houdt ondanks wat dan zou ik het niet doen. Kennissen van mij hadden het we gedaan, daar kwam dus uit dat er een grote kans was op een kindje met down syndroom ze heeft toen alle verdere onderzoeken gehad veel verdriet en stress, en nu uiteindelijk is er niets aan de hand maar heeft achteraf niet 100% van haar zwangerschap kunnen genieten. Je moet doen waar je je goed bij voelt. Ik heb het zelf ook niet gedaan toen ik zwanger was omdat ik ook vastbesloten was om het te houden. Komt er down syndroom in de familie voor ? Anders als je blijft twijfelen kun je een gesprek met je verloskundige aanvragen om het te bespreken. Succes met je besluit.

Moeilijke keuze inderdaad. Je zal echt voor jezelf die afweging moeten maken. Maar aangezien je graag de voors en tegens van anderen wil horen hierbij mijn mening. Ik kies er bewust voor om het niet te doen. Bij de vorige 2 zwangerschappen heb ik het ook niet gedaan, en ook al hoor ik nu bijna bij de risicogroep (34 jr) durf ik het nog niet aan. Je hebt geen zekerheid slechts een kansberekening. Daarna kom je voor een erg lastige keuze. Om zelf niet voor die keuze komen te staan laat ik het niet doen. Mocht er dan bij de 20 weken echo blijken dat er iets echt niet goed zit hoor ik het dan wel. Maar goed, dat is mijn afweging. Ik hoop dat je voor jezelf een keuze kan maken waar je helemaal achter staat. Succes