Punctie

Vandaag was de dag van de punctie. Eigenlijk wilde ik al een paar dagen geleden een blogje schrijven met de stand van de zaken na follikelmetingen. De 1e follikelmeting op 23-1 was best wel een teleurstelling voor mij gezien maar 7 grotere follikels te zien waren. Ondanks dezelfde dosering Gonal-F besloot mijn lichaam deze keer anders te reageren en in plaats van 16 follikels 7 te gaan produceren... Ik hoopte nog dat er aantal kleinere follikels zouden doorgroeien en dat we op de 2e follikelmeting meer blaasjes te zien zouden krijgen. Maar dat was niet het geval. er waren ineens 6 follikels op 26-1 gespot. Goed... Daar kon ik niets aan doen en moest me erbij neerleggen met de gedachte dat het aantal follikels niet zozeer telt maar het uiteindelijke doel. Het blijven maar cijfers... En die zijn tot nu toe best gunstig voor ons geweest maar toch is het ons nog niet gelukt om zwanger te raken.

En vandaag de grote dag van de punctie gehad. Wonder boven wonder was ik niet zo gespannen als de vorige keer. Je weet inmiddels hoe zo een punctie in zijn werking gaat... Toch was het deze keer anders. Ik bedoel de pijn die ik ervaarde tijdens het prikken was intenser ( voor alle vrouwen die nog geen ounctie hebben meegemaakt: pijn is subjectief en wordt door iedereen anders ervaren, plus het feit dat ik geen roesje oid hebt gehad). Ik kon me daardoor niet ontspannen wat waarschijnlijk ook tegen me werkte. Tja, het is achter de rug en ben nu aan het bijkomen op de bank met een warme kruik op mijn buik.

De opbrengst: 6 eicellen (uit 6 follikels)

De gemoedstoestand: opgelucht en relaxed

Het doel: terugplaatsing over 3 dagen