Onverwacht bezoek van mijn moeder

Zoals sommigen van jullie wel weten is er sinds augustus ofzo totale radiostilte geweest tussen mij en mijn moeder. Het heeft nooit echt geklikt, maar ze heeft een paar behoorlijk verkeerde opmerkingen naar ons toe gemaakt, waardoor de bom weer eens gebarsten was...

Nu is morgen manlief jarig en ze kwam een kaart in de bus duwen. Ze had waarschijnlijk niet verwacht dat ik thuis was en ze schrok er geloof ik ook wel van toen ik opendeed. Tja...vond het zo lullig om haar buiten te laten staan dat ik haar maar binnengevraagd heb. Het eerste wat ze deed toen ze binnenwas, was verwijten richting mij maken. Nou...daar had ik dus helemaal geen zin in en heb haar min of meer duidelijk gemaakt dat als ze hier kwam om verwijten te maken ze beter om kon draaien en kon vertrekken. Daarna heeft ze het nog een keer geprobeerd en ik heb haar opnieuw dezelfde mededeling gedaan. Daarna draaide ze bij en wilde ze er eigenlijk niet meer over praten. Tja...dat is haar manier van dingen goedmaken, je kop in het zand steken en doen of er niks gebeurd is. Maar goed...ik had ook eerlijk gezegd niet veel zin meer om er nog over te praten. Dat brengt toch wel spanningen met zich mee en die kan ik er nu gewoon niet bij hebben. Ben al strontverkouden, dus dat kost ook al zat energie... Uiteindelijk zijn haar verwijten me toch niet in de koude kleren gaan zitten en heeft het me wel weer wat buikpijn opgeleverd, maar ik ben nu op een punt dat ik me daar niet meer al te lang druk over maak, omdat ze nu ook gezegd hebben dat we uit de kritieke fase zijn. Dus ga ik er maar vanuit dat met de kleine alles nog steeds prima in orde is.

Maar om terug te komen op mijn moeder: ze heeft hier, nadat ze erachter was dat haar verwijten geen nut hadden, nog 2,5 uur gezeten om te buurten. Ik had echt zoiets van: jee...wat overkomt me nu. Ik heb haar ook gezegd dat ik het jammer vond dat ze niet betrokken was bij mijn zwangerschap en zelf vond ze dat ook helemaal niet leuk. Normaal heb ik altijd zoiets van: eerst uitpraten en dan verder, maar bij haar weet ik dat dat geen zin heeft, dus dacht (eigenlijk helemaal tegen mijn gevoel in...): laat maar gaan, ze verandert toch niet. Ik wil straks toch dat onze kleine hun ook leert kennen dus is het misschien maar beter dat ik in dit geval maar toegeef, want zij doen het toch niet. Maar goed...al met al was het best gezellig.

Verder ben ik nog steeds strontverkouden en barst van de keelpijn en weet ik nog steeds niet wat ik met die nekplooimeting moet zucht... Hoewel ik nog steeds meer neig naar het niet te laten doen, hadden sommige van jullie toch ook wel goede argumenten om het wel te laten doen... Ik heb dus besloten het donderdag eerst met de vk te overleggen en daarna mijn beslissing te nemen. Maar ik vind het wel een heel moeilijke beslissing hoor...

431 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • D.e.b.b.i.e.*

    wat goed van je dat je de eerste stap hebt kunnen zetten! het is mss idd beter met het oog op de toekomst, en wat de nekplooimeting betreft, dat moet je echt op je eigen gevoel bepalen maar het is idd een hele lastige keuze, succes ermee! xxx

  • Nima~Boy~Girl~Boy

    Jeetje meis, wat een gedoe met je moeder... Maar, jij bent (weer) de volwassene geweest...
    Hopelijk kan je een goede tussenweg vinden met je moeder, zodat ze toch een rol kan spelen in jouw leven én dat van de kleine, maar zonder dat jij er last van hebt of dat het je extra spanning door krijgt!

    Lastig hoor, die beslissing van de combinatietest... Goed dat je het eerst met de VK overlegt...

    Liefs XxX

  • Si78

    Ik wist niet dat je zo'n slecht contact met je moeder hebt, heel erg jammer en zo te lezen moet jij altijd de wijzere partij zijn. Ook heel vervelend want zij is toch je moeder en zij zou toch beter moeten weten. Doodzonde als ze binnen komt en gelijk begint met verwijten maken. Wat schiet een mens daar nou mee op? Heel goed van je dat je zo tegen haar doet, daar heb je het meeste aan! Kijk maar wat je met die nekplooimeting doet. Het is altijd een indicatie en geeft je nooit 100% zekerheid. Maar ja dat krijg je nooit in het leven he. Praat er maar met je vk over en wie weet krijg je dan een duidelijk gevoel van binnen wat te doen. Succes mup,
    liefs Si

  • danika

    Goed hoe je het gedaan hebt, zeker omdat je er kennelijk zelf ook last van hebt als ze niet bij je zwangerschap betrokken is, wat ik me ook kan voorstellen. Hopelijk is dit toch het begin van een evenwicht al is het niet ideaal en soms slikken. Probeer niet teveel te piekeren over de nekplooimeting, er is geen juiste keuze, alleen dat wat jullie het liefste hebben omdat het bij jullie past en jullie erachter kunnen staan. Succes!

  • lindsayh

    ja dat op zo'n manier uitpraten komt me bekend voor. a8 soms kan je ook beter er niks over zeggen.

  • miracle-mommy

    knap hoe je hebt gereageerd zeg! het is zeker niet nodig om nog meer spanningen te krijgen, vind het heel goed hoe je dat hebt gedaan! het komt goed hoor meid, veel succes donderdag! liefs

  • sunnyday

    Pfoehh dat zal best pittig geweest zijn ja ! Soms is het idd maar het beste om de wijste te zijn en de dingen even te laten wat ze zijn. Wel fijn dat het verder best ok is geweest. En die nekplooimeting...tja, wij doen het niet, enkel en alleen omdat we het niet weg zouden laten halen, en het verder niet van belang is om te weten voor een bevalling. Kijk, als het een lichamelijke afwijking is dan is het goed om een kinderarts paraat te hebben bij de bevalling. Maar voor Down is dat niet nodig. Dus maak de afweging of je het kindje zou willen houden bij een negatieve uitslag, of niet. Dan ben je al een heel eind. Succes meid.
    Liefsxx

  • ~Mama~van~4Meiden~

    Jeetje dat is ook niet goed voor je zoveel spanning.
    Maar denk dat het goed is dat je er zo min mogelijk op reageert het heeft dan toch geen nut.
    En achteraf was het toch nog gezellig dus is het niet voor niks geweest..
    Doe nu maar lekker rustig aan en blijf morgen nog een dagje thuis!
    En de nekplooimeting.. Je weet wat ik gezegd heb.. Maar je kunt het beter nog is met je VK bespreken al denk ik dat hun de keuze ook bij jou laten. Succes met alles meid!
    Beterschap en rustig aan he!
    Liefs xxx